111536

darczych. W zamyśle inicjatorów miał on doprowadzić do dalszego zacieśniania współpracy gospodarczej obu organizacji, a właściwie przejmowania rozwiązań wspólnotowych przez kraje EFTA.

W styczniu 1989 przewodniczący Komisji Wspólnot Europejskich Delors zaproponował państwom EFTA na forum Parlamentu Europejskiego nową formę strukturalnego partnerstwa, które umożliwiałoby wspólne administrowanie szerszym obszarem gospodarczym. W tym samym roku przedstawił własną wizję integracji kontynentu pod nazwą koncepcji kręgów koncentrycznych. Zgodnie z jego ideą Wspólnoty Europejskie stanowiłyby centrum integracji (Jądro wspólnotowe"). Wokół niego miały funkcjonować kolejne kręgi: najbliżej - pozostające w strukturalnym partnerstwie Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu, dalej państwa Środkowej i Wschodniej Europy stowarzyszone ze Wspólnotami, a następnie pozostałe państwa europejskie, rozwijające luźniejszą współpracę w ramach procesu KBWE.

Podczas spotkania w Oslo, w marcu 1989, państwa EFTA przedstawiły pozytywną odpowiedź na propozycję „strukturalnego partnerstwa” wysuniętą w styczniu 1989 przez Jacąuesa Delorsa. Po kilku miesiącach przygotowań rozpoczęły się wspólne negocjacje obu grup państw (EWG i EFTA) w sprawie utworzenia korzystnego dla obydwu stron Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

W kwietniu 1989 opublikowany został raport Komitetu Delorsa, zwany pakietem Delorsa II, proponujący powołanie unii gospodarczej i walutowej oraz określający założenia i etapy jej rozwoju. Realizacja unii gospodarczej i walutowej miała następować w trzech etapach: do 1 czerwca 1990 - utworzenie wspólnego rynku kapitałowego, do 1 stycznia 1994 -powołanie Europejskiego Instytutu Walutowego i do 1 stycznia 1998- utworzenie Europejskiego Banku Centralnego Zakładała ona wprowadzenie jednej waluty, integrację rynku finansowego Wspólnot oraz eliminację wahań kursów walutowych. Kraje członkowskie miały cedować część uprawnień walutowych na Europejski Bank Centralny. Raport łączył tworzenie unii walutowej z realizowaniem unii gospodarczej obejmującej: jednolity rynek, koordynację polityki makroekonomicznej w ramach Wspólnot Europejskich oraz przyspieszone realizowanie przemian gospodarczych w krajach członkowskich.

Raport Delorsa proponował, aby transakcje handlowe między krajami członkowskimi realizowano w podobny sposób jak transakcje między różnymi regionami jednej gospodarki narodowej. Proponował również udzielenie pomocy tym państwom Wspólnoty, które miałyby trudności z likwidacja deficytów budżetowych. Raport ten przyjęła do realizacji Rada Europejska podczas szczytu w Madrycie w czerwcu 1989 i zadecydowała o rozpoczęciu