69969

odwoławczego, a więc dalszą obronę interesów strony. Zwrócić wszakże trzeba uwagę, że zezwolenie takie nie obejmuje możliwości utrwalania obrazu Niejawna (zewnętrznie) jest zawsze rozprawa, która dotyczy:

1)    wniosku prokuratora o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i zastosowanie środka zabezpieczającego,

2)    sprawy o pomówienie lub znieważenie; na wniosek pokrzywdzonego rozprawa odbywa się jednak jawnie (art. 359).

Sąd wyłącza na podstawie art. 360 jawność (zewnętrzną) rozprawy w całości albo w części, jeżeli jawność mogłaby:

1)    wywołać zakłócenie spokoju publicznego (np. sprawa o drastyczne zabójstwo bulwersujące opinię społeczną mogłaby spowodować trudne do opanowania wzburzenie publiczności),

2)    obrażać dobre obyczaje (przede wszystkim w sprawach o przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności — rozdział XXV k k ),

3)    ujawnić okoliczności, które ze względu na ważny interes państwa powinny być zachowane w tajemnicy (np w niektórych sprawach o przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu państwa),

4)    naruszyć ważny interes prywatny (np. interes świadka, jeżeli treść składanych przez niego zeznań dotyczy intymnych okoliczności jego życia). Sąd wytacza (obligatoryjnie, jest zobowiązany) jawność całości lub części

rozprawy także na żądanie osoby, która złożyła wniosek o ściganie. Sąd natomiast może (fakultatywnie) wyłączyć jawność całości albo części rozprawy, jeżeli choćby jeden z oskarżonych jest nieletni lub na czas przesłuchania świadka, który nie ukończył 15 lat

Wyłączenie jawności następuje także w czasie przesłuchania osób wymienionych w art 179 i 180, co do okoliczności objętych tajemnicą państwową, służbową lub tajemnicą związaną z wykonywaniem zawodu lub funkcji (art. 181).

Swoista niejawność towarzyszy instytucji świadka incognito. W razie wyłączenia jawności mogą być obecne na rozprawie, oprócz osób biorących udział w postępowaniu (stron, ustawowych przedstawicieli, obrońców, pełnomocników, przedstawicieli społecznych, tłumaczy), po dwie osoby wskazane przez oskarżyciela publicznego, oskarżyciela posiłkowego, oskarżyciela prywatnego i oskarżonego; są to tzw osoby lub mężowie zaufania. Jeżeli jest kilku oskarżycieli lub oskarżonych, każdy z nich może żądać pozostawienia na sali rozpraw po jednej osobie Jednakże przepisu tego nie stosuje się, jeżeli zachodzi obawa ujawnienia tajemnicy państwowej

Na rozprawie prowadzonej z wyłączeniem jawności, oprócz osób, które pozostają na podstawie art. 361 § 1, przewodniczący może zezwolić także innym osobom na obecność, np aplikantowi w celach szkoleniowych (art. 361 § 3).