Wypowiedź moda Im - to takie zdaiue opisowe w sensie gramatycznym w którym występuje funktor modalny.
Funktory modalne:
s „musi” za pomocą, którego budowane są zdania apodyktyczne ^ „może”za pomocą, którego budowane są zdania problematyczne.
Funktor modalny jest jednoargumentowy(jego argumentem jest zdanie w sensie logicznym) Wyróżniamy cztery typy wypowiedzi modalnych:
1. musi być tak, że Z
2. musi być tak, że ~Z
3. może być tak, że Z
4. może być tak że nie Z
gdzie Z jest zdaniem w sensie logicznym i argumentem funklora modalnego
Interpretacja logiczna wypowiedzi modalnych odwołuje się do - jako do stosowanego kryterium - całokształtu wiedzy osoby przeprowadzającej interpretację tej wypowiedzi. Zdanie .Z" w stosunku do wiedzy ..W" może pozostawać w stosunku:
1. Zdanie Z jest elementem zbiom zdań W albo w zbiorze tym znajduje się inne zdani(e/a), z których wynika zdanie Z. Interpretator wie, że Z jest prawdą.
2. W zbiorze zdań „W" znajduje się zdanie sprzeczne z,Z'‘albo w zbiorze tym znajduje się inne zdani(e/a), z których wynika, że zdanie sprzeczne do Z(tzn. zdanie ~Z). Interpretator wie, że zdanie Z jest fałszywe.
3. W zbiorze zdań W nie ma ani zdania Z ani ~Z, a także nie ma zdań z których wynikałoby zdanie Z lub~Z Interpretator nie wie nic na temat zadnia Z.
Na podstawie wyróżnionych trzech powyższych przypadków, w interpretacji logicznej przyjmuje się następujące zasady przypisywania wartości logicznej prawdy wypowiedziom modalnym:
MOŻLIWOŚĆ JEDNOSTRONNA
1. musi być tak, że Z(prawdziwe w sytuacji 1)
2. musi być tak, że ~Z(prawdziwe w sytuacji 2)
3. może być tak, że Z(prawdziwe w sytuacji ~2 tzn. w sytuacjach 1 i 3)
4. może być tak że ~Z(prdwdziwe w sytuacji ~1 tzn. w sytuacjach 2 i 3)