81688

Uważali, że „zimny prysznic” doprowadzi do ruiny słabszych jednostek gospodarczych i do wzmożenia

eksploatacji klasy robotniczej.

Partia nie ograniczała się do krytyki, wysuwała własne propozycje:

-    nacjonalizację kluczowych gałęzi gospodarki

-    likwidację potęgi kapitału monopolistycznego

-    ograniczenie wydatków zbrojeniowych i wywozu kapitału

-    rozszerzenie stosunków handlowych z EFTA, Commonwealthem i socjalistycznym Wschodem

8 - To swego rodzaju sojusz związków zawodowych i socjalizującej mieszczańskiej inteligencji.

W roku 1961 r. z ponad 6mln jej członków 5,6 min stanowili tzw. członkowie kolektywni, zreszający

głównie robotników. Wśród pozostałych przeważała mieszczańska inteligencja.

Określali swój stosunek do EWG jako opozycja, więc mieli większe pole manewru, ale musieli też

zwracać uwagę na nastroje wyborców. Po 3 porażkach nie mogli pozwolić sobie na następną

9-

10 - NAUKOWCY, PRZYWÓDCY ZWIĄZKÓW; zastrzeżenia częściowo pokiywały się z

argumentami antyintegracyjnej konserwatywnej opozycji; inne akcenty - mówili, że integracja jest niekorzystna dla brytyjskiej gospodarki, a zwłaszcza dla klasy robotniczej; mówili, że to zagrożenie dla suwerenności - ostrzegali przed zgubnymi skutkami integracji, jeśli chodzi o realizację „socjalistycznych” założeń Partii Pracy np. upaństwowienia kluczowych dziedzin gospodarki i planowania gospodarczego; odrzucali projekty unii politycznej, przewidując, że zostanie zdominowana przez oś Bonn-Parvż i widzieli w tym perspektywę podziału Europy i wciągnięcia w EWG w wojnę ze Wschodem przez rewizjomstymie pretensje REN; nie chcieli osłabienia Commonwealth. których ich zdaniem przezwyciężał podziały Północ-Południe

11

12 - Wraz z napływem konkretów z Brukseli, liczba przeciwników integracji zwiększyła się, zwłaszcza kiedy konferencja premierów Commonwealthu niechętnie podeszła do brytyjskich negocjacji.

1962 r. - Gaitskell oświadcza, że najlepszym rozwiązaniem byłoby przystąpienie do EWG na dobrych warunkach, a nieprzystąpienie przyniosłoby WB szkodę, ale nie byłaby to tragedia; nie można jednak dopuścić, aby przystąpienie WB do EWG na dobrych warunkach doprowadziło do rozkładu Commonwealth

Oficjalne stanowisko partii pod koniec września; 5 warunków:

-    zabezpieczenie interesów Commonwealth i EFTA

-    zabezpieczenie brytyjskiego rolnictwa

-    prawo do prowadzenia własnej polityki zagranicznej

-    prawo do samodzielnego planowania gospodarczego

W razie niespełnienia warunków, partia domagała się zerwania rokowań.

Udział WB w EWG z jej federacyjnymi ambicjami oznaczałby utratę Commonwealthu i strefy szterlingowej, a tym samym zepclinięcie WB do roli prowincji zjednoczonej Europy.

De Gaulle zarzucił Brytyjczykom współpracę z USA jako prioiytet (Nassau ’62 - wspólne siły jądrowe) Porażka, bo - niektórzy członkowie EWG obawiali się, że wstąpienie WB do Wspólnoty pozbawi ją autonomicznego, europejskiego charakteru i spowoduje zdominowanie jej przez USA.

W 1965r. konserwatyści ponownie zaczęli ubiegać się o udział WB w EWG, a rok później poparła to Partia Pracy.

Polityka ..na wschód od Suezu” miała umożliwić WB zabezpieczenie kolonialnej eksploatacji bliskowschodniej nafty i południowoazjatyckiej cyny oraz kauczuku; współzależność i dobre stosunki