63955

Pienią^ i ceny zwi^ok-tirzy-Gzyiiowy

Zakładając, że popyt na realne zasoby pieniądza jest stały, to wzrost nominalnej wartości pieniądza musi doprowadzić do wzrostu cen. Jeśli dzieje się na odwrót (płace rosną, bo wymuszają to pracownicy), to pojawiają się dwa możliwe skutki.

Pierwsza możliwość - państwo nie zwiększy nominalnej podaży pieniądza, to realna podaż pieniądza się zmniejszy. Stopa procentowa wzrośnie, aby została zachowana rówiowaga na rynku pieniądza. To z kolei spowoduje spadek popytu na dobra, nadwyżkę podaży, w efekcie obniżenie cen i popytu na pracę. Ceny i płace, realna podaż pieniądza i stopa procentowa w końcu wrócą do pieiwotnego poziomu.

Druga możliwość - państwo stosuje łagodzenie wstrząsu.

Polityka pieniężna łagodzi wstrząs, jeżeli zmiana cen wywołuje reakcje państwa, które dostosowuje wielkość nominalnej podaży pieniądza, aby w krótkim kresie uniknąć zmiany jego realnej podaży.

Jeżeli realny popyt na pieniądz odpowadający stanowi pełnego zatrudnienia jest stały, to wzrost cen może nastąpić w dwóch przypadkach. -> wzrost nominalnej podaży pieniądza spowoduje wzrost cen, doprowadzi realną podaż pieniądza do poziomu odpowiadającemu pełnemu zatrudnieniu.

-> jeśli poziom cen wzrośnie na wskutek jakichkolwiek innych przyczyn, a państwo zareaguje na to drukiem nowych pieniędzy, to ceny i ilość pieniądza wzrosną.

Tak więc państwo drukując pieniądze, bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialne za wzrost cen. Jeżeli państwo nie interweniuje, to wzrost poziomu cen, który i tak nastąpi, spowoduje spadek realnej podaży pieniądza i wywoła presję deflacyjną, która przywróci pierwotny poziom cen.