Silnik wykonawczy asynchroniczny dwufazowy
Asynchroniczne silniki wykonawcze są silnikami o mocy 0,1 do 300 W, posiadającymi dwufazowe uzwojenie stojana i zwarty wirnik. Jedno z uzwojeń stojana nazywane wzbudzającym (W), zasilane jest z sieci o stałej wartości napięcia Uw , drugie uzwojenie, nazywane sterującym (S) zasilane jest napięciem Us , którego amplituda lub faza zmieniają się pod działaniem sygnału sterującego.
[RYSUNKI OBWODÓW]
Można wyróżnić sterowanie amplitudowe, fazowe, i amplitudowo-fazowe. We wszystkich przypadkach napięcia Uw i Us są przesunięte w przestrzeni i w fazie, w rezultacie czego silnik rozwija moment obrotowy.
Silniki wykonawcze są budowane w ten sposób, że kołowe pole wirujące powstaje tylko przy rozruchu, co umożliwia uzyskanie dużego momentu rozruchowego. Samohamowność, stateczną pracę i liniowość osiąga się przez dużą rezystancję uzwojenia wirnika, charakterystyka ma kształt jak poniżej (zobrazowany krzywą 1). Jak wiadomo dla krzywej 1 zakres stabilnej regulacji prędkości jest bardzo mały. Zwiększenie rezystancji wirnika dla osiągnięcia poślizgu krytycznego sk=3~4 przesuwa charakterystykę mechaniczną (krzywa 2), tak że w całym zakresie pracy silnikowej (0>s>1) otrzymuje się liniową zależność M=f(s).
[WYKRES]
w praktyce regulacja prędkości obrotowej dokonywana jest częściej przez zmianę amplitudy napięcia sterującego, rzadziej przez zmianę fazy, chociaż przez zmianę fazy uzyskuje się bardziej liniową charakterystykę mechaniczną