militarna. RP starała się być neutralna i niezauważalna na arenie międzynarodowej, by nie spowodować agresji (bierna postawa).
Od drugiej połowy XVII w. sejmiki ziemskie zyskują wiele nowych kompetencji. Sejmiki zaczęły współfinansować edukację, opiekę medyczną i wojsko (chorągwie powiatowe). Wprowadzono również sejmiki gospodarcze, zajmujące się m.in. sprawami podatkowymi. Postępowała decentralizacja państwa. Po 1717 roku dopiero rola tychże sejmików maleje, znikają również chorągwie powiatowe.
Organy władzy królewskiej : urzędy w RP miały charakter dożywotni. Nawet król nie mógł usunąć urzędników, mógł ich awansować (w nagrodę na bardzo wpływowe stanowiska, za karę na bardzo prestiżowe, ale bez żadnego wpływu na władzę - np. Kasztelan Krakowski). RP nie posiadała rozbudowanego aparatu administracyjnego (w przeciwieństwie do krajów zachodnich). Urzędy RP :
0 Marszałek Koronny (Litewski)- Sejm
Marszałek Nadworny Koronny (Litewski) - Senat
I. Władza nad dworem królewskim, sądownictwo w miejscu rezydencji króla, miał również kompetencje ustawodawcze.
II. Dysponował oddziałami zbrojnymi
III. Od czasów augustowskich nadzorował nad Warszawą i jej wyglądem
(Marsz. Bieliński - wybrukowanie ulic, polepszanie standardów życia)
0 Kanclerz Koronny/Litewski + podkanclerze- te same kompetencje
I. Odpowiadali za pisma z kancelarii królewskiej (np. listy dyplomatyczne)
II. Prowadzili metrykę koronną (litewską) - wpisana w niech była m.in. działalność ustawodawcza i rozdawnicza króla.
Kancelaria jednak była mocno przepracowana (mało pracowników). Urzędnicy byli słabo opłacani, więc byli podatni na łapówki. Była powolna, ze względu na ręczne pisanie dokumentów, oraz niedokładna i nie do końca skuteczna.
0 Podskarbi Koronny (Litewski) (nie wchodzi w skład senatu)
Podskarbi Nadworny Koronny (Litewski) (nie wchodzi w skład senatu)
I. Zajmował się skarbem koronnym
II. Zajmował się administracją celną
III. Zarządzał majątkiem króla
Urząd ten nie cieszył się zaufaniem szlachty. Oskarżani byli oni o liczne malwersacje finansowe - wielu urzędników się dorabiało - dochody legalne - „workowe" (procent od transakcji), oraz w nielegalny sposób poprzez łapówki. Szlachta chciała ograniczać (np. przez szafarzy). Hiberna - podatek zimowy na wojsko - pobierany był bez udziału Podskarbich.
0 Hetman (nie wchodzi w skład senatu):
I. Minister wojny