116673

Francja w okresie Monarchii Lipcowej- w okresie 1830 - 48 w państwie francuskim panowała tzw. monarchia lipcowa (królestwo typu burżuazyjnego - monarcha z woli narodu). W owych okresie szybko rozwijały się w'e Francji różne gałęzie przemysłu i kolejnictwo. Rolnictwo wyraźnie odstawało za rozwojem industrializacji, lecz wszyscy francuscy obywatele posiadali wolność osobistą, byli równi względem prawa, posiadali gwarancję poszanowania swojej własności, jednak jeśli chodzi o publiczne uprawmema to na 9 milionów dorosłych mężczyzn zaledwie 200 tys. posiadało prawa polityczne w związku z wysokim cenzusem majątkowym. W tym okresie pojawiły się również nowe warstwy społeczne domagające się wpływów oraz sposobności oddziaływania na rząd (drobna i średnia bttrżuazja, inteligencja oraz klasy pracujące). W momencie, kiedy królowi Ludwikowi Filipowi wypominano, iż zbyt nieliczna liczba osób posiada zbyt obszerne prawa polityczne, on stwierdził: “Pracujcie, oszczędzajcie i bogaćcie się". W historii zapisało się jedynie "Bogaćcie się”. W szczególnej sytuacji w 1847 roku rząd nie mógł liczyć na zbytnią popularność, pogłębiał się deficyt budżetowy, wzrastał dług publiczny, a do tego przytrafiła się jeszcze klęska nieurodzaju i w związku z tym wzrost cen artykułów spożywczych, skurczyła się siła nabywcza ludności na artykuły przemysłowe, co z kolei doprowadziło do bezrobocia i bankructw Na taki ciąg niepowodzeń zawsze czyha opozycja. Ówczesne klasy polityczne składały się z: monar chistów (podzielonych na dwie frakcje: orleańską i burbońską), republikanów opierających się na burżuazji (głosili powszechne prawa wyborcze, prezydencki model ustrojowy z bezwzględnym poszanowaniem własności pływalnej), socjalistów rekrutujących się z klas pracujących (idea władzy opiekuńczej, sprawiedliwej, głosili hasło "pracy i chleba"). Opozycja mogła prowadzić swoją działalność przy pomocy tzw bankietów, a także zwyczajnej publicystyki Podczas bankietów wygłaszano w formie toastów przemówienia antyrządowe. W ten sposób kola opozycyjne były coraz odważniejsze i często krytykowały nieudolność rządu Sytuacja nieuchronnie zmierzała do wybuchu rewolucji, która rozgorzała na fali społecznego niezadowolenia wcześniej niż pr zypuszczano