52468

T: NAWIĄZANIE I ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY

Umowa o pracę jako źródło powstania stosunku pracy.

Kiedy osoba staje się pracownikiem? Art. 22 - podstawa oceny czy ktoś świadczy pracę czy jest zatrudniony w oparciu o inne umowy. Bez względu na nazwę umowy, jeśli jej treść spełnia parametry charakterystyczne dla umowy o pracę z art. 22 umowa ta jest umową o pracę.

Obecnie preferowana jest cywilnoprawna umowa-zlecenie, ze względu na łatwość jej rozwiązania.

Jeśli nie jest określony czas zawarcia umowy, zakłada się, że jest to umowa na czas określony.

Można wystąpić do sądu o orzeczenie pozostawania w stosunku pracy. (Pozew o ustalenie).

Pracodawca ma obowiązek potwierdzić istniejący stosunek pracy umową o pracę (jeśli wystąpi się o ustalenie, umowę o pracę zastępuje wyrok sądowy). Tzn. że pracodawca musi potwierdzić warunki umowy na piśmie.

Stosunek pracy nawiązuje się w dniu określonym w umowie lub w dniu zawarcia umowy, jeśli w umowie go nie określono.

Można zawrzeć umowę przedwstępną (cywilną), zobowiązującą strony do zawarcia umowy o pracę w przyszłości; można dochodzić z jej tytułu swoich praw.

Umowy terminowe - umowy „od-do”.

Ustanie stosunku pracy - suma wszystkich figur prawnych, prowadzących do zerwania stosunku pracy pomiędzy pracodawcą i pracownikiem

-    wygaśnięcie (z mocy prawa, np. śmierć pracownika)

-    rozwiązanie (za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem, bez wypowiedzenia) Wypowiedzenie umowy o pracę - jest czynnością prawną. Ważne w niej jest właściwa forma, treść i tryb.

Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia - przy ciężkim naruszeniu podstawowych obowiązków pracowniczych przez pracownika, popełnieniu przestępstwa.