Metoda indygokarminowa - barwnik indygokarminowy barwi martwe tkanki na niebiesko, natomiast nie barwi żywych tkanek np. u fasoli po dodaniu czerwieni indygo liczba żywych = 30-50%.
Metoda fuksynowa - motoda oznaczania żywotności nasion na podstawie barwienia martwych tkanek za pomocą 0,1-0,3% wodnego roztworu kwaśnej fuksyny np. u pszenicy po dodaniu fuksyny kwaśnej liczba żywych = 70%.
Metoda konduktometryczna - polega na mierzeniu elektroprzewodnictwa roztworu, w którym uprzednio moczyły się nasiona. Istnieje ujemna korelacja pomiędzy elektroprzewodnictwem roztworu, będącego miarą wycieku elektrolitów a żywotnością nasion. Duży wyciek świadczy o zwiększonej przepuszczalności membran na skutek ich uszkodzenia.
Nasiona przechodzą okres spoczynku. Przyczyna spoczynku głębokiego tkwi w budowie lub składzie chemicznym nasion. Przyczyną jest m.in. zawartość inhibitorów kiełkowania np. związków fenolowych.
Metody oznaczania żywotności:
-metody chemiczne-barwniki - nasiona żywe mają nieuszkodzone błony komórkowe. Błony zachowują selektywną przepuszczalność. Zarodki nasion żywych nie przepuszczają barwników (nie zabarwiają się) Martwe - destrukcja błon komórkowych np. dysocjacja białek, koagulacja białek, utlenianie lipidów wchodzących w skład błon; błony tracą selektywną przepuszczalność barwnik bez przeszkód wnika do wnętrza komórek;
-metody konduktometryczne - stworzone przy ocenie mrozoodporności; zniszczone błony komórkowe; nowe - wyciek niższy; stare - wyciek wyższy zwiększone elektroprzewodnictwo utrata żywotności, destrukcja;
temp 50stC: nowe - lekki wzrost elektroprzewodnictwa; stare - dalsze podwyższanie elektroprzewodnictwa, kompletna destrukcja;
Łubin - trudno przepuszczalna łupina nasienna dla O2 i H2O; taka budowa może być przyczyną głębokiego spoczynku, gdyż utrudnione jest pobieranie wody i dostęp tlenu zahamowanie oddychania zarodka. Stosuje się skaryfikację. Inny sposób przerywania głębokiego spoczynku - stratyfikacja - nasiona z roślin różowatych.
Allelopatia - jest typem konkurencji. Rośliny jednego gatunku wydzielają do środowiska związki chemiczne aktywne biologicznie o różnej budowie (alkaloidy) działają bronią chemiczną. Roślina (biorca związków) jest eliminowana ze środowiska, żeby stworzyć warunki dla wzrostu rośliny (dawcy) allelozwiązków.
Oddziaływanie między różnymi gatunkami - koliny.
Allelopatia obejmuje zarówno działanie stymulujące, jak i hamujące wzrost danego gatunku.
wyciąg z pomidora - efekt stymulujący na gorczycę
pszenica - obojętny
wyka, rzodkiewka - wpływ inhibujący
Efekt inhibujący wykorzystywany w praktyce w celu zastosowania allelozwiązków działających jako naturalne herbicydy.
Allelozwiązki badane w słonecznikach właściwości herbicydów.
resztki pożniwne zbóż - właś. herb.
rośliny kapustne - związki siarkowe
ogórek - ciepłolubny; brak kiełkowania w temp. 5stC;
ciepłolubne - ogórek, dyniowate, melon, papryka, fasola;
zimnolubne - rzodkiew, groch - wykiełkowały w lodówce - bardzo ograniczony wzrost siewek;