113906

Stosunek pracy /. mianowania

nawiązuje się na podstawie mianowania w przypadkach określonych w odrębnych przepisach (art.76 k.p.)

Istotne cechy mianowania:

1)    stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w nominacji, a jeśli terminu nie określono- z dniem doręczenia osobie mianowanej tego aktu;

2)    jeżeli mianowany bez usprawiedliwienia nie przystąpi do pracy we wskazanym terminie albo odmówi złożenia ślubowania- nominacja traci ważność;

3)    mianuje się na czas nieokreślony, a gdy przepis tak stanowi- na czas określony, nie ma mianowania na okres próbny;

4)    mianuje się pracowników zatrudnionych w pełnym ustawowym wymiarze czasu pracy;

5)    praca z mianowania ma zazwyczaj szczególny charakter (stanowiska służbowe są obsadzane z mianowania), więc z tego powodu są stawiane kandydatom liczne wymagania np. nieskazitelny charakter, pełnia praw publicznych, stan zdrowia itp.

6)    mianowanie to akt administracyjny, któiy powierza pewnej osobie pełnienie pewnych funkcji, a przez to nawiązuje stosunek pracy. Pracownicy mianowani pozostają w daleko idącej dyspozycyjności pracodawcy, podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej, mogą być zwolnieni z pracy tylko w drodze dyscyplinarnej, o czym orzeka komisja dyscyplinarna lub sądy dyscyplinarne;

7)    stosunek pracy z nominacji charakteiyzuje się dużą stabilnością- pracownik mianowany ma prawo do wypowiedzenia, ale organ mianujący pozostaje w tym zakresie ograniczony tylko do określonych w ustawie przyczyn, np. likwidacji lub reorganizacji urzędu, niewywiązywania się pracownika z obowiązków służbowych, osiągnięcia odpowiedniego wieku lub nabycia uprawnień emerytalnych lub rentownych;

8)    stosunek pracy z nominacji wygasa z mocy prawa we wskazanych przez ustawę okolicznościach:

-    prawomocne ukaranie w trybie dyscyplinarnym karą wydalenia z pracy,

-    prawomocne skazanie wyrokiem sądowym na karę dodatkową utraty praw publicznych;

9)    zmian w treści stosunku pracy z mianowania dokonuje podmiot zatrudniający (organ) w formie jednostronnych decyzji;

10)    pracownik mianowany może dochodzić swych roszczeń wobec pracodawcy w trybie administracyjnoprawnym, łącznie ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko przy dochodzeniu roszczeń związanych z powstaniem, ustaniem, zmianą i zawieszeniem stosunku pracy, w pozostałych kwestiach właściwe są sądy pracy.