METODY NUMERYCZNE
LABORATORIUM
TEMAT: Metoda Newtona.
Jacek Łabusiewicz
Gr. 7
Graficzna postać metody Newtona:
Mamy daną funkcję f(x), jeden punkt startowy xo i przedział <a,b> poszukiwań pierwiastka, do którego należy punkt xo. W przedziale poszukiwań pierwiastka funkcja musi spełniać następujące warunki:
Funkcja f(x) jest określona.
Funkcja f(x) jest ciągła.
Funkcja f(x) na krańcach przedziału <a,b> przyjmuje różne znaki.
W przedziale <a,b> pierwsza pochodna f '(x) jest różna od zera.
Gdy funkcja f(x) spełnia podane warunki, to w przedziale <a,b> istnieje pierwiastek i możemy go wyszukać właśnie tą medodą.
Wzór Newtona pozwala wyliczyć punkt przecięcia stycznej do wykresu funkcji w punkcie xi-1 z osią OX. Do wyznaczenia kolejnego przybliżenia pierwiastka xi potrzebujemy tylko jednego punktu, który został wyznaczony w poprzednim obiegu.
Zaletą metody Newtona jest bardzo szybka zbieżność. Wadą natomiast jest to że we wzorze występuje pochodna, której obliczenie może być trudne dla niektórych funkcji. Jednakże metodę Newtona najczęściej stosuje się do wielomianów, których pochodne są bardzo proste i liczy się je algorytmicznie.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest umiejętne posługiwanie się pętlą „while” oraz analiza szybkości zbieżności metody Newtona.
Wykonanie
Wybieramy równanie nieliniowe oraz przedział, w którym będą poszukiwane pierwiastki tego równania. Następnie wybieramy punkt startowy x0 od którego zaczniemy poszukiwanie pierwiastka oraz dokładność. Implementujemy metodę Newtona za pomocą, której będziemy poszukiwali pierwiastka równania.
Równanie nieliniowe: y=5x2-10x
Przedział: <1;6>
Punkt startowy: x0=3
Budowa Programu
x=3; %Punkt od które zaczynamy poszukiwanie pierwiastka (x0)
z=0; %Zmienna do zliczania ilości kroków
p=1;
while abs(p)>=0.001 %Początek pętli liczącej pierwiastek funkcji
if (x>=1) & (x<=6) %sprawdzającej dokładność przybliżenia
p=(5.*x.^2-10.*x);
q=(10.*x-10);
p=p/q;
x=x-p;
z=z+1;
end
x
end
z
Analiza szybkości zbieżności metody
Dla stałego pierwszego przybliżenia, zmieniamy dokładność i określamy ilość kroków niezbędnych do otrzymania wyniku.
Dokładność |
Ilość kroków |
1 |
1 |
0.1 |
3 |
0.01 |
4 |
Wyniki
Pierwsze przybliżenie |
Ilość kroków |
3 |
4 |
4 |
5 |
5 |
5 |
Dla stałej dokładności zmieniamy pierwsze przybliżenie i określamy ilość kroków prowadzących do właściwego wyniku.
Wyniki
Wnioski
Zbadaliśmy ilość kroków niezbędnych do otrzymania właściwego wyniku oraz wpływ dokładności i wyboru pierwszego przybliżenia na szybkość zbieżności metody. Z wyników wynika, że wraz ze wzrostem dokładności rośnie ilość kroków niezbędnych do uzyskania wyniku. Na szybkość zbieżności decydującą rolę ma wybór pierwszego przybliżenia, im wybrany przez nas punkt startowy znajduje się dalej pierwiastka równania tym ilość kroków jest większa.