UCZNIOWIE SOFISTÓW I SOKRATESA
Połączenie filozofii Sokratesa i Sofistów z Protagorasem na czele:
Antystenes
Aryslyp
W teoretycznej filozofii byli calkowicie wierni Protagorasowi i jego relatywizmowi.
zaś pod wpływem Sokratesa - rozwinęli w etyce dwie skrajne teorie: hedonizmu - cyrenaicy, teorię moralizmu - cynicy
CYNICY- ANTYSTENES
Antystenes z Aten miał wrogie stosunki z Platonem, walczyli o spuściznę po Sokratesie
Poglądy:
1. Sokratejska cnota jako najważniejsza wartość w życiu, dla Antystenesa cnota była obojętnością dla pozornych dóbr i niezależnością wobec losu
2. Wobec niej wszystko inne jest obojętne, z tym. że twierdził iż tyczy się to nawet wiedzy (TO DZIELIŁO GO OD SOKRATESA, GDYŻ TEN DRUGI NIGDY TAK NIE MYŚLAL)
3. Ograniczał poznanie do postrzeżeń. i określał je jako trafny domysł połączony z wytłumaczeniem
4. Scnsualistyczna koncepcja poznania i matcrialistyczna koncepcja przyrody
Cynicy
oderwali się od tradycji przyzwyczajał i konwaiansów w poglądach filozof., polit.. i moralnych wr ócili do poglądów najprostszych
fakt że najwyższą włością dla nich była cnota, próbuje się uzasadniać tym iż wywodzili się z proletariatu i nic
posiadali prawie niczego. ..tanu. czego nie posiadali, odmawiali wartości"
potępiali wszystkie urządzana społeczne i państwowe, uważając je za konwencjonalne
występowali przeciw'wszystkim nierównościom, popierali równouprawnione kobiet i niewolników'
nic uznawali granic - uważali się za obywateli świata - kosmopolitów
ucznian Antystaiesa był min. Diogaies z Tynopy, który zamieszkał w beczce
CYRENAICY - ARYSTYP z Cyreny
Arystyp:
Był ucznian Sokratesa, ale był bardziej sofistą.
Skrajnie odmienny typ do Antystaiesa. stosował w praktyce hedonizm
Poglądy:
Sprawy praktyczne są ważniejsze od teoretycznych Wiedza - lekceważona, względna i dostarczana przez zmysły
Etyka
Znane są nam tylko nasze stany, przyjaimc bądź przykre, i przez to wybieramy; ale nic znamy naprawdę rzeczy, które te stany wywołują => przyjanność jest jedynym dobrali a pizykrość jedynym złem 5 tez hedonizmu Arystypa:
1. przyjemność jest jedynym dobrem (=> przykrość jest jedynym złan)
2. przyjanność. będąca jedynym dobrali, jest stanan przelotnym, chwilowym, szczęście - jest więc tylko zespołem chwilowych przyjemności
3. przyjemność jest natury cielesnej (..cielesna przyjanność jest celem życia”)
4. przyjanność jest stanem pozytywnym (w przeciwiaistwie do późniejszy di poglądów Epikura, że przyjanność w salsie negatywnym polega na braku cieipienia)
5. przyjaimości różnią się tylko intensywnością, ale nic jakością. („Przyjanność różni się od przyjanność i tylko tym, że jedna od drugiej jest przyjaimiejsza")