Suń wojskowi- w Polsce Ludowej
- ustrój i kompetencje uregulował dekret PKWN z 11 1944, potem ustawa z czerwca 1972, w I instancji orzekały wojskowe sądy garnizonowe, sądy okręgów wojskowych i sądy marynarki wojennej. Odwołania od ich orzeczeń rozpatrywał do 1962 Najwyższy Sąd Wojskowy, po Izba Wojskowa Sądu Najwyższego
- sprawy osób cywilnych o przestępstwa przekazano wojskowym sądom garnizonowym
- wprowadził instytucję korpusu oficerów służby sprawiedliwości
- oficerzy służby sprawiedliwości musieli mieć wykształcenie prawnicze + od 1958 i 1960 obowiązek aplikacji, egzaminu sędziowskiego i przesłużenia pewnego okresu
- Rozkazem Ministra Obrony 20.01.1946 zostały utworzone wojskowe sądy rejonowe na terenie każdego województwa, sprawy osób cywilnych zakresu podległym sądom wojskowym, sprawy funkcjonariuszy bezpieczeństwa publicznego, MO, straży więziennej i żołnierzy wojsk wewnętrznych
- nadzór nad sądami i prokuraturą wojskową miał naczelny dowódca
- sądziły w składzie ławniczym, bądź zawodowym sędziów wojskowych
- Minister MON powołał oficerską szkolę prawnicza. Zorganizowana była jak jednostek wojskowa, kandydatów kierowały organizację polityczne i społeczne, nie wymagano wykształcenia, kursy trwały od 2,5 do 24 miesięcy, program obejmował przedmioty prawnicze, wojskowe, polityczne i ogólne, nauka systemem stacjonarnym
- nie operowano żadnymi dowodami rzeczowymi
- w ważniejszych sprawach wyroki wydawano poza salą sądową przez fimkcjonariuszy partii komunistycznej albo organy bezpieczeństwa cywilnego lub wojskowego
- rozprawy nieraz toczyły się bez obrońców
- podstawą skazali były przyznania i pomówienia
- na mocy ustawy z 5 4 1955 Przekazano do sądów powszechnych sprawy osób cywilnych -wg ustawy z 1972 wymogi sędziego: wyższe studia prawnicze, aplikacja, staż asesorski, rękojmia należytego wykonania obowiązków sędziego PRL
- od 1955 orzekały tylko w sprawach karnych, gdy oskaiżonym byl żołnierz w służbie czynnej lub pracownik cywilny zatnidniony w wojsku, a jego czyn pozostawał w związku z zatrudnieniem