48405

Posiadanie jest władaniem rzeczą dla siebie samego, we własnym interesie Tym różni się od dzierżenia, które polega na władaniu rzeczą za inną osobę Na posiadanie składają się dwa elementy:

a)    faktyczne władztwo nad rzeczą,

b)    wtłla władania rzeczą

2. Rodząje posiadania

Prawo cywilne daje podstawę do odróżnienia następujących rodzajów posiadania:

a)    posiadanie samoistne,

b)    posiadanie zależne,

c)    posiadanie służebności.

Posiadaczem samoistnym jest posiadacz rzeczy, który nią włada jak właściciel Nic traci on posiadania przez to. że oddaje rzecz innej osobie w posiadanie zależne

Posiadaczem zależnym nazywamy tego. kto sprawuje faktyczne

władztwo	nad rzeczą	jako najemca. dzierżawca. użytkownik, zastawnik				lub
mający	inne prawo	podmiotowe. z którym	łączy się	władztwo	nad	cudzą
rzeczą.	Do powstania	posiadania zależnego	dochodzi	zazwyczaj	w	drodze
zawarcia	odpowiedniej	umowy, np. najmu.	Posiadanie	zależne	jest	więc

sprawowaniem władztwa w zakresie odpowiadającym treści innych praw podmiotowych niż    własność. Jak    wynika z    powyższych uwag, rzecz    może się

znajdować    jednocześnie w posiadaniu    dwóch osób. z    których jedna włada    nią

pośrednio    (posiadacz    samoistny). a    dniga bezpośrednio (posiadacz zależny).    co

ma miejsce na przykład przy wynajęciu łub wydzierżawieniu rzeczy.

Posiadaczem służebności    jest    ten.    kto faktycznie korzysta    z cudzej

nieruchomości Rozmiary władztwa nad cudzą rzeczą są tutaj minunalnc 3. Skutki posiadania

Z    posiadaniem łączą    się    różnorakie i daleko idące skutki    prawne Są    one

bez wyjątku korzystne dla posiadacza rzeczy. Oto niektóre z nich.

1)    Z posiadaniem    kodeks    cywilny    łączy    kilka    domniemań.    Są to

domniemania wzruszalne (praeuimptiones iuris tantum), które mogą być obalone dowodem przeciwnym Główną    rolę odgrywa    domniemanie. że    posiadanie

jest zgodne ze stanem    prawnym.    Gdy więc    ktoś    włada    rzeczą tak jak    właściciel,

istnieje    domiiauauic. że    jest    właścicielem. Posiadacz    nic misi    udowadniać

swego    prawa własności,    co w    odniesieniu    do    rzeczy    ruchomych mogłoby być

trudne, a nawet wręcz niemożliwe, wystarcza, że    sprawuje faktyczne władztwo

Ciężar    udowodnienia, że    jest    inaczej, spoczywa na oponencie.    Domniemywa    się

także:    a) że posiadacz jest posiadaczem samoistnym. b) że istnieje ciągłość

posiadania, c) że posiadacz jest w dobrej wierze

211

i*