118571

118571



Widać już, że rozwiązanie (3.1) ma postać

= azr=i(i-a)'n-(.aibo

Y,p = nY, + a(l - a)y,_, + (1 - a)2Y,_2 + -

Zbadajmy sumę wag. Okazuje się, że

co

a%(i-«y-a    1 -i

t=i    v 7

A więć Y,p jest średnią wszystkich wcześniejszych obserwacji. Wykładnik maleje wykładniczo Średniokwadratowy błąd wygładzenia

T

= Z(y'_ Y,P)2

t i

To jest różnica pomiędzy ciągiem wygładzanym, a wygładzającym

t

1

2

3

4

5

6

(Y,-Ytp)

0

0,5

0,75

0,12

1,06

0,03

(Y,-Y,Y

0

0,25

0,5625

0,0169

1,1236

0,0009

Zatem:

K2(0,5) = 1,9539 suma ostatniego wiersza, mamy tutaj coś na kształ wariancji, której się przecież nie interpretuje, dlatego, interpretujemy


11,9539

4 6


= 0,571


Elementy wygładzonego szeregu (ciągu) różnią się średnio rzecz biorąc in + lub in - od elementów ciągu wygładzającego o 0,571 tych samych jednostek, w których wyrażony jest oryginalny, wyjściowy ciąg liczbowy



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20081211007 Do rozdziału X 453 Do rozdziału X 453 9.102. Macierz X nie istnieje. 9.103. Ogólne r
petle2 Sprawdzamy, że wielomian ma postać, jaką chcieliśmy :
img092 (22) — 92 granitowych, które tak są ustawione, że sklep ma postać podłużnego trójkąta, z ścia
Strona0068 68 68 (2.167) Rys. 2.28 Ponieważ rozwiązanie ma postać x = Asm(cot - <p), więc równani
Strona0207 207 Stacjonarna część rozwiązania ma postać: y] = Ą sin cot 1...................
36726 Scan0004 (14) którego rozwiązanie ma postać (13.14) gdzie A jest pewną stałą, której wartość t
Image0118 BMP f.2. Metoda Rilu Poszukujemy ekstremum funkcjonału przy założeniu, że funkcja u(x, y)
ALG3 3.7. Analiza programów rekurencyjnych 737X1) = 1 + 1 = 2, -2 + 7 T(n) = 1 + 1 + 71 Widać już,
Rozwiązanie ma postać R gdzie <70 jest ładunkiem początkowym na kondensatorze. Natężenie prądu pr
P1010845 -    Czy chce pan przez to powiedzieć, przyjacielu Johnie, że nie ma pan ani
Z tej postaci równania widać wyraźnie, że w danej chwili y ma taką sarną wartość dla x + X, x + 2X i
skan0006 (9) 32 2. Zauważmy, że rozwiązanie ogólne równania jednorodnego y + y = 0 ma postać yo(x)

więcej podobnych podstron