108004

Etyka a moralność

W języku potocznym pojęcia tożsame, pewnie dlatego, że Cyceron tłumacząc Aiystotelesa przetłumaczył ethikos jako moralis. A tymczasem...

Etyka normatywna - ETYKA (np. Dekalog)

Teoria powinności moralnej, etyka w sensie ścisłym system norm wyznaczających człowiekowi deontologię i aksjologię. Ma cliarakter teoretyczny i bezosobowy. Mówi wprost, co jest dobre a co złe.

Etyka analityczno-opisowa - MORALNOŚĆ

Poglądy moralne, opinie, przekonania, postawy, postanowienia. Normy etyczne faktycznie używane w danym środowisku i praktykowana w nim moralność. Ma cliarakter osobowy, bo przekonania są zawsze czyimiś przekonaniami. Przedmiot badań socjologii i psycliologii moralności Reasumując: Moralność to dziedzina decyzji i czynów, etyka zaś to teoretyczna refleksja nad moralnością.

Etyka - co powinniśmy myśleć Moralność - co naprawdę robimy/myślimy

Szczególna staranność zawodowa ma charakter kwalifikowany kierunkowy? Rodzaje staranności

Art 12 ust 1 pkt 1 pp - Dziennikarz jest obowiązany zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzysty-waniu materiałów prasowych zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło.

Zagadnienie szczególnej staranności i rzetelności znajduje się również w kodeksach obyczajowych SDP i SDPR.

Wg. Bogdana Michalskiego istnieje 3-stopniowa lub 5-stopniowa skala staranności zawodowej: niezbędna, należyta, szczególna (+minimalna, najwyższa). Ten ostatni rodzaj występuje najrzadziej, tylko w wypadku zawodów, gdzie skutki błędu lub niedopatrzenia mogą stanowić istotne zagrożenie dla jednostki lub społeczeństwa.

Stąd charakter kwalifikowany oznacza potrzebę posiadania najwyższych kwalifikacji zawodowych Ponadto kierunkowy charakter szcz. staranności wynika z art. 6 ust 1 pp: „Prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania zjawisk”.

Reasumując: dziennikarz musi wykonać wszelkie możliwe czynności zmierzające do ustalenia stanu faktycznego, przy czyn wykonanie tych czynności wymaga specjalistycznych kwalifikacji zawodowych.

Kiedy można odmówić autoryzacji nie naruszając norm etycznych i prawnych?_

Art. 14 pp - porusza kwestie autoryzacji.

Pkt 2 - dziennikarz nie może odmówić osobie udzielającej informacji prawa do autotyzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o ile nie była ona wcześniej cytowana, a także informacji utrwalonych za pomocą zapisów fonicznych i wizualnych

Kiedy pisze omówienie dosłownie cytowanej wypowiedzi (zabieg nieetyczny)

Polskie prawo nie wprowadza obowiązku autoryzacji tekstu wypowiedzi. Nie nakłada nawet na dziennikarza obowiązku pouczenia osoby udzielającej wypowiedzi o możliwości autoryzowania własnej wypowiedzi. Stąd jeśli osoba udzielająca wypowiedzi poprosi o autoryzację za późno, można odmówić autoryzacji (gdy materiał poszedł już do druku), ale nie będzie to działanie etyczne.