ŚWIĘTE ZNAKI
1.Symbole i proces przedstawienia
Funkcja pośrednicząca nadaje symbolowi niezależność. Wszystkie symbole przedstawiają rzeczywistość poza ich zewnętrzną postacią dostępną zmysłom. Symbol nigdy nie odsyła wstecz - odkrywa nową rzeczywistość. Funkcja- umożliwienie umysłowi wyrażanie siebie samego. Żadnego autentycznego s. nie można adekwatnie przetłumaczyć z przedstawienia na czystą myśl. Symbole prowadzą do refleksji. Zachęcają do myślenia ponieważ wymagają interpretacji.
2. Język i interpretacja
Język jest idealnym symbolem nabywania i komunikowania wiedzy. Staje się zupełnym s. dopiero po zinterpretowaniu go w zdaniu. S. pojęciowe dominują w języku naukowym.
Żaden s. nie może być skondensowany tak by stał się pojedynczym konkretnym zjawiskiem. Można go interpretować, umieszczać w szerokim kontekście, który pozwala mu przedstawić się samemu. S, jest jedynym sposobem w jaki umysł przekracza to co jest czysto empiryczne.
3. Negatywnośc symboli religijnych
Nie istnieje doświadczenie religijne wcześniejsze niż symbolizowanie religijne. Symbole zrodziły się z pierwotnej głębokiej refleksji nad doświadczeniem religijne S. ponownie jednoczą świat rozdzieliwszy go uprzednio na dwa poziomy- negatywna moc oddzielania. Przedstawienia s. zawierają całkowicie irracjonalne elementy, które odmawiają posłuszeństwa prawom logicznego myślenia. Podświadome obrazy są surowcem, z którego religijny umysł buduje symbole. Obraz w doświadczeniu religijnym pełni rolę podrzędną i w dużej mierze negatywną. Człowiek religijny ucieka się do obrazów ponieważ nie potrafi bezpośrednio powiedzieć tego, co chce.
4. Ryty
Ceremonialne czynności kultowe (symbole religijne). Struktury rytualne artykułują i wspierają doświadczenie życia. Celem aktu rytualnego jest nadanie czynności znaczenia przez umieszczenie w wyższej perspektywie.
Leeuw- rytuał jako zabawa podlegająca regułom. Jeszcze większe podobieństwo zachodzi między czasem zabawy a celebrowaniem religijnym. W rytuale wydarzenia tworzą strukturę w taki sposób, który w końcu łączy uczestników i zaciera początkowe rozróżnienia w uniwersalnej harmonii. Nigdy czł nie potrafi odprężyć się w rytuale tak jak w grze.
Ryty dramatyzują ważne momenty egzystencji. Ryty przejścia, ryty tworzą strukturę dla grupy nigdy dla jednostki.
5. Sakramenty
Szczególne ryty- misteria, sakramenty. Czasowo znoszą rozróżnienie między tym co boskie, a ludzkie. Nie każdy ryt jest sakramentem. W sakramentach wierzy się iż sama czynność rytualna wywiera tajemniczy boski wpływ. Są symboliczne z samej swej istoty, jest symbolicznym gest transcendentnej rzeczywistości.
W symbolizmie religijnym pierwsze jest słowo chociaż czyn był wcześniej.
6.Ofiara: komunia, dar, pokuta
Ofiary zawsze zajmowały uprzywilejowane miejsce wśród ceremonii rytualnych. Początek w niezadowoleniu człowieka z jego aktualnego stanu. Głównym celem ofiary jest przejście do innej sfery egzystencji. Ofiary są uważane za dary albo za ryty komunii. Ofiara przebłagalna ma na celu przywrócenie związku z bogiem po zerwaniu go przez jakiś czyn haniebny. Próba zjednoczenia się ze światem sakralnym. Oprócz komunii dawanie symbolizuje oddzielenie. W jakimś sensie każda ofiara jest zastępcza, człowiek nigdy nie może oddać się całkowicie sacrum. Gdy człowiek świadomi sobie, że bóg nie potrzebuje darów lepiej wnika w symboliczny charakter swego gestu.