Udar mózgu.
Udar mózgu- ogniskowe lub ogólne zaburzenie czynności mózgu wywołane zakłóceniami przepływu przez naczynia mózgowe.
W wyniku zmian zakrzepowo- zatorowych
W wyniku pęknięcia naczynia
W zależności od przyczyny wywołującej udar mózgu klasyfikuje się go jako
Niedokrwienny- 80%
Krwotoczny- 20%
Udar niedokrwienny:
Zmiany zakrzepowe w dużych naczyniach szyjnych i mózgowych- 30%
Zmiany w małych tętnicach mózgowych- 20%
Zator- 30%
Udar krwotoczny:
Krwotoki śródmózgowe- 15%
Krwotoki podpajęczynówkowe- 5%
Szczególnie narażone są osoby:
Z nadciśnieniem tętniczym krwi
Z miażdżycą naczyń
Cierpiące na choroby serca (np. migotanie przedsionków)
Czynniki ryzyka
Do pewnych czynników ryzyka należą:
Styl życia i środowisko:
przewlekły nikotynizm
przewlekły alkoholizm
uzależnienia alkoholowe
wiek ( ryzyko zwiększa się 2-krotnie co 20 lat)
płeć męska
czynniki rodzinne i społeczne
b) chorobowe
nadciśnienie tętnicze,
choroby serca,
przebyty incydent TIA (przemijający udar, objawiający się do 24 godz) lub udar,
podwyższony hematokryt,
cukrzyca,
podwyższone stężenie fibrynogenu.
Do prawdopodobnych należą:
Styl życia i środowisko:
Doustne środki antykoncepcyjne
Dieta bogata w tłuszcze zwierzęce
Otyłość
Zaburzenia w gospodarce lipidowej, hipercholesterolemia
Mała aktywność fizyczna
Zmiana pory roku
Warunki socjoekonomiczne
Wczesny zgon matki z powodu chorób naczyniowych
Czynniki geograficzne (Japonia)
Chorobowe:
Podagra, podwyższone stężenie kwasu moczowego
Niedoczynność tarczycy
Migrena
Zwężenie tętnic
Duża różnica ciśnienia krwi w kończynach górnych
Ogniska naczyniopochodne
Obecność tętniaka luba anomalie tętniczo- żylne
Dysplazja włóknisto- mięśniowa lub tętniak rozwarstwiający
Różnicowanie i rozpoznanie:
Początek objawów
Występowanie bólu głowy
Nudności
Wymioty
Niedawno przebyty uraz szyi
U osób młodych prawdopodobną przyczyną udaru są:
Rozwarstwienie tętnicy
Zator pochodzenia sercowego
Zator powietrzny
Narkomania
Udar niedokrwienny
Podział udarów niedokrwiennych w zależności od dynamiki procesu:
TIA - objawy są słabe i mijają w ciągu 24 h
RIND - objawy ponad 24 h ustępują po kilku, kilkunastu dniach
CIS (completed ischemic stroke) Dokonany udar niedokrwienny, objawy utrzymują się powyżej 3 tygodni, choć mogą ulec osłabieniu
PND (progresive neurological deficyt) w poprzednich stanach objawy pojawiały się nagle, tutaj narastają stopniowo i mogą potem zanikać lub słabnąć, najczęściej jednak pozostają.
Objawy kliniczne udaru: uzależnione są od obszaru mózgu upośledzonego w wyniku zaburzeń przepływu naczyniowego. Najczęściej obserwuje się:
Nagłe osłabienie siły kończyn (górnej i dolnej)
Sztywnienie kończyny
Często niewielkiego stopnia porażenie mięśni twarzy- opadnięcie kącika ust
Trudności w mówieniu lub rozumieniu mowy
Raptownie pojawiający się ból i zawroty głowy
Zaburzenia widzenia, szczególnie na jedno oko
W przypadku ciężkich udarów, zwłaszcza masywnych krwotoków podpajęczynówkowych lub udarów w okolicy pnia mózgu mogą wystąpić:
Ciężkie objawy kliniczne z utratą świadomości
Zaburzenia oddechu i krążenia, prowadzące do bezpośredniego stanu zagrożenia życia
Postępowanie diagnostyczne:
na podstawowe rozpoznania udaru mózgu ( czy jest to udar mózgu, różnicowanie między udarem niedokrwiennym i krwotocznym, umiejscowieniem anatomicznym uszkodzenia mózgu)
stwierdzenie czy istnieje zagrożenie życia z powodu choroby współistniejącej ( cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia rytmu serca)
wczesna rehabilitacja
zapobieganie powikłaniom i ich leczenie
wtórna profilaktyka udaru
Rozpoznanie przyczyny udaru niedokrwiennego (choroba dużych lub małych naczyń, zatorowość)
Ustalenie wskazań do intensywnej opieki medycznej (neurologicznej) lub leczenie (trombolityczne, przeciwzakrzepowe)
Wykrycie, zapobieganie i leczenie wczesnych powikłań
Określenie rokowań
większość chorych w ostrym okresie udaru niedokrwiennego ma podwyższone RR, wynika to z zarówno istniejącego już nadciśnienia tętniczego jak i ostrej reakcji stresowej związanej z udarem.
Gwałtowne i zbyt duże obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest częstym błędem popełnianym w leczeniu ostrego udaru. Prowadzi ono do spadku ciśnienia przepływu mózgowego i może powiększyć obszar niedokrwienia.
Wskazania do natychmiastowego leczenia obniżającego ciśnienie tętnicze w ciągu 1 godziny po wystąpieniu udaru niedokrwiennego to:
Niewydolność mięśnia sercowego
Ostra niewydolność nerek
Ostra encefalopatia nadciśnieniowa
Niewydolność oddechowa rozwija się najczęściej jako wczesne powikłanie po udarze w wyniku:
zachłyśnięcia
zatorowości płucnej
zapalenia płuc
Postępowanie w niewydolności:
1. monitorowanie utlenowania krwi ( pulsoksymetria)
2. objawy kliniczne i parametry gazometryczne świadczące o niewydolności oddechowej są wskazaniem do intubacji i sztucznej wentylacji chorych.
3. tlenoterapię można stosować osób z hipoksją.
Wielu chorych z udarem jest obciążonych cukrzycą. Jeżeli poziom glukozy we krwi przekracza 20mg/dl należy podawać insulinę. Jeżeli stwierdzono hipoglikemię należy podać dożylnie 10-20% glukozę.
Podwyższona temp. Niezależnie od przyczyny pogarsza rokowanie w ostrym okresie udaru
stwierdzenie podwyższenia temp. Ciała o 1° C jest wskazaniem do zastosowania leków przeciwgorączkowych wyższe temp. Wymagają szybkiego ochłodzenia
należy ustalić przyczynę gorączki, rozpatrzyć leczenie antybiotykiem - często przyczyną jest zapalenie układu odd.
Leczenie i profilaktyka obrzęku mózgu
Leczenie przeciwobrzękowe powinno być wprowadzone tylko u osób z klinicznymi objawami wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego.
Osoby zagrożone obrzękiem mózgu (rozległy zawał, młody wiek) powinny być monitorowane pod kątem jego objawów, nieraz trzeba powtórzyć TK w celu oceny dynamiki
Uniesienie głowy chorego pod kątem 15-30°- ułatwienie odpływu żylnego
Skuteczne leczenie gorączki
Ograniczenie płynów- pod kontrolą bilansu wodnego
Leczenie wspomagające- leki przeciwbólowe i sedatywne, przeciwdrgawkowe, wyrównanie hiponatremii.
Postępowanie w napadach padaczkowych ( drgawki) w udarach mózgu:
Mogą być objawem niedokrwienia, najczęściej jednak występują później w postaci pojedynczych napadów uogólnionych lub ogniskowych, a czasem jako napady gromadne lub stan padaczkowy.
Leki poprawiające przepływ mózgowy w udarze niedokrwiennym
Leczenie trombolityczne- kryteria kwalifikacji chorych do leczenia za pomocą rt-PA w ostrym udarze mózgu i zasady postępowania z chorym, którym podano rt-PA (rekombinowany tkankowy aktywator plazminogenu)
Kwalifikacje:
Wiek: powyżej 18 r.ż. poniżej 80 r.ż
rozpoznany udar niedokrwienny
udowodniony czas wystąpienia objawów poniżej 3 godz.
Dyskwalifikacja
stężenie glukozy poniżej 50 lub powyżej 400
niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego
wcześniej przebyty krwotok wewnątrzczaszkowy
drgawki w chwili udaru.
tętniak
krwawienie z przewodu pokarmowego lub moczowo-płciowego w ciągu poprzedzającym 21 dni
Monitorowanie RR w czasie pierwszych 24 h od rozpoczęcia leczenia: co 15 min oraz co 2h od rozpoczęcia wlewu.
Udar mózgowy krwotoczny
Jest to wynaczynienie Krwi o przestrzeni podpajęczynówkowej lub śródmiąższowej mózgu, krwawienie podpajęczynówkowe wyst. w następstwie:
- pęknięcia tętniaka
- urazu
-nieprawidłowości anatomicznych naczyń mózgowych
Wynaczyniona krew powoduje
Podrażnienie opon mózgowo- rdzeniowych
Obrzęk mózgu
Wtórne niedokrwienie tkanki mózgowej
Ogniskowe uszkodzenia mózgu
Wśród innych czynników wyróżniamy:
Zatrucia i przedawkowania leków
Leczenie przeciwzakrzepowe
Objawy oponowe: sztywność karku, objaw Kerniga i Brudzińskiego
Krwotok- krwawienie podpajęczynówkowe objawia się:
Nagłym, ostrym bólem głowy promieniującym do szyi i potylicy
Występują:
Sztywność karku, objawy oponowe
Zasłabnięcia, omdlenia, drgawki
Senność
Ogniskowe objawy uszkodzenia mózgu
Utrata świadomości
Krwotok śródmiąższowy:
Objawy zależą od rozległości i lokalizacji wynaczynienia krwi. Od stosunkowo łagodnych jak ból głowy do śpiączki i niedowładów.
Objawy towarzyszące:
Afazja (pacjent nie mówi)
nudności i wymioty
bradykardia
Rozpoznanie uzyskuję się przez badanie TK bez kontrastu.
Negatywny wynik badania pacjenta z podejrzeniem krwotoku śródmiąższowego jest wskazaniem do wykonania punkcji lędźwiowej.
Postępowanie mające na celu obniżenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego:
Zapewnić drożność dróg oddechowych i prawidłową wentylację lub umiarkowaną hiperwentylację (pCO2 30-35mmHg)
Ułożyć chorego z uniesieniem tułowia o 30°
Umiarkowana hipotermia
Normoglikemia (kontrola stężenia glukozy we krwi)
Podawać leki moczopędne i hiperosmotyczne
Leczyć objawowo (leki przeciwdrgawkowe, dynamiczna kontrola RR)
badania diagnostyczne, które należy natychmiast wykonać to:
badanie stężenia glukozy we krwi
gazometria krwi tętniczej
TK głowy bez podania kontrastu
EKG
24-godzinne Bad. Holterowskie ( w razie podejrzeń zaburzeń rytmu serca)
Istotne Bad. Laboratoryjne:
morfologia krwi
układ krzepnięcia
Bad. Toksykologiczne
aktywność enzymów sercowych
echocardiogram
MR lub angio-MR oraz badanie przepływu w tętnicach szyjnych
Ostry udar niedokrwienny- wykazano, że u chorych, którzy otrzymali rt-PA w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów przebieg schorzenia był lżejszy. Całkowita dawka rt-PA wynosi 0,9mg/kg a dawka maksymalna 90mg/kg 10%dawki należy podać początkowym wstrzyknięciu (bolus) a pozostałą część we wlewie trwającym 60 minut. Nie należy stosować rt-PA jeżeli nie można dokładnie ocenić czasu wystąpienia pierwszych objawów. W ciągu pierwszych 24 godzin nie podaje się aspiryny ani heparyny.
Podostry udar niedokrwienny- przeciwzakrzepowe leczenie heparyną należy zastosować u chorych z udarem zatorowym i niewielkimi objawami ubytkowymi, oraz u tych chorych z TIA, u których wystąpiło znaczne zwężenie tętnicy szyjnej lub źródło zakrzepów jest w sercu, lub wystąpienia mimo podawania leków przeciwagregacyjnych. Leczenie chorych ze stabilnym udarem zakrzepowym jest objawowe. Korzystne jest podanie aspiryny w dawce 300mg/dzień. Leczenie w nadciśnieniu tętniczy przeprowadza się tylko, gdy jest ono oznaczone- ciśnienie skurczowe powyżej 220mmHg i rozkurczowe powyżej 120mmHg. Jeżeli ciśnienie tętnicze krwi jest zbyt niskie to należy podać płyn i w razie potrzeby leki wazopresyjne. Nadciśnienie - lekami z wyboru są labetalol lub nitroprusydek sodu. w celu zapobieżenia skurczowi naczyń związanemu z krwotokiem podpajęczynówkowym, należy podawać nimodypinę w dawce 60mg co 6 godzin. Wszystkim chorym z krwotokiem podpajęczynówkowym, nudnościami i wymiotami należy natychmiast podać zapobiegawczo fenytoinę.