106548

poprzek błony,    która jest izolatorem określamy go jako potencjał błonowy lub

membranowy.

Polaryzacja komórki sprzyja transblonowemu przemieszczaniu się kationów do cyto-plazmy i utrudnia napływ anionów (komórka przyciąga kationy, a odpycha aniony). W czasie depolaryzacji komórki kienmek sil elektrycznych sie odwraca. Gradient stężeń decyduje o sile dyfuzji i przedstawiamy go jako wartość potencjału elektrycznego, który przyłożony do wnętrza komórki byłby w stanie utrzymać aktualną różnicę stężeń w poprzek błony komórkowej. Wartość tę określamy potencjałem równowagi danego jonu (V).

Potencjał równowagi jonu - teoretyczna definicja - potencjał membranowy, który może równoważyć silę dyfuzji.

Yjnnu = a * logi[j]zewn./log[j]wewn.)

a -wspólczynruk, stosunek ilorazu stałej gazowej do liczby Faradaya

Natężenie prądu jonow ego Ij

Ij = gi (Vm — Vj)

Vj - potencjał równowagi Vm - potencjał membranowy gi - pr zewodność jonu

Kanały jonowe pod względem sposobu regulacji dzielimy na:

•    Bramkowane przez ligandy bezpośrednio, czyli kanały receptory - regulacja chemiczna,

•    Bramkowane przez ligandy pośrednio z udziałem czytutika uczestniczącego w transduk-cji informacji z receptora.

•    Bramkowane wartością potencjału błonowego - są to kanały sterowane elektrycznie

W niektórych kanałach do brarnkownrua dochodzi poprzez potencjał elektryczny - po osiągnięciu przez komórkę procesu aktywacji czynniki bramki zaczynają się przesuwać i przewodność się zmienia Sygnałem do aktywacji i inaktywacji jest określona w^rartość poten- cjalu błonowego. Inaktywacja nie zachodzi od razu, w niektórych kanałach bramkowanie    elektryczne związane jest z obecnością czujnika pola elektrycznego,

który przemieszcza się w zależności od wartości potencjału błonowego, co powoduje