• Uzyskanie bezpiecznego produktu, nie istnienie bowiem niebezpieczeństwo zakażenia człowieka takimi patogenami jak wirus HIV, priony, wirus żółtaczki
• Pominięcie lub uproszczenie procedury oczyszczania produktu białkowego np. tkanki mogą być wykorzystane jako jadalne szczepionki
• Docelowe kierowanie białek do wewnątrzkomórkowych przedziałów np. chloroplastów (transformacja cliloroplastów minimalizuje ryzyko horyzontalnego transferu genów oraz umożliwia akumulację produktu białkowego do poziomu 46% całkowitego rozpuszczonego białka, gwarantuje stabilną ekspresję transgenu).
Wady/ ułomności molekularnej uprawy:
• Niewłaściwe wstawienie, integracja genu i w konsekwencji ograniczenie jego ekspresji, możliwość potranskrypcyjnego wyciszanie genu
• Wtórny i plejotropowy efekt ekspresji genu
• Obecność roślinnych specyficznych wzorów glikozylacji (np. a-l,3-fukozy czy p-l,2-ksylozy), które mogą zmieniać właściwości rekombinowanych białek w roślinach
• Indukcja inercyjnej mutagenezy będącej wynikiem integracji transgenu w obszarze endogennego genu
• Horyzontalny transfer genów (złamanie barier międzygatunkowych wśród roś za pośrednictwem transgenicznego pyłku).
• Biofarmaceutyki
• Czynniki krzepnięcia krwi
• Rekombi nowane hormony
• Cytokiny
• Szczepionki
• Przeciwciała monoklonalne
Początek badań nad produkcją rekombinowanych białek- 1989. Hiatt i wsp wykazali, że roś mogą produkować przeciwciała.
Podstawowe trudności podczas opracowywania technologii dla hetero logicznych systemów:
• Generowanie przeciwciał o wysokiej specyficzności i powinowactwie
• Izolacja Kodurach je strukturalnych genów
Próby zaradzenia: (Aby uzyskać wysoką ekspresję heterologicznego genu, a konsekwencji wysoką i opłacalną ekonomicznie produkcję białka)
• Wykorzystanie różnych systemów kultur in vitro
• Liczba transgenów w genomie
• Rodzaj promotora
• Transformacja cliloroplastów
Roś wykorzystuje się jako bioreaktory do produkcji:
• Innych białek
• Lipidów