wysokości posagu Zapisywano je specjalnym listem wiennym, który od XV w. wpisywano do ksiąg sądowych. Zapisywano je na części dóbr męża, które zaczęto nazywać dobrami oprawnymi(wiennymi).
9 Wspólnota ma jątkowa - majątek męża i żony stanowił całość, która w przypadku śmierci jednego z małżonków w całości przypadała drugiemu 9 Rozdzielność ma jątkowa - przez cały czas działania małżeństwa oba majątki były rozdzielone.
9 Jedność zarządu - przy rozdzielności majątkowej mąż zarządzał majątkiem żony. Ograniczony był jednak zgodą żony W razie śmierci żony posag szedł do dzieci albo w przypadku ich braku wracał do rodziny żony.
Rozporządzała ona swoim posagiem i wianem, miała też prawo do korzystania na równi z synami z pozostawionego przez męża inajątk, aż do śmierci lub ponownego małżeństwa. W drodze zwyczaju wyodrębniła się zasada, że gospodaruje całym majątkiem do śmierci lub powtórnego małżeństwa Kazimierz Wielki, który w swoich statutach ograniczył role szlachcianki do wiana i darowizn męża, właściwie dopiero statut warcłd zniósł ten obyczaj Ruchomości: Sprzęty domowe, konie (które używała za życia męża) i połowa szat, w przypadku braku wiana przysługiwał jej wieniec - zwykle 30 grzywien.
Pokrewieństwo Materialne i sztuczne Pokrewieństwo sztuczne powstające w wynikli aktu prawnego
9 Przysposobienie(adopcja) - (już w XIII)jako sposób przekazania majątku, lub w obrębie dynastii dla zapewnienia sukcesji dzielnicy Wspólnota domowa
M Ojcowskie - na, których czele stał ojciec, który był reprezentantem wspólnoty na zewnątrz a wewnątrz decydował o sprawach gospodarstwa, nie mógł alienować gospodarstwa bez zgody rodziny.
X Braterskie - do których należeli bracia rodzeni bądź stryjeczni względnie stryj z synami, gdzie starszy niedzialu reprezentował wspólnotę na zewnątrz a wew'nątrz istniało równouprawnienie.
Stauty Kazimierza przychylnie patrzyły tylko na wspólnoty ojcowskie i stwierdzały, że za życia ojca mają używać tej samej pieczęci
Była surogatem władzy ojcowskiej nad dziećmi nie mających lat sprawnych., także nad dorosłymi, którzy sarni nie mogli prowadzić swoich spraw. Po śmierci ojca dziećmi opiekowała się wdowa, która mogła wybrać sobie jednego krewnego do pomocy, w przypadku braku matki lub jej powtórnego zarnążpójścia opiekę przejmowali bliżsi krewni. Statut warcki upow'ażnil ojca do wskazania opiekuna(opieka zapisanal testamentowa ])w szczególnych przypadkach opiekę nadawał kroKopieka nadana)
Opieka nad podeszłym niekieni(kuratela)
Opiekuni pobierali pożytki z majątku osoby, którą się opiekowali, mieli jednak obowiązek utrzymania go.