marketingu towarów. Dlatego te postanowienia nie mają żadnego związku z toczącym się postępowaniem głównym.
Zastosowanie art. 7112] TWE
7. Następnie, w odniesieniu do zakazu dyskryminacji zawartego w art. 7 [12] TWE. z wniosku o wydanie orzeczenia wstępnego wynika, że sąd krajowy kwestionuje zgodność z tą zasadą zakazu odsprzedaży ze stratą, ponieważ pozycja konkurencyjna przedsiębiorstw, których zakaz dotyczy, może być gorsza od pozycji konkurentów z państw członkowskich, w którycli odsprzedaż ze stratą jest dozwolona.
8. Fakt. że przedsiębiorstwa sprzedające produkty w różnych państwach członkowskich podlegają różnym przepisom prawnym, z których niektóre zakazują a inne dopuszczają odsprzedaży ze sńatą. nie stanowi dyskryminacji w rozumieniu art. 7 [12] TWE. Ustawodawstwo krajowe, będące przedmiotem postępowania głównego, stosuje się do każdego rodzaju sprzedaży dokonanej na terytorium tego państwa, bez względu na narodowość podmiotów, które dokonują takich czynności.
Zastosowanie wspólnotowych reguł konkurencji
9. Z przedłożonego pytania wynika, że sąd krajowy odwołując się wyłącznie do celów Wspólnoty określonych w art. 3 [3] TWE. szuka wskazówki co do możliwych antykonkurencyjuych skutków analizowanych przepisów, jednakże nie odwołuje się do jakichkolwiek przepisów wykonujących postanowieiua Traktatu w zakresie konkurencji.
Interpretacja art. 30 [28] TWE
10. W tych okolicznościach, uwzględniwszy argumenty przedstawione pisemnie i ustnie oraz w celu udzieleiua wnioskującemu sądowi użytecznej odpowiedzi, prawidłowe rozstrzygniecie podniesionej kwestii wymaga spojrzenia na zakaz odsprzedaży ze stratą z perspektywy swobody przepływu towarów.
11. Zgodnie z art. 30 [28] TWE, w handlu między państwami członkowskimi zakazane są ograniczenia ilościowe w imporcie oraz wszystkie środki o skutku równoważnym. Trybunał stale orzekał, że jakikolwiek środek, który bezpośrednio lub pośrediuo, rzeczywiście hib potencjalnie może wpływać na handel wewnątrz wspólnot owy stanowi środek o skutku równoważnym do ograniczenia ilościowego.
12. Przepisy prawa krajowego wprowadzające generalny zakaz odsprzedaży ze stratą nie mają na celu regulowaiua obrotu towarowego między państwami członkowskimi.
13. Takie przepisy mogą ograniczyć wolumen sprzedaży ogółem, a w ten sposób wolumen sprzedaży produktów z innych państw członkowskich, o ile pozbawia to handlowców jednej z metod promocji sprzedaży. W związku z tym. konieczna jest odpowiedź na pytanie. czy wystarcza to do uznatua analizowanych przepisów za środek o skutku podobnym do ograniczeń ilościowych w imporcie.
14. Mając na względzie rosnącą tendencję handlowców do wykorzystywania art. 30 [28] TWE do kwestionowania legalności jakicltkolwiek przepisów, których skutkiem jest ograniczenia ich wolności gospodarczej, nawet gdy przepisy te nie dotyczą produktów z innych państw członkowskich. Trybunał uważa, że konieczne jest ponowne rozważenie i wyjaśnienie orzecznictwa w tej materii.
15. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa, począwszy od Cassis de Dijon (sprawa 120/78 Rewe-Zentral przeciwko Bundesmonopolverwaltung filr Branntwein [1979] ECR 649), w braku harmonizacji przepisów prawa, ogramczeiua swobodnego przepływu towarów będące konsekwencją zastosowania do towarów pochodzących z innych państw członkowskich, w któiych są wytwarzane i wprowadzane na rynek w sposób zgodny z prawem, przepisów, które wprowadzają wymogi, którym takie towary muszą sprostać (dotyczące oznaczania, kształtu, rozmiarów, wagi. składu, prezentacji, opakowaiua) stanowią środek o skutku równoważnym do ograniczeń importu zakazany prcez art. 30 [28] TWE. Jest tak nawet wtedy, gdy przepisy te stosuje się bez rozróżnienia do wszystkich produktów, chyba że ich zastosowanie można usprawiedliwić względami interesu publicznego, ważniejszymi od swobody przepływu towarów.
16. W przeciwieństwie do dotychczasowej linii orzeczniczej, zastosowanie przepisów prawa krajowego, ograniczających lub zakazujących dokonywania określonych czynności związanych ze sprzedażą produktów z innych państw członkowskich, nie wpływa bezpośrediuo lub pośrednio, rzeczywiście lub potencjalnie, na handel między państwami członkowskimi w rozumieniu orzeczenia w sprawie 874 Dassonville [1974] ECR 837 tak długo, jak długo przepisy te znajdują zastosowanie do wszystkich handlowców prowadzących działalność na terytorium danego państwa oraz tak długo, jak długo wpływają one w takim samym stopiuu. pod względem prawnym lub faktycznym, na wprowadzaiue do obrotu i marketing produktów rodzimych i importowanych z innych państw członkowskich.