66323

Realizm wyznaczonych celów.

Założone cele muszą być dla kierownika możliwe do realizacji. Jeżeli cel nie jest możliwy do osiągnięcia, to kierownictwo naczelne będzie zmuszone do zmniejszania standardu jego realizacji aż do poziomu możliwego do wykonania. Wynikiem takiego działania będzie niechęć i zaniżanie własnych możliwości u części kadry kierowniczej, odpowiedzialnej za realizację tych celów. Łatwiej jest natomiast osiągnąć sukces przez podwyższanie standardu minimalnego. Przyjmuje się, że osiąganie coraz wyższych celów prowadzi w konsekwencji do uzgodnienia wielkości założonych z osiągniętymi. Stopień osiągania celów jest istotnym parametrem motywacyjnym na który wskazują przedstawiciele teorii zachowań w zarządzaniu /m. innymi J. W.

Atkinson, Ch. Barnard, H. Simon/. W aspekcie analityczno-logicznym można natomiast stwierdzić, że jeżeli określone cele są akceptowane jako bezpośrednio lub pośrednio osiągalne, działa wówczas rodzaj samo zobowiązania, zmierzający do pokonywania także nieprzewidzianych trudności.

Funkcja pobudzająca określone cele.

Cele winny być tak wyznaczone aby działały pobudzająco, a kierownicy winni być zainteresowani podwyższaniem poziomu swoich świadczeń. Takie sformułowanie pozwala domniemywać, że zachowanie kierownika wobec wyznaczonych zadań zostanie w pozytywny sposób wzmocnione jeśli zamierzenia zostaną ustalone na wyższym poziomie niż dotychczasowy. Niestety w empirycznie przeprowadzonych badaniach nie udało się stwierdzić aby istniały związki pomiędzy zwiększonymi celami a świadczeniami ze strony kierownictwa, jeśli nie występowały dodatkowe warunki, dzięki którym kierownik osiągał wyższe samo wartościowanie oraz gdy zwiększone zadania nie prowadziły do podwyżki płac ( Frese, 2/1971, s.231).

Analiza odchyleń od celu.

Miarą sukcesu osiąganego przez kierowników jest porównanie wielkości założonych z wykonanymi. Kierownicy muszą sobie zdawać sprawę z tego, że istnieje ścisły związek między wynikami tego porównania, a dalszymi działaniami kierownictwa naczelnego. Struktura płac, realizacja potrzeb jednostki organizacyjnej, szkolenie i rozwój są bezpośrednią funkcją wyników pracy. Ponieważ sukces osiągnięty przez działanie jest elementem silnie pobudzającym, to kontrola będzie najskuteczniejsza wówczas gdy będzie związana z osiągniętymi wynikami, a jej sankcje będą obiektywne. Pozostaje jednak niewyjaśnione zagadnienie, jak na cele indywidualne wpływają informacje o osiąganych wynikach działania.

Regularne dopasowywanie celów.

Cele kierownictwa muszą być elastyczne, muszą zawierać wolny obszar dla wprowadzenia nieoczekiwanych zmian mogących się pojawić jako wynik niepewności procesu przewidywania. Cele elastyczne są bardziej skuteczne aniżeli cele stałe. Cele stałe tracą bowiem swoje funkcje pobudzające, jeżeli poprzez zmianę warunków zewnętrznych stają się