Dlaczego kapitałem intelektualnym można łatwo gospodarować?
Dlatego, że można go sprawnie:
- pozyskiwać,
- gromadzić,
- selekcjonować,
- uaktualniać,
- rozpowszechniać,
- i zbywać.
Tym procesom można poddawać dokumenty dotyczące potencjału intelektualnego, który występuje wewnątrz przedsiębiorstwa i nośniki tego kapitału z poza przedsiębiorstwa.
Podejmując się zarządzaniem lub gospodarowaniem kapitałem intelektualnym (głównie osobowym) należy mieć na uwadze jego charakter, chodzi o takie jego cechy jak:
1. niematerialność,
2. nieuchwytność,
3. kosztowną niejednoznaczność,
Te cechy nie ułatwiają gospodarowania zasobami intelektualnymi.
Chodzi tu o gospodarowanie w postaci:
1. wyszukiwania,
2. powiększania,
3. przechowywania,
4. chronienia,
5. sprzedawania,
6. dzielenia się wiedzą.
We współczesnym świecie w wielkich liczących się firmach pojawiło się od kilku lat stanowisko naczelnego, generalnego menedżera do spraw kapitału intelektualnego. Jego zadaniem jest znalezienie i pozyskiwanie pracowników twórczych z zewnątrz i dostrzeżenie w firmie tych pracowników, którzy są rzeczywistym i potencjalnym kapitałem intelektualnym (wykład wcześniej).
Różne obserwacje i badania wskazują, że indywidualna wiedza i umiejętności pracowników łatwiej stają się kapitałem intelektualnym w nieformalnych grupach pracowniczych. Są to grupy zwane środowiskami praktyków, w odróżnieniu od grup sformalizowanych.