UDAR
MÓZGU
dr med. Agnieszka Słowik
Klinika Neurologii CM UJ
Kraków 2005
UDAR MÓZGU
DEFINICJE I
EPIDEMIOLOGI
A
Udar mózgu - definicja
• Zespół
rozwijających się
szybko
klinicznych objawów
ogniskowego
lub
uogólnionego zaburzenia czynności
mózgu, utrzymujących się przez co
najmniej
24 godziny
lub prowadzących
wcześniej do śmierci, bez przyczyny
innej niż naczyniowa (WHO 1976)
Przemijający napad
niedokrwienny (TIA) -
definicja
Zespół objawów klinicznych
ogniskowego uszkodzenia mózgu lub
jednoocznego zaniewidzenia, które
trwają krócej niż 24 godziny i wynikają
z przemijającego niedokrwienia w
określonym zakresie unaczynienia
Szacunkowa zapadalność
na udar mózgu w Polsce
•175/100000 rocznie wśród
mężczyzn
•125/100000 rocznie wśród
kobiet
15% umiera w ciągu miesiąca
25% wraca do stanu “normalnego”
30% żyje z niewielkimi następstwami
udaru
30% żyje z ciężkim inwalidztwem
15% wymaga instytucjonalnej opieki
7 - 10% rocznie doznaje kolejnego udaru
W Polsce rocznie 60 000 osób
doznaje udaru mózgu:
UDAR MÓZGU
PATOFIZJOLOGIA
KRĄŻENIA
MÓZGOWEGO
UDAR MÓZGU
KLINICZNE ZESPOŁY
UDAROWE
POSTERIOR
CIRCULATION
SYNDROME (POCS)
którykolwiek z poniższych objawów:
• uszkodzenie nerwów czaszkowych z
przeciwstronnym deficytem ruchowym lub
czuciowym
• obustronny deficyt ruchowy i / lub czuciowy
• zaburzenie skojarzonych ruchów gałek
ocznych
• obj. móżdżkowe bez tożstronnego deficytu
wynikającego z uszkodzenia dróg długich
• izolowana hemianopia lub ślepota korowa
PARTIAL ANTERIOR
CIRCULATION SYNDROME
(PACS)
którykolwiek z:
• deficyt ruchowy / czuciowy + hemianopia
• deficyt ruchowy / czuciowy + uszkodzenie wyższych
czynności nerwowych
• uszkodzenie wyższych czynności nerwowych +
hemianopia
• czysty ruchowy / czuciowy deficyt mniej rozległy niż w
lacs (monoparesis)
izolowane uszkodzenie wyższych czynności nerwowych
łącznie:
• porażenie połowicze po str. przeciwnej
do ogniska
• hemianopia przeciwstronna do ogniska
• świeże uszkodzenie wyższych
czynności korowych
• (np. afazja, apraksja)
TOTAL ANTERIOR
CIRCULATION SYNDROME
(TACS)
LACUNAR SYNDROME
(LACS)
bez: zaburzeń pola widzenia, zaburzeń wyższych
czynności
nerwowych, objawów pniowych
PMS (Pure Motor Stroke) – wyłącznie deficyt ruchowy
PSS (Pure Sensory stroke) – wyłącznie deficyt czuciowy
DCHS (Dysarthria - Clumsy Hand Syndrome)
• (dyzartria + niedowład w zakresie ruchów precyzyjnych
ręki, ew. dystalny, ataktyczny chód)
HACP (Homolateral Ataxia and Crural Paresis)
• ( dystalny niedowład w kończynie dolnej + obj.
Babińskiego oraz dysmetria kończyn po tej samej stronie)
SMS (Sensorimotor Stroke) – deficyt czuciowy i
ruchowy
Zakres unaczynienia tętnicy mózgu
przedniej
Zawał w zakresie tętnicy mózgu przedniej (TK głowy)
Zakres
unaczynienia
tętnicy mózgu
środkowej
Unaczynienie mózgu przez t. mózgu środkową i ognisko zawału
lakunarnego
Unaczynienie mózgu przez tętnicę mózgu
środkową i prawidłowy obraz TK głowy
Zawał lakunarny lewej półkuli mózgu
Zawał
lakunarny
lewej
półkuli
mózgu
(MRI głowy)
Zawał w zakresie gałęzi
głębokich t. mózgu środkowej
Zawał w zakresie gałęzi
powierzchownych t. mózgu środkowej
Zawał w pełnym zakresie unaczynienia
tętnicy mózgu środkowej
Zakres
unaczynie
nia tętnicy
mózgu
tylnej
Zawał w
zakresie
tętnicy
mózgu tylnej
(MRI głowy)
UDAR MÓZGU
ETIOLOGIA
UDARU
NIEDOKRWIEN
NEGO
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
• Choroba dużych naczyń
• Udar sercowozatorowy
• Choroba małych naczyń
• Udar o innej etiologii
• Udar o nieustalonej etiologii
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Choroba dużych naczyń
• badanie duplex lub angiografia: zwężenie
tętnicy wewnątrz- lub zewnątrzczaszkowej w
zakresie unaczynienia, której doszło do udaru:
powyżej 50%
• CT/NMR: ognisko powyżej 1.5 cm
• wykluczona zatorowość pochodzenia sercowego
• chromanie przestankowe, TIA w tym samym
kręgu unaczynienia, szmer nad tętnicą szyjną
lub osłabienie tętna wzmacniają diagnozę
Lokalizacja
blaszek
miażdżycowych
w dużych
tętnicach
dogłowowych
Etapy rozwoju
blaszki
miażdżycowej
Zwężenie
tętnicy
szyjnej
wewnętrznej
(angiografia
tt.
domózgowy
ch)
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Udar zatorowy
• obecność co najmniej jednego żródła
zatorowości w sercu
• wykluczenie choroby dużych naczyń
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Wysokie ryzyko zatorowości:
• sztuczna zastawka serca
• stenoza mitralna z migotaniem przedsionków
• migotanie przedsionków
• zakrzep w lewym przedsionku
• zespół chorego węzła
• zawał serca w okresie 4 tygodni poprzedzających udar
• zakrzep w lewej komorze
• kardiomiopatia rozstrzeniowa
• akinezja lewej komory serca
• śluzak przedsionka
• infekcyjne zapalenie wsierdzia
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Średnie ryzyko zatorowości:
• wypadanie płatka zastawki mitralnej
• zwapnienie pierścienia zastawki mitralnej
• stenoza mitralna bez migotania przedsionków
• tętniak przegrody międzyprzedsionkowej
• przetrwały otwór owalny
• trzepotanie przedsionków
• nieinfekcyjne zapalenie wsierdzia
• zawał mięśnia serca (>4 tygodnie, <6 miesięcy)
• hypokineza segmentu lewej komory
• zastawki serca wykonane z biomateriałów
• samoistne migotanie przedsionków
• turbulencje w lewym przedsionku
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Choroba małych naczyń
• kliniczne i radiologiczne objawy udaru
lakunarnego
• CT/NMR: brak ogniska lub ognisko nie
przekraczające 1.5 cm
• nadciśnienie tętnicze i cukrzyca w wywiadzie
wzmacniają rozpoznanie
• wykluczono inne przyczyny udaru
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST
(Adams,1994)
Udar o nieustalonej etiologii
a) dwie lub więcej przyczyny udaru
b) brak przyczyn udaru w wykonanych
badaniach
c) niepełny komplet badań
Etiologia udarów mózgu -
klasyfikacja TOAST (Adams,
1994)
Udar o innej etiologii
• rzadkie przyczyny udarów (zapalenia naczyń,
koagulopatie itd.)
• wykluczono chorobę dużych naczyń i udar o
etiologii zatorowej
UDAR MÓZGU
DIAGNOSTYKA UDARU
NIEDOKRWIENNEGO
MÓZGU
Diagnostyka udaru (1)
nagłe objawy
ogniskowe
nie
nie
udar
tomografia
komputerowa
hiperdensj
a
krwotok/zawał
ukrwotocznion
y
hipodens
ja
udar
niedokrwienn
y
Diagnostyka udaru (2)
udar
niedokrwienny
możliwe
źródła
zatorowoś
ci
sercowej
sercowo-
zatorowy
ni
e
Doppler
/MRA/D
SA
choroba
dużych
naczyń
obj.
lakun. i
TK/MRI
+
zawał
mały/
głęboki
lub obraz
praw.
choroba
małych
naczyń
stan pro-
zakrzepow
y
vasculiti
s
inne
znane
przyczyn
y
ni
e
krypt
ogen
ny
ni
e
ni
e
Diagnostyka różnicowa
TIA
• Napad padaczkowy
• migrena
• omdlenie
• hipoglikemia
• krwiak podtwardówkowy
• guz mózgu
Diagnostyka różnicowa
udaru mózgu
• Uraz czaszkowo-mózgowy
• Guz mózgu (pierwotny/przerzutowy)
• Krwiak podtwardówkowy
• Ropień mózgu
• Zapalenie mózgu
• Hipoglikemia
• Niedowład po napadzie padaczkowym
• Migrena powikłana
TOMOGRAFIA
KOMPUTEROWA
• Czas: 3- 6 h
• Obraz:
– objaw zatarcia tasiemki wyspy
– hypodensja jąder podstawy
– zatarcie rowków
– zwężenie komór
– objaw hyperdensyjnej tętnicy
Ewolucja
obrazu
ogniska
zawałoweg
o w TK
głowy
Tomografia komputerowa
wtórne ukrwotocznienie
zawału
Badania
ANGIOGRAFICZN
E
DSA
ANGIO
CT
ANGIO
MR
Brak
przepływu
przez
tętnicę
mózgu
środkową
(angio-MR
głowy)
REZONANS
MAGNETYCZNY
• zanik sygnałów przepływu w małych
odgałęzieniach tętnic kręgu Willisa
• obrzęk wazogenny widoczny w
obrazach T
2
• po 24 godzinach wydłużenie sygnału T
1
• gadolina DTPA - swoista dla receptorów
kwasu hialirudonowego (HA).
MRI PWI EPI & DWI
• Różnica markerem „penumbry”
• Wskaźnik możliwości terapeutycznych
• Wskaźnik wskazujący na późniejszą
wielkość uszkodzenia
• Widoczny w czasie 6h po udarze w 80%
zawałów MCA
UDAR MÓZGU
POSTĘPOWANIE Z
CHORYM NA
UDAR
NIEDOKRWIENNY
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Udar mózgu = stan zagrożenia życia
– Konieczność natychmiastowego
postępowania
– Podejrzenie udaru mózgu weryfikacja w
warunkach szpitalnych
– Rozpoznanie udaru mózgu hospitalizacja
– Postępowanie według zasad podobnych
jak w przypadku zawału mięśnia
sercowego
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Podejrzenie udaru mózgu
– Każde nagłe wystąpienie:
• osłabienia kończyn
• zaburzeń mowy
• innych ogniskowych objawów
neurologicznych
• z / bez zaburzeń świadomości
– Zgłoszenie bezpośrednio do
Pogotowia Ratunkowego
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Pogotowie Ratunkowe
– udzielenie pierwszej pomocy
– ocena podstawowych funkcji życiowych
– ocena stanu świadomości i deficytu
neurologicznego
– założenie wkłucia do żyły i powolny wlew
soli fizjologicznej
– zawiadomienie szpitala o transporcie
chorego z udarem mózgu
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Należy unikać podawania leków,
które mogą utrudnić dalszą
diagnostykę i leczenie
np. uspokajających,
psychotropowych, sterydowych,
obniżających ciśnienie tętnicze
krwi, poprawiających przepływ
mózgowy
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Postępowanie w pierwszych
godzinach hospitalizacji - cele:
– postawienie (potwierdzenie)
rozpoznania udaru niedokrwiennego
mózgu
• różnicowanie z innymi niż udar
przyczynami zachorowania
• różnicowanie między udarem
niedokrwiennym i krwotocznym
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Postępowanie w pierwszych godzinach
hospitalizacji - cele:
– rozpoznanie przyczyny udaru
niedokrwiennego i identyfikacja czynników
ryzyka
– ustalenie wskazań do intensywnej opieki
medycznej lub specjalnego rodzaju leczenia
– wykrycie, zapobieganie i leczenie
wczesnych powikłań
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Najważniejsze elementy postępowania w
pierwszych godzinach hospitalizacji
– monitorowanie podstawowych funkcji życiowych
– ocena neurologiczna
– badania diagnostyczne
• tomografia komputerowa
• podstawowe badania biochemiczne i hematologiczne,
badanie ogólne moczu
• pulsoksymetria lub gazometria
• EKG
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Tomografia komputerowa
– najważniejsze badanie diagnostyczne
– jak najszybciej
– cele wczesnej tomografii (do 24 godzin)
• wykluczenie innych przyczyn zachorowania
(guz mózgu, udar krwotoczny)
• wczesne zmiany
– rozległość ogniska zawałowego
– rokowanie
– decyzje terapeutyczne
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Nakłucie lędźwiowe
– W przypadku podejrzenia krwotoku
podpajęczynówkowego (objawy
oponowe, zaburzenia świadomości)
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Cele badań podstawowych we wczesnym
okresie udaru mózgu
– Wykrycie czynników etiologicznych
• Zaburzenia krzepliwości, zwiększona gęstość krwi,
stan zapalny
• Oznaczenie poziomu cholesterolu powinno być
wykonane w pierwszej dobie po zachorowaniu,
kontrolne po 3 - 4 miesiącach
– Wykrycie wczesnych powikłań
• Zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek,
hiperglikemia
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Badanie ultrasonograficzne tętnic
domózgowych oraz wewnątrzczaszkowych
–
Powinno być wykonane u każdego chorego
–
Pozwala na stwierdzenie zmian przepływu
w tętnicach (zwężenia)
• Etiologia udaru
• Wskazania do dalszej (inwazyjnej) diagnostyki
i ewentualnej endarterektomii
Udar mózgu - zasady
postępowania
• Wskazania do intensywnej opieki
medycznej
– Zaburzenia świadomości
– Znaczny niedowład / porażenie
– Udar o etiologii sercowo-zatorowej
– Ciężki stan ogólny
– Rozległe ognisko niedokrwienne
– Leczenie trombolityczne /
przeciwzakrzepowe
Oddział udarowy
Zadania:
Przyjęcie chorego do 24 godzin od
udaru
Monitorowanie stanu ogólnego i
neurologicznego
Szybka diagnostyka (rodzaj i
przyczyna udaru)
Wczesne leczenie i prewencja
wtórna
Oddział udarowy
Oczekiwania
zwiększenie szansy na
przeżycie
zmniejsie stopnia
inwalidztwa
skrócenie pobytu w
szpitalu
krótszy okres rehabilitacji
wysoki koszt początkowo,
ale
korzystna relacja efekt /
koszt
Oddział udarowy
Organizacja
Przyjęcie - tak szybko jak to
możliwe
wyspecjalizowany personel
szybka diagnostyka
rózne możliwości leczenia
wczesna fizykoterapia i terapia
mowy
Oddział udarowy - zespół
dietetyk
pracownik socjalny
psycholog
terapia zajęciowa
logopeda
pielęgniar
ki
lekarze
fizykoterapeu
ta
Dane: Stroke Unit Trialists’ Collaboration, Jorgensen 1995, Indredavik 1994
Opieka w oddziale udarowym w porównaniu
ze zwykłym
Śmiertelność
Inwalidztwo
Czas hospitalizacji
0.1
1
Opieka w OU lepsza
Wynik leczenia
(20 badań)
gorsza
Odds ratio (In)
- 15%
- 30%
- 25%
Leczenie udaru
• Leczenie specyficzne udaru
• zapobieganie powikłaniom i ich
leczenie
• prewencja wtórna udaru
• rehabilitacja
• leczenie chorób
współistniejących
Leczenie specyficzne
udaru
Cel:
Zmniejszenie obszaru
mózgu
uszkodzonego przez
niedokrwienie
- przywrócenie lub polepszenie
prawidłowego ukrwienia w
możliwie najkrótszym czasie
- zmniejszenie wrażliwości
neuronów na niedokrwienie
Leczenie specyficzne
udaru metody
Fibrynolityczne
Defibrynujące
Przeciwzakrzepowe
Przeciwpłytkowe
Neuroprotekcyjne
Leczenie fibrynolityczne
• Kryteria włączenia:
- możliwy do ustalenia początek
objawów
- możliwość podania do 3 godzin
od
początku objawów
- mierzalny deficyt neurologiczny
- wiek > 18 lat
Leczenie fibrynolityczne -
kryteria wykluczenia
• Krwotok lub duże zmiany
niedokrwienne w CT
• udar lub uraz głowy w
ciągu ost. 3 mcy
• zabieg operacyjny w
ciągu ost. 14 dni
• krwotok śródczaszkowy
w wywiadzie
• CTK > 185 / 110
• Minimalny lub szybko
zmniejszający sie deficyt
neurologiczny
• Krwawienie z dróg
moczowych lub przewodu
pokarmowego w ciągu ost. 21
dni
• świeży zawał serca
• PLT < 100000/mm3
• Glikemia < 50 lub > 400
mg/dl
• leczenie przeciwzakrzepowe
• drgawki na początku
objawów
• nakłucie tętnicy w miejscu
nie podlegającym uciskowi w
ciągu ost. 7 dni
NINDS rt-PA
• The NINDS rt-PA Stroke Study
Group, Stroke 1997
• 291 + 333 chorych
• rt-PA: 0,9 mg/kg, max. 90
mg,10% jako bolus, reszta w
ciągu 60 minut
NINDS rt-PA
• Leczenie rt-PA przynosi korzyści
w leczeniu każdego rodzaju
udaru niedokrwiennego w czasie
do 3 godzin od wystąpienia
objawów (im wcześniej tym
lepiej) mimo znacznego wzrostu
krwawień wewnątrzczaszkowych
Fibrynoliza dotętnicza
• PROACT I i II - JAMA 1999
• 48+180 chorych
• prourokinaza 6 i 9 mg do MCA do 6
godzin od udaru
• Wyniki: Rankin 0-2: 40% vs 25%
rekanalizacja: 66% vs 18%
krwawienia:
10% vs 2%
śmiertelność: 25% vs 27%
Leczenie LMWH
Meta-analiza 11 RCTs z 3048 chorych
(Bath et al. Stroke, July 2000)
• zmniejsza częstość zakrzepicy żył
głębokich i zatorowości płucnej
• nie zmniejsza śmiertelności ani
niesprawności
Wniosek:
Nie ma wskazań do rutynowego
stosowania LMWH u chorych w ostrym
udarze
Leczenie defibrynujące
• Ancrod Stroke Study Investigators,
(Stroke 1994)
• STAT (JAMA 2000)
Wnioski:
- nie ma wpływu na śmiertelność
- daje większy odsetek osób z
niewielkim kalectwem
Leczenie
przeciwpłytkowe
Uzasadnienie
• Zapobieganie proksymalnemu i dystalnemu
poszerzaniu się zakrzepu
• Zapobieganie ponownej zatorowości
• Zapobieganie agregacji płytek w mikrokrążeniu
• Hamowanie uwalniania tromboksanu i innych
neurotoksycznych eikozanoidów
• Neuroprotekcja ?
(van Kooten, Stroke, 1997; Riepe, Stroke, 1999; Bednar, Stroke,
1999)
Leczenie
przeciwpłytkowe
Dostępne dane
Metaanaliza badań:
CAST
(20665 chorych otrzymujących 160 mg
ASA przez 4 tygodnie)
IST
(19345 chorych otrzymujących 300 mg
ASA przez 2 tygodnie)
Leczenie
przeciwpłytkowe
Kolejny udar lub zgon w
okresie leczenia
• Aspiryna zmniejsza ryzyko
kolejnego udaru lub zgonu w sumie
o 11% (95% CI = 5 - 15%) z 9,1%
do 8,2%
• Na 1000 leczonych unikamy
dodatkowo 9 kolejnych udarów lub
zgonów
Leczenie
przeciwpłytkowe
Zgon lub zależność w
okresie obserwacji
• Aspiryna zmniejsza ryzyko zgonu
lub pozostawania w zależności w
okresie obserwacji o 6% (95% CI =
2 - 8%) z 47,1% do 45,8%
• Na 1000 leczonych unikamy
dodatkowo 13 punktów końcowych
Leczenie
przeciwpłytkowe
Wpływ na powikłania
zakrzepowo-zatorowe
• Aspiryna zmniejsza ryzyko wystąpienia
zatorowości płucnej o 29% (95% CI =
4 - 47%) z 0,5% do 0,3%
• Na 1000 leczonych u 2 dodatkowo
unikamy zatorowości płucnej
• Aspiryna zmniejsza ryzyko wystąpienia
zakrzepicy żył głębokich o 22% (95%
CI = n.s.)
Leczenie
przeciwpłytkowe
Analiza podgrup
Brak różnic w skuteczności aspiryny w
zależności od:
wieku
płci
stanu przytomności
migotania przedsionków
obrazu TK
ciśnienia tętniczego
przyczyny udaru
Leczenie
przeciwpłytkowe
Kogo leczyć ?
• Wszystkich z wyjątkiem osób z
nadwrażliwością na aspirynę i
czynną chorobą wrzodową lub z
krwawieniem z przewodu
pokarmowego
Leczenie
przeciwpłytkowe
Kiedy zacząć ?
• Nie ma jasnych dowodów na
istnienie „okna terapeutycznego”
(0-6 godz vs 24-48 godz)
• Jak najwcześniej po ustaleniu
rozpoznania (TK głowy)
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Uzasadnienie
• Zapobieganie powiększaniu się
zakrzepu lub zatoru
• przesunięcie stanu równowagi w
stronę lizy
• zapobieganie wczesnej powtórnej
zatorowości
• zapobieganie powikłaniom
zakrzepowo-zatorowym
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Dostępne dane
• Metaanaliza 21 randomizowanych
badań
(23 427 chorych)
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Ponowny udar w trakcie
leczenia
• Leczenie przeciwzakrzepowe
istotnie zmniejsza ryzyko
wystąpienia powtórnego udaru w
ciągu 14 dni leczenia o 24% (95%
CI = 12 - 35%) z 3,6% do 2,8%
• Na 1000 leczonych unikamy
dodatkowo 9 powtórnych udarów,
ALE ...
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Zgon w trakcie leczenia
• Leczenie przeciwzakrzepowe nie
wpływa na ryzyko zgonu w trakcie
leczenia (95% CI = -10% - 10%); z
8,7% na 8,5% w trakcie leczenia i
z 20,6% na 21,4% po 3-6 mcach
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Objawowy krwotok
śródmózgowy w trakcie
leczenia
• Leczenie przeciwzakrzepowe
zwiększa ryzyko objawowego
krwotoku śródmózgowego o 152%
(95% CI = 92 - 230%) z 0,5% do
1,4%
• Na 1000 leczonych dodatkowo 9
krwotoków śródmózgowych
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Wynik leczenia po
zakończeniu okresu
obserwacji
• Leczenie przeciwzakrzepowe nie
wpływa na ryzyko zgonu lub
pozostawania w zależności po 3-6
miesiącach leczenia (z 60,1% na
59,7%; 95% CI = n.s.)
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Krwotoki
zewnątrzczaszkowe
• Częstość poważnych krwawień
zewnątrzczaszkowych wzrasta
trzykrotnie (z 0,4% na 1,3%)
• Na 1000 leczonych dodatkowo 9
krwotoków
Leczenie
przeciwzakrzepowe
Kogo leczyć ?
• Osoby o wysokim ryzyku powikłań
zakrzepowo-zatorowych (LMWH)
• Osoby z TIA lub niewielkim udarem
o etiologii sercowo-zatorowej
• Osoby z wewnątrzczaszkową
zakrzepicą żylną ? (nie
udowodnione)
Leki nieskuteczne lub
przynoszące pogorszenie
w RCTs
• Akupunktura
• Antagoniści wapnia
• Arnika (homeopatia)
• Beta-blokery
• Fosfokreatyna
• Glicerol
• Hemodylucja
• Kortykosterydy
• Magnez
• Naftidrofuryl
• Nalokson
• Ornityna
• Prekursory choliny
• Prostacyklina
• Spironolakton
• Teofilina
• Winkamina
Wnioski na temat leczenia
specyficznego udaru
niedokrwiennego
• U wszystkich chorych należy
stosować ASA (150-300 mg)
• w specjalistycznych ośrodkach i
u niewielu chorych - fibrynoliza
• leczenie przeciwzakrzepowe
ma znaczenie jako profilaktyka
wtórna
Pierwszy tydzień -
postępowanie
• Leczyć:
- hiperglikemię > 10 mmol/l
- temperaturę ciała > 37,5 st
- hipoksemię
- obrzęk mózgu
(Mannitol + Furosemid, hiperwentylacja)
EUSI, Cerebrovasc Dis. 2000
Pierwszy tydzień -
postępowanie
• Nie leczyć:
- podwyższonego CTK w pierwszych 48
godzinach (chyba, że > 220/120 mmHg)
• Nie podawać:
- kortykosterydów
- blokerów kanału wapniowego
- glukozy i.v.
EUSI, Cerebrovasc Dis. 2000
Pierwszy tydzień -
powikłania
Neurologiczne
• obrzęk mózgu
• drgawki
• wodogłowie
• powtórny udar
• ukrwotocznienie
Pozostałe
• infekcje
• zakrzepowo-zatorowe
• odleżyny
• zaostrzenie
przewlekłych chorób
(niewydolność
krążenia, cukrzyca,
choroba
niedokrwienna serca)
Pierwszy miesiąc -
postępowanie
• Rehabilitacja !!!
• Prewencja wtórna
• Leczenie chorób współistniejących
Pierwszy miesiąc - dodatkowe
problemy
• Depresja poudarowa
• Występuje u 15 - 60% chorych
• Pogarsza rokowanie
• Zakłóca rehabilitację
• Otępienie poudarowe
• j.w.
• Niekoniecznie jest otępieniem
naczyniowym
Udar u osób młodych
(udar o rzadkiej etiologii)
Udar mózgu u osoby poniżej 45-
50 roku życia
20% wszystkich udarów mózgu
(10% udarów niedokrwiennych)
Przyczyna zawału mózgu
u osób młodych (1)
• Choroba dużych naczyń
- rozwarstwienie tętnicy
- miażdżyca
- dysplazja włóknisto-mięśniowa
- choroba moya-moya
- powikłania radioterapii
Rozwarstwien
ie tętnicy
szyjnej
- 1-4/100 000
- 10-15%
udarów u
ludzi młodych
- uraz w
wywiadzie
(nie zawsze)
- rzadko
choroby
tkanki łącznej
1. Wywiad !
2. Ból szyi, twarzy, oka; zespół Hornera; rzadziej
porażenia „dolnych” nn. czaszkowych
Rozwarstwienie tętnicy (1)
• Diagnostyka:
- przesiewowo: USG tt.
domózgowych
- angiografia lub angio-MR; ew.
angio-TK
Dysplazja
włóknisto-
mięśniowa
- zajęcie tt.
nerkowych
Przyczyna zawału mózgu
u osób młodych (2)
• Zapalenia naczyń
- w przebiegu kolagenoz
- izolowane zapalenia naczyń
mózgu
- u narkomanów
- sarkoidoza
- zespół Behceta
Zapalenie
tętnic Takayasu
- objawy
ogólnoustrojow
e
- omdlenia
- napady
padaczkowe
- niedokrwienie
tkanek głowy
„choroba bez
pulsu”
Przyczyna zawału mózgu
u osób młodych (3)
• Zatorowość pochodzenia sercowego
- wady serca
- sztuczne zastawki
- przetrwały otwór owalny
- migotanie przedsionków
- zawał mięśnia sercowego
- bakteryjne zapalenie wsierdzia
Przetrwały otwór owalny
• Częsty w populacji ogólnej (do 25%)
• Częsty wśród młodych osób z
udarem
• Związek obecności PFO z udarem
zwykle trudny do udowodnienia
• możliwy do zamknięcia metodami
kardiologii inwazyjnej
Przyczyna zawału mózgu
u osób młodych (4)
• Zaburzenia krzepliwości
- zespół antyfosfolipidowy
- niedobór białka C, S,
antytrombiny
- mutacja czynnika V Leiden
- zespoły mieloproliferacyjne
Zespół antyfosfolipidowy
• ZESPÓŁ !
- przeciwciała antykardiolipinowe
w wysokich mianach i w
powtarzanych oznaczeniach
- nawracające poronienia
- zakrzepica żylna i tętnicza
Przyczyna zawału mózgu
u osób młodych (5)
• Ciąża
• Migrena
• Genetyczne
- CADASIL, MELAS, ch. Fabry’ego
- z. Marfana, ch. Ehlersa-Danlosa
• Udary żylne (zakrzepica zatok opony
twardej)
Udar żylny
- zwykle w
następstwie
zakrzepicy
zatok opony
twardej
- 1-2%
wszystkich
udarów;
częściej u osób
młodych
Zakrzepica
zatok opony
twardej:
- zakażenia
- wyniszczenie
- połóg
-
nadkrzepliwoś
ć
klinicznie:
- ból głowy
- tarcza
zastoinowa
- wymioty
- napady
padaczkowe
Udar u ludzi młodych -
diagnostyka
• Echokardiografia przezprzełykowa (przetrwały
otwór owalny, tętniak przegrody
międzyprzedsionkowej)
• Dodatkowe badania w kierunku zespołów
nadkrzepliwości (poziom białka S, antytrombiny III,
oporność na aktywne białko C, przeciwciała
antyfosfolipidowe)
• Badania toksykologiczne (narkotyki)
• Poziom autoprzeciwciał (kolagenoza, zapalenia
naczyń)
• Angiografia naczyń mózgowych (zapalenie naczyń,
dysplazja włóknisto-mięśniowa)
• Posiewy z krwi ( infekcyjne zapalenie wsierdzia)
UDAR MÓZGU
PREWENCJA
PIERWOTNA I
WTÓRNA UDARU
NIEDOKRWIENNEG
O
Czynnik(i) ryzyka
prewencja pierwotna
TIA/udar
prewencja wtórna
Powtórny udar
Czynniki ryzyka
Inne rzadkie
przyczyny
Choroba dużych
naczyń
Choroba małych
naczyń
Zatorowość
sercowa
UDAR NIEDOKRWIENNY
Czynniki ryzyka
niemodyfikowalne
Wiek
Płeć męska
Rasa czarna
Wywiad rodzinny
Czynniki ryzyka
modyfikowalne
ryzyko
względne
• Nadciśnienie tętnicze
6x
• Cukrzyca
2-4x
• Migotanie przedsionków
3x
• Choroba niedokrwienna serca
2-6x
• Przebyty TIA/udar
10x
• Palenie papierosów
2x
Nadciśnienie tętnicze
•
Meta-analiza: obniżenie DBP o 5 mm Hg
zmniejsza ryzyko wystąpienia udaru o 42 %
(Collins, Lancet, 1990)
•
Leczenie izolowanego nadciśnienia
skurczowego zmniejsza ryzyko udaru o
36%
(SHEP Study, JAMA, 1991)
•
Największe korzyści przy obniżeniu CTK do
140/85 mm Hg
(HOT Study, Lancet, 1998)
•
Obniżanie CTK jest istotne również w
prewencji wtórnej
(HOPE Study, NEJM, 2000; PROGRESS, Lancet 2001)
Cukrzyca
• Jest czynnikiem ryzyka udaru, ale
nawet optymalne jej leczenie nie
ma wpływu na częstość
występowania makroangiopatii
cukrzycowej, w tym udaru mózgu
UK Prospective Diabetes Study Group, Lancet,
1998
Palenie papierosów
• Palenie zwiększa ryzyko
wystąpienia udaru 3-6-krotnie
• Zaprzestanie palenia zmniejsza
ryzyko wystąpienia udaru o 50 %
Abbott, N Engl J Med., 1986
Colditz, N Engl J Med., 1988
Alkohol
• Umiarkowane spożycie alkoholu (20-
30 g alkoholu dziennie) zmniejsza
ryzyko wystąpienia udaru
niedokrwiennego
Sacco, JAMA, 1999
• Nadmierne spożycie alkoholu
zwiększa ryzyko udaru
niedokrwiennego, krwotocznego i
krwotoku podpajęczynówkowego
Sacco, JAMA, 1999
Donahue, JAMA, 1986
Inne potencjalne czynniki
ryzyka udaru mózgu
• Bezobjawowe zwężenie t. szyjnej wewn.
• Hiperlipidemia
• Hiperhomocysteinemia
• Migrena
• Ciąża
• Stosowanie doustnych środków
antykoncepcyjnych
(łącznie ponad 200 czynników o
mniejszym lub wątpliwym znaczeniu)
Czynniki ryzyka zatorowości
pochodzenia sercowego (1)
• Migotanie przedsionków !!!
• Procedury wewnątrznaczyniowe i
chirurgiczne
• Zmiany w lewej komorze serca
- świeży zawał mięśnia sercowego (zwł.
ściany przedniej)
- tętniak ściany komory (po zawale)
- akineza części lewej komory (po zawale)
- kardiomiopatia rozstrzeniowa
Czynniki ryzyka
zatorowości pochodzenia
sercowego (2)
• Zmiany w obrębie przedsionków
- tętniak lub ubytek przegrody
m/przedsionkowej
- przetrwały otwór owalny
- śluzak przedsionka
• Zmiany zastawkowe
- proteza zastawki
- wrodzone i nabyte wady zastawkowe
- zapalenia wsierdzia
- wypadanie płatka zastawki dwudzielnej
Jak leczyć chorych z
bezobjawowym zwężeniem
tętnic szyjnych
, AAN
• W pierwszej kolejności rozważyć
leczenie zachowawcze (leki
antyagregacyjne +statyny)
• Leczenie operacyjne w ośrodku, w którym
ryzyko powikłań angiografii + operacji
<3%
• Leczenie operacyjne u osób, u których
przewidywany czas życia wynosi >5 lat
Aspiryna w pierwotnej
prewencji udaru ?
NIE
• Peto, BMJ, 1988 (500 mg)
• Steering Committee of the
Physicians’ Health Study, N
Engl J Med., 1989 (325 mg)
• Manson, JAMA, 1991
Pierwotna prewencja u chorych z
migotaniem przedsionków ?
TAK !
• Chorzy z AF i innymi naczyniowymi
czynnikami ryzyka – antykoagulanty (INR
2-3)
• Chorzy < 65 rż bez czynników ryzyka lub
z p/wskazaniami – ASA – 300 mg/dz
• Chorzy > 65 rż bez czynników ryzyka –
antykoagulanty lub ASA
• Być może u chorych > 75 rż można
utrzymywać INR 1.6 – 2.5
Skuteczność – redukcja ryzyka względnego
o 70% vs placebo (ASA vs placebo – 21%)
Nawrotowość udaru
• Częstość nawrotu udaru w czasie
roku:
4-14%
Sacco et al. Stroke 1989
Sage st al. Stroke 1983
Viitanen M et al.Eur Neurol 1983
Dlaczego warto
zapobiegać ponownemu
udarowi?
• nawraca często (do 25% w ciągu 5
lat)
• nawroty wiążą się ze śmiercią lub
nasileniem niesprawności
• znane są względnie skuteczne
metody zapobiegania
• większość z metod jest tania i
bezpieczna
Dlaczego udar nawraca?
• Brak lub niewłaściwa prewencja
wtórna udaru
• Inna etiologia kolejnego udaru
• Zmiana profilu czynników ryzyka
udaru
• Nieskuteczność metod
zapobiegawczych
Prewencja wtórna udaru
Modyfikacja czynników
ryzyka
+
Postępowanie swoiste dla
określonej etiologii udaru
Prewencja wtórna
Rodzaj prowadzonej profilaktyki
wtórnej zależy od przyczyny udaru
konieczność określenia etiologii udaru
Choroba dużych naczyń endarterektomia
Choroba małych naczyń leki
przeciwpłytkowe
Zatorowość doustne
sercowopochodna
antykoagulanty
Aktualne rekomendacje dot.
leczenia przeciwpłytkowego
• Lek pierwszego wyboru – ASA (50-325
mg/d)
• Tam gdzie dostępne, warto stosować
połączenie ASA (25 mg) z dipirydamolem
(200 mg)
• Klopidogrel (75 mg/d) przy nietolerancji
ASA i u chorych, u których zawiodła
prewencja przy użyciu ASA
• Pacjenci, którzy mają mieć włączoną
pochodną tienopirydyny powinni zaczynać
od klopidogrelu. Ci, którzy są już na
tiklopidynie powinni przy niej pozostać
Leczenie
przeciwzakrzepowe
UDAR SERCOWOZATOROWY
• INR 2 – 3 (3-4, jeśli ze sztuczną
zastawką serca) do końca życia
• Chorzy ze świeżym zawałem serca i
z udarem, z obecnością skrzepliny w
LK
INR 2-3; przez 6 miesięcy
UDAR NIEZATOROWY
• Nie ma dowodów na przewagę
leczenia antykoagulantami
nad
aspiryną
(WARSS Study, N Engl J Med, 2001)
Endarterektomia
Wskazania:
• chorzy po TIA / udarze z niewielkim
deficytem neurologicznym, którzy mają
zwężenie tożstronnej t. szyjnej wewn. >
70%
Warunek: Częstość powikłań w danym
ośrodku < 6%
Przeciwwskazania:
• zły stan internistyczny
• duża niesprawność poudarowa
• całkowite zamknięcie naczynia
Endarterektomia - wyniki
Stopień
bezwzględne
NNT (2
lata)
zwężenia
zmniejszenie
ryzyka
> 70%
17%
6
50-69%
6,5%
19
< 50%
bez korzyści
-
Angioplastyka tętnicy
szyjnej
• Może być skutecznym
postępowaniem w przypadku
restenozy po endarterektomii
Yadav, Stroke, 1996
• Ma porównywalny odsetek
powikłań co endarterektomia
(CAVATAS Study, Lancet 2001)
Anastomozy zewnątrzczaszkowo-
wewnątrzczaszkowe
• Nie ma dowodów na ich
skuteczność
The EC/IC Bypass Study Group, N Engl J
Med., 1985
UDAR MÓZGU
KRWOTOK
ŚRÓDMÓZGOWY
Epidemiologia
• Zapadalność wśród białych 7-11/100000, wśród
czarnych 32/100000, w Japonii 61/100000
• Krwotok śródmózgowy stanowi 17% wszystkich
udarów
• Śmiertelność 40 - 50% (3 razy większa niż w
udarze niedokrwiennym, znamiennie większa
niż w krwotoku podpajęczynówkowym)
– 50% zgonów ma miejsce w pierwszych 2 dniach
• 10% chorych wymaga opieki przez pierwszy
miesiąc, 20% przez 6 miesięcy
Etiopatogeneza
• Z reguły charakter polietiologiczny
• Czynniki ryzyka: wiek, nadciśnienie
tętnicze, palenie papierosów, nadużywanie
alkoholu
• Przyczyny:
– Anatomiczne (strukturalne) - malformacje
naczyniowe
– Hemodynamiczne - nadciśnienie tętnicze (?)
– Hemostatyczne - leczenie przeciwzakrzepowe
Anatomiczne
(strukturalne)
• Szkliwienie i mikrotętniaki małych naczyń
przeszywających
• Malformacje tętniczo-żylne
• Angiopatia amyloidowa
• Tętniaki workowate
• Zakrzepica żylna wewnątrzczaszkowa
• Mikronaczyniaki
• Oponowe malformacje tętniczo-żylne
• Septyczne zapalenie tętnic i tętniak bakteryjny
• Krwawienie rozwarstwiające w ścianie tętnicy
• Przetoka szyjno-jamista
Hemodynamiczne
• Nadciśnienie tętnicze
• Migrena
Hemostatyczne
• Leczenie przeciwzakrzepowe
• Leczenie antyagregacyjne
• Leczenie trombolityczne
• Białaczka, trombocytopenia,
hemofilia
Inne przyczyny
• Guzy wewnątrzczaszkowe
• Nadużywanie alkoholu
• Stosowanie amfetaminy, kokainy i innych
środków sympatykomimetycznych
• Aseptyczne zapalenie naczyń (SLE,
AIDS)
• Zakażenia bakteryjne (Staphylococcus
aureus)
Szkliwienie i mikrotętniaki
• Zmiany zwyrodnieniowe w ścianach
małych tętnic przeszywających
• Jądra podstawy, móżdżek, pień mózgu,
istota biała
• Prawdopodobnie związane z
nadciśnieniem
• Nie zawsze miejscem pęknięcia są
występujące w tych naczyniach tętniaki
Malformacje tętniczo-
żylne
• Najczęstsza pojedyncza przyczyna pierwotnego
krwotoku śródmózgowego u młodych ludzi (30%
przypadków)
• W 10-20% przypadków współistnieją tętniaki na
tętnicach zaopatrujących (ryzyko krwawienia jest
wtedy 2 razy większe)
• Najczęściej krwotok płatowy, w 4% lokalizacja
powierzchowna powoduje krwotok
podpajęczynówkowy
• Mogą być przyczyną krwotoków śródkomorowych
bez obecności krwi w miąższu
Angiopatia amyloidowa
• Złogi amyloidowe i wtórna martwica
w ścianie naczyń
• U osób powyżej 70 r.ż. jest przyczyną
krwotoku płatowego w około 30%
• Charakterystyczne są mnogie
i nawracające krwotoki
• Opisano liczne formy rodzinnego
występowania angiopatii amyloidowej
Tętniaki workowate
• Około 15% przypadków krwotoku
śródmózgowego u osób przed 65 r.ż.
• Typowe lokalizacje:
– Płat czołowy przyśrodkowo - tętniak
tętnicy przedniej mózgu
– Środkowa część płata skroniowego -
tętniak tętnicy łączącej tylnej
– Obecność krwi w przestrzeniach
płynowych
Śródczaszkowa zakrzepica
żylna
• Uważa się, że występuje częściej niż wynika
to z ilości postawionych rozpoznań
• Musi być brana pod uwagę jeśli osobą chorą
jest młoda kobieta, krwawienie
zlokalizowane jest przystrzałkowo i było
poprzedzone innymi objawami uszkodzenia
OUN
• W przypadku obustronnych krwotoków
przystrzałkowych zakrzepicę należy
rozważyć w pierwszej kolejności
Mikronaczyniaki
• Małe malformacje tętniczo-żylne,
teleangiektazje
• Są prawdopodobną przyczyną
niewielkiego krwawienia u osób poniżej
45 r.ż. oraz u osób z negatywną
angiografią, szczególnie jeśli
krwawienie jest poza obszarem jąder
podkorowych
• Częściej w pniu mózgu
Septyczne zapalenie naczyń
i tętniaki bakteryjne
• W 5% przypadków zapalenie
wsierdzia jest powikłane
krwotokami śródczaszkowymi
• Większość krwawień z tętniaków
bakteryjnych ma lokalizację
powierzchowną, w korze lub
przylegającej istocie białej półkul
Nadciśnienie tętnicze
• Powinno być raczej traktowane
jako czynnik ryzyka, niż
samodzielna przyczyna krwotoku
• Leczenie nadciśnienia tętniczego
zmniejsza ryzyko wystąpienia
krwotoku śródmózgowego o 50%
Leczenie przeciwzakrzepowe
i antyagregacyje
• Ryzyko krwawienia rośnie wraz ze
zwiększaniem dawki leków
przeciwzakrzepowych
• Ryzyko jest większe w pierwszym roku
leczenia - sugeruje to istotną rolę czynników
anatomicznych
• Terapia przeciwpłytkowa jest słabym
czynnikiem ryzyka krwotoku
śródmózgowego, w większości przypadków
współistnieje szkliwienie i mikrotętniaki
Leczenie fibrynolityczne
• U około 0,7-0,8% osób leczonych
fibrynolitycznie z powodu zawału serca
dochodzi do krwotoku śródmózgowego
• W dużym odsetku rokowanie jest
niekorzystne, szczególnie u osób
powyżej 65 r.ż., mających podwyższone
CTK, leczonych wyższymi dawkami
leków (zwłaszcza rtPA)
Guzy śródczaszkowe
• Około 5% wszystkich przypadków
pierwotnego krwotoku
śródmózgowego
• Najczęściej w guzach
przerzutowych (czerniak, rak
oskrzela i nerki) oraz
niskozróżnicowanych guzach
pochodzenia glejowego
Przyczyny mnogich
krwotoków śródmózgowych
• Angiopatia amyloidowa
• Leczenie trombolityczne
• Przerzuty nowotwotowe (czerniak, rak
oskrzeli i nerek, kosmówczak)
• Zapalenie naczyń mózgowych
• DIC
• Zaburzenia hemostatyczne
• Białaczka
• Zamknięty uraz głowy
Lokalizacja
• W subpopulacji osób z nadciśnieniem
– Skorupa, gałka blada, wzgórze - 65%
– Istota biała podkorowa - 10-20%
– Most - 10-15%
– Móżdżek - 8%
• W subpopulacji osób bez nadciśnienia
– Malformacje tętniczo-żylne - 25%
– Tętniaki workowate koła Willisa - 5-25%
Cechy kliniczne
• Narastanie objawów w ciągu pierwszych
godzin od zachorowania - 51-61%
• Objawy największe na początku - 34-38%
• Zaburzenia świadomości - 50%
• Ból głowy - 40%
• Wymioty - 50%
• Wzrost CTK 90%
• Drgawki - 6%
Zasady postępowania
• Stanowisko American Heart Association:
Management of Spontaneus
Intracerebral Hemorrhage; Stroke 1999
• Wytyczne oparte są głównie na wynikach
nierandomizowanych badań klinicznych,
pojedynczych obserwacjach klinicznych
oraz własnych opiniach ekspertów
• W opracowaniu pozostają polskie
wytyczne postępowania
Zasady postępowania
• Każdy chory, o ile pozwala na to
jego stan, powinien się jak
najszybciej znaleźć w ośrodku
mającym możliwość wykonania
badania angiograficznego i
dysponującym zapleczem
neurochirurgicznym
Zasady postępowania
• Tomografia komputerowa lub NMR
– Są badaniami koniecznymi do
postawienia rozpoznania
– Mogą pokazać strukturalną przyczynę
krwawienia (tętniak, malformacja
tętniczo-żylna, guz mózgu)
– Pomocne w diagnostyce powikłań
(wodogłowie, wgłobienie)
Angiografia
• Każdy chory, o ile pozwala na to jego stan kliniczny i
niejasna pozostaje przyczyna krwawienia, powinien mieć
wykonaną angiografię naczyń mózgowych
• Odstąpienie od badania można rozważyć u osób starszych
z nadciśnieniem, zwłaszcza jeśli krwiak jest zlokalizowany
w jądrach podstawy, wzgórzu, móżdżku lub pniu mózgu
• Czas przeprowadzenia angiografii w ostrym okresie
krwotoku zależy od stanu klinicznego chorego i pilności
przeprowadzenia zabiegu operacyjnego
• Jeżeli w angiografii wykonanej w ostrym okresie nie
uwidoczniono malformacji należy powtórzyć badanie w 3-
4 tygodniu
Krwotok śródmózgowy w okolicy jąder podkorowych z
przebiciem do układu komorowego i cechami obrzęku
Krwotok
śródmózgo
wy płatowy
Krwotok do
móżdżku
Krwotok śródmózgowy z przetoki tętniczo-żylnej
(TK głowy + angiografia)
NMR i angio-NMR
• Mogą być pomocne w ustaleniu etiologii
krwotoku, zwłaszcza u pacjentów, którzy
nie wyrażają zgody na badanie
angiograficzne lub ich stan kliniczny nie
pozwala na przeprowadzenie tego badania
• NMR jest badaniem z wyboru w
poszukiwaniu naczyniaków jamistych
(młodzi, normotensyjni pacjenci z
negatywnym wynikiem angiografii)
Kontrola CTK
• Obniżenie do wartości utrzymujących dostateczną
perfuzję mózgową.
• Obniżenie CTK zmniejsza ryzyko wystąpienia
ponownego krwawienia
• U osób z nadciśnieniem średnie CTK nie powinno
przekraczać 130mmHg (skurczowe < 180mmHg,
rozkurczowe <105mmHg)
• Przy monitorowaniu ciśnienia śródczaszkowego należy
utrzymać ciśnienie perfuzji mózgowej > 70mmHg
• Przy ciśnieniu skurczowym < 90mmHg należy wypełnić
łożysko naczyniowe i ewentualnie włączyć aminy
presyjne
Kontrola CTK
• Preferowane są dożylne krótkodziałające leki
(esmolol, nitroprusydek sodu)
• Najczęściej podaje się dożylnie labetalol,
nitroprusydek sodu, esmolol, rzadziej metoprolol i
dihydralazynę
• Należy pamiętać, że nitroprusydek sodu może
poprzez rozszerzenie naczyń żylnych mózgowia
powodować wzrost ciśnienia śródczaszkowego,
zwłaszcza jeżeli jest stosowany w małych dawkach
• Jako leków pierwszego rzutu nie należy podawać
diuretyków (pacjenci zwykle są w hipowolemii)
Obniżanie podwyższonego
ciśnienia śródczaszkowego
• U chorych z zaburzeniami świadomości oraz przy
pogarszaniu się stanu klinicznego z powodu
narastania ciśnienia śródczaszkowego wskazany jest
monitoring ciśnienia śródczaszkowego
• Osmoterapia:
– Mannitol tylko przy obecności klinicznych objawów
wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego - 6 razy na dobę w
dawce 0,25-0,5g/kg + Furosemid 10mg co 8 godzin
– Nie dłużej niż 5 dni (efekt odbicia)
– Codzienna kontrola osmolarności osocza - przy > 310mOsm/l
należy odstawić Mannitol, kontynuując leczenie
Furosemidem
– Codzienna kontrola elektrolitów, mocznika i kreatyniny
Obniżanie podwyższonego
ciśnienia śródczaszkowego
• Nie należy podawać steroidów - ich działanie
nie zostało potwierdzone w krwotoku
śródmózgowym, a mogą wywoływać działania
niepożądane
• Hiperwentylacja:
– pCO2 powinno pozostawać w granicach 30-35mmHg
– Szczególnie wskazana w celu szybkiego obniżenia
ciśnienia śródczaszkowego przed zabiegiem
operacyjnym
• Śpiączka barbituranowa - metoda
eksperymentalna
Inne zasady leczenia
zachowawczego
• Nie zaleca się standardowej profilaktyki
przeciwdrgawkowej
• Profilaktyka przeciwzakrzepowa
– Zalecana u osób z czynnikami ryzyka choroby
zakrzepowej żył (np. otyłość, żylaki)
– Najkorzystniej ucisk specjalnymi
urządzeniami pneumatycznymi lub
pończochami uciskowymi
– W wybranych przypadkach można rozważyć
włączenie heparyn drobnocząsteczkowych
Krwotok śródmózgowy w
przebiegu przedawkowania
leków przeciwzakrzepowych
• Witamina K w bolusie (10-20mg z
prędkością < 5mg/min.)
• Następnie koncentrat czynników
krzepnięcia (II, VII, IX, X)
Leczenie operacyjne
• Czynnikami decydującymi jest stan ogólny i
neurologiczny chorego, wiek, lokalizacja i wielkość
krwiaka, przyczyna krwotoku oraz zgoda pacjenta i
opinia rodziny
• Nie kwalifikują się chorzy:
– Z niewielkim krwiakiem (< 10cm
3
) i małym deficytem
neurologicznym
– W ciężkim stanie klinicznym (GCS < 5pkt.), z
uszkodzeniem pnia mózgu
– Z krwiakiem zlokalizowanym w jądrach podstawy lub
wzgórzu
– W wieku powyżej 75 r.ż.
Leczenie operacyjne
• Kandydatami do zabiegu są chorzy:
– Z krwiakiem móżdżku > 3cm, jeżeli ich stan
kliniczny pogarsza się lub występują objawy ucisku
na pień mózgu lub rozwija się wodogłowie
– Ze stwierdzoną strukturalną przyczyną krwawienia
(tętniak, naczyniak jamisty, malformacja tętniczo-
żylna) - o ile istnieje możliwość dostępu
chirurgicznego do zmiany i pozwala na to stan
kliniczny chorego
– W młodym wieku, ze średniego lub dużego stopnia
krwiakiem płatowym, których stan kliniczny
pogarsza się
Czynniki ryzyka
powiększania krwiaka
• Przyjęcie do 2 godzin od
zachorowania
• Nieregularny kształt
• Duża wielkość
• Alkoholowa marskość wątroby
Drenaż komór
• Krew w komorach
• Ostre wodogłowie
• Krew w jednej komorze - rtPA ?
Prewencja krwotoku
śródmózgowego
• Wczesne wykrywanie i leczenie
nadciśnienia tętniczego
• Prawidłowe monitorowanie leczenia
przeciwzakrzepowego oraz staranna
selekcja pacjentów do leczenia
fibrynolitycznego
• Zwiększone spożycie jarzyn i owoców,
ograniczenie spożycia alkoholu, narkotyków
i środków sympatykomimetycznych
Krwotok CT
Faza
czas
sygnał
Nadostra
0-12 h
hiperdensyjność
Ostra
12-48 h hiperdensyjność
Podostra2-5 dni hiper- obwodowo
6-21 dni
hipodensyjny
Przewlekła od 3 tyg.
izo/hipodensyjny
Krwotok MRI
Faza
czas
T
1
T
2
Nadostra
I 0-3 h
izo-
hiper-
II 3-12 h hipo-
hiper-
Ostra
12-48 h hipo/izo hipo-
Podostra2-5 dni hiper-
hipo-
6-21 dni hiper-
hiper-
Przewlekła
wczesna od 3 tyg. hiper-
hiper-
obw.
hipo-
późna
hipo-
hiper-
obw.
hipo-
intensywno
ść