Słapiński Mariusz Białystok 02.23.1999
Elektronika i Telekomunikacja
Grupa C5
Ćwiczenie E-10
Wyznaczanie charakterystyk tranzystora
Wprowadzenie:
Nazwa tranzystor pochodzi od angielskiego słowa TRANSfer reSISTOR, co oznacza element transformujący rezystancję. Tranzystor spełnia wiele różnych funkcji w układach elektronicznych, z których najważniejszą jest wzmacnianie sygnałów. Ta podstawowa funkcja jest wynikiem wzajemnego oddziaływania dwóch złączy p-n, dzięki istnieniu warstwy wspólnej dla obu złączy, nazywanej bazą. Dlatego zjawiska zachodzące w bazie mają podstawowe znaczenie dla sposobu działania tranzystora.
Zasada działania tranzystora:
Wskutek polaryzacji złącza emiter - baza w kierunku przewodzenia, z emitera do bazy są wstrzykiwane elektrony, które w tym obszarze stają się nośnikami mniejszościowymi. Nośniki te podążają przez bazę ku kolektorowi. Po przejściu przez bazę elektrony dostają się do warstwy zaporowej złącza baza - kolektor, z której, będąc nośnikami mniejszościowymi są wyciągane przez istniejące pole EWZ dalej w kierunku kolektora. Strumień elektronów wstrzykiwanych do bazy stanowi prąd emitera IE w obwodzie wejściowym, a strumień elektronów odbierany przez kolektor - prąd kolektora IC w obwodzie wyjściowym. Współczynnik wzmocnienia prądowego definiowany jako
Jest równy w rozpatrywanym przypadku jedności, gdyż z równości obu strumieni elektronów wynika równość prądów wyjściowego IC i wejściowego IE.
Ten opis działania tranzystora bipolarnego jest skrajnie uproszczony. Prąd bazy składa się jakby z czterech strumieni dziur, czyli nośników większościowych w bazie. Są one związane z czterema zjawiskami fizycznymi:
rekombinacją elektronów z dziurami w warstwie zaporowej złącza emiter-baza
wstrzykiwaniem dziur z bazy do emitera
generacją par elektron-dziura w warstwie zaporowej złącza kolektor-baza
Ta ostatnia składowa prądu bazy płynie również w obwodzie kolektora jako tzw. prąd zerowy ICB0.
Pełny obraz rozpływu prądu w tranzystorze przedstawia rysunek:
Przewodnictwo bazy może być elektronowe lub dziurowe w związku z tym rozróżnia się tranzystory p-n-p, n-p-n.
Podstawowe parametry tranzystora:
UCB0 - maksymalne napięcie kolektor - baza przy rozwartym emiterze; to ograniczenie wynika ze zjawiska przebicia;
UCE0 - maksymalne napięcie kolektor - emiter przy rozwartej bazie; to napięcie ma zwykle wartość o kilkadziesiąt procent mniejszą niż UCB0
UEB0 - maksymalne napięcie na złączu emiter - baza spolaryzowanym w kierunku zaporowym przy rozwartym kolektorze; wartość tego napięcia wynika zwykle z przebicia Zenera i wynosi zaledwie kilka woltów
IC - maksymalny prąd kolektora
Ptot - całkowita moc tracona w tranzystorze
Tj - maksymalna temperatura pracy złączy w tranzystorze
Prądy zerowe, najczęściej ICB0 - prąd kolektora przy polaryzacji złącza kolektor - baza w kierunku zaporowym i rozwarciu obwodu emitera
βN - współczynnik wzmocnienia prądowego układu wspólny emiter przy pracy z dużymi sygnałami
UCE sat - napięcie nasycenia kolektor - emiter przy określonych wartościach prądów IB i IC
fT - częstotliwość graniczna
ton - czas włączania
toff - czas wyłączania
Podstawowe znaczenie mają cztery rodziny charakterystyk statycznych:
- charakterystyki wejściowe
- charakterystyki zwrotne (napięciowe)
charakterystyki przejściowe (prądowe)
- charakterystyki wyjściowe
Wykonanie ćwiczenia:
Dla uzyskania charakterystyk statycznych tranzystora posługujemy się zestawem doświadczalnym przedstawionym na rysunku
Wyznaczyć zależność IC=f(IB) przy UCE=const. Zmieniając potencjometrem P1 prąd IB od 100 do 240 μA dla trzech napięć UCE=5V, 7V, 9V wpisując wyniki do tabeli
UCE [V] |
IB [μA] |
IC [mA] |
5 |
100 |
14,12 |
|
120 |
15,57 |
|
140 |
18,10 |
|
160 |
22,60 |
|
180 |
24,10 |
|
200 |
25,40 |
|
220 |
26,80 |
|
240 |
29,40 |
7 |
100 |
14,22 |
|
120 |
16,30 |
|
140 |
19,06 |
|
160 |
21,30 |
|
180 |
23,00 |
|
200 |
26,50 |
|
220 |
30,03 |
|
240 |
31,10 |
9 |
100 |
13,70 |
|
120 |
16,00 |
|
140 |
20,20 |
|
160 |
22,50 |
|
180 |
23,50 |
|
200 |
27,50 |
|
220 |
31,70 |
|
240 |
33,80 |
Wyznaczyć zależność IB=f(UBE) przy UCE=4V. Zmieniając potencjometrem P1 wartość UBE w zakresie od 0,4 do 1V skokowo co 50 mV wpisując wyniki do tabeli.
UBE [V] |
IB [μA] |
0,4 |
1,00 |
0,45 |
5,00 |
0,5 |
10,0 |
0,55 |
18,0 |
0,6 |
30,0 |
0,65 |
48,0 |
0,7 |
73,0 |
0,75 |
117 |
0,8 |
165 |
0,85 |
208 |
0,9 |
267 |
0,95 |
320 |
1,0 |
400 |
Na podstawie sporządzonych wykresów określić rezystancję wejściową tranzystora
i współczynnik wzmocnienia prądowego
Rachunek błędów przeprowadzić metodą graficzną
Charakterystyki przejściowe:
IC
UCE=5V
UCE=7V
UCE=9V
IB
Charakterystyka wyjściowa:
UBE
UCE=4V
IB
3
IC ICB0
IE
UEB UCB
IC
n p n
EWZ
- + - +
n p n
Emiter Kolektor
Baza
E UE - B + UC C
E UE + B -UC C
Emiter Kolektor
Baza
n p n
+ 6V
P1
UBE
V
μA
IB
IC
T BC211
IE
+ 0-12V
mA
V
UCE
Odczyt z przełącznika skokowego
na zasilaczu