108745

W III fazie mokrego odpylania gazów krople cieczy wraz z przechwyconymi przez nie ziarnami pyłu są wytrącane ze strumienia gazu i przechodzą do zbiornika szlamu. Wytrącanie to przebiega w odkraplaczach, stanowiących pakiety labiryntowo ukształtowanych powierzchni z blach, lub też w polu sił odśrodkowych poprzez zawirowanie cyklonowe lub wirnikowe. Ponieważ jednak te rodzaje odkraplania nie wytrącają wszystkich kropli cieczy i część ich wraz z oczyszczonym gazem opuszcza odpylacz, sprawność działania systemu odkraplania ma bezpośredni wpływ na całkowitą skuteczność mokrego odpylania.

Cyklony mokre.

Jednym z głównych czynników, obniżających sprawność cyklonów suchych jest wtórne porywanie ziaren osadzonych na ściankach i w zbiorniku pyłu. Zjawisko to wyeliminowane zostało przez doprowadzenie wody omywającej ścianki cyklonu. Woda może być wtryskiwana do strumienia gazu tuż przed wejściem do odpylacza lub w samej przestrzeni roboczej cyklonu, przy czym dysze mogą być usytuowane w ściankach odpylacza lub osi odpylacza.

Interesującymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi są również odpylacze cyklonowe z wirującą cieczą. Cyklon stanowi walec, w którego dolnej części znajduje się zbiornik cieczy, biorącej bezpośredni udział w odpylaniu. Gaz doprowadzany jest stycznie do dolnej części cyklonu, przy czym wlot umieszczony jest nieco ponad powierzchnią swobodną cieczy. W wyniku tarcia wirującego gazu o tę powierzchnię, również i ciecz zaczyna wirować, przyjmując kształt paraboloidy obrotowej. Spiralnie poruszający się. strumień gazu wypływa przez umieszczony centralnie otwór do komory odkraplającej lub przez odkraplacz uchodzi z odpylacza przewodem wylotowym. Ziarna pyłu znajdujące się w strumieniu wirującego gazu zostają odrzucone na obwód cyklonu i przechwycone przez wirującą ciecz, przy czym im bliżej wierzchołka paraboloidy, tym promień ruchu strumienia gazu staje się mniejszy, a siła odśrodkowa działająca na ziarna pyłu większa, dzięki czemu nawet ziarna małe, o średnicach ok. 1 pm wytrącane są z dużą skutecznością.

Odpylacze mokre, jakkolwiek bardzo zróżnicowane pod względem parametrów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, posiadają jednak wiele cech wspólnych.

Proces odpylania przy użyciu zimnej wody w odpylaczach mokrych jest zawsze związany z ochłodzeniem gazu i to często tak znacznym, że odpylacze te bywają równocześnie chłodnicami gorących gazów technicznych. Równocześnie odpylacze mokre są stosunkowo niewrażliwe na zmiany temperatury oczyszczanych gazów.

Inną wspólną cechą odpylaczy mokrych jest możliwość równoczesnej absorpcji toksycznych par I gazów, szczególnie związków o dużym współczynniku absorpcji przez krople wody, takich jak: S0₂,

SOj, H₂S0₄, HF, HCI, P₂0sczy NO>. Przykładowo płuczka wieżowa zainstalowana za żeliwiakiem jest w stanie zaabsorbować do 40% S0₂ zawartego w gazach odlotowych.

Tak więc odpylacze mokre cechują się takimi zaletami jak:

-prosta i zwarta budowa,

-możliwość równoczesnego wydzielania toksycznych par, mgieł i gazów oraz substancji zapachowych, - możliwość chłodzenia gorących gazów przemysłowych,