Z wyjątkiem asynchronicznej transmisji znakowej bloki ilanych muszą mieć oznaczone początek i koniec bloku, a zwykle również identyfikację adresów wewnątrz sieci i numerację kolejności przesyłanych komórek.
Segmentowanie intbnnacji wejściowej przed transmisją na bloki danych wymaga dołączenia dodatkowych informacji sterujących do każdego transmitowanego bloku informacji me przenoszących treści użytkowej
Im więcej sygnałów stemjących i synchronizacyjnych znajduje się w samodzielnym bloku informacji, tym niższa jest efektywność wykorzystania transmisji.
Z kolei im dłuższy jest ciąg transmitowanych informacji (pakiet, ramka, komórka, znak), tym wyższa efektywność transmisji.
Najniższą efektywnością (ok. 70%) cechuje się asynchroniczna transmisja znakowa, powszechnie stosowana w modemach. Narzut na sterowanie w protokole pakietowym VoFR (Voice over Frame Rclay) wynosi dodatkowo tylko 6 bajtów na każde 64 bajty danych użytkowych (efektywność 91%), natomiast dla sieci internetowych z przekazem \bIP narzut wzrasta już do 28 bajtów (efektywność transmisji ok. 70%)
Multipleksacja kanałów
Proces multipleksacji kanałów (zwielokrotnienia) polega na transmisji wielu sygnałów analogowych lub cyfrowych o niższej prze płynności przez pojedynczy kanał komunikacyjny o dużej przepływności binarnej. Po drugiej stronie łącza zachodzi proces odwrotny, zwany demultipleksacją, odtwarzający pierwotne strumienie sygnałów
Do najczęściej spotykanych metod zwielokrotnienia pojedynczych kanałów informacyjnych (w traktach przewodowych, światłowodowych, radiowych i satelitarnych) należą:
• czasowe TDM (Time Dhision Multiplexing) - sposób pizesylania analogowych lub cyfrowych sygnałów z wykorzystaniem jednego kanału (częstotliwościowego) do transmisji informacji do wielu użytkowników, przez podział kanału na odcinki czasu, zwane szczelinami czasowymi, skojarzone z rożnymi użytkownikami. Dla takiego multipleksowama stosuje się metodę dostępu do kanału z podziałem czasu TDMA (TDM Access).
o Czasową multipleksację kanałów można również zastosować do realizacji łącza dupleksowego Mamy wtedy tzw dupleks czasowy TDD (Time Division Duplex), w którym część szczelin czasowych duży do pizesylania danych w jednym kierunku, pozostałe szczeliny w drugim kierunku.
• częstotliwościowe FDM (Frcrjucncy Dhision Multlplcxing) sposób
przesyłania analogowych lub cyfrowych sygnałów z wykorzystaniem oddzielnej częstotliwości nośnej dla każdego kanału użytkownika i każdego kierunku transmisji.
o Dla tego typu multipleksowania stosuje się najczęściej metodę dostępu do kanału z podziałem częstotliwości FDMA (FDM Access) w którym każdy kanał użytkownika może być wprowadzany, wydzielany i wykorzystywany oddzielnie.
• kodowe CDM (Codę Dhision Multiplexing) - sposób polegający na niezależnym kodowaniu każdego z sygnałów kodem (sekwencją) rozpraszającym. Wszystkie tak