70459

na które nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym w art. 263 § 1, tj. w ciągu 3 miesięcy

Łączny natomiast okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd I instancji (niezależnie od tego, czy sprawa dotyczy występku, czy zbrodni — por. art. 222 § 3 k.p.k. z 1969 r.) — nie może przekroczyć 2 lat. Ten termin ma z kolei charakter (względnie) maksymalny dla łącznego czasu aresztowania w całym postępowaniu przygotowawczym i w postępowaniu sądowym, ale tylko do wydania pierwszego wyroku przez sąd I instancji; dla tymczasowego aresztowania w dalszym postępowaniu sądowym — także w razie przekazania sprawy z instancji odwoławczej do ponownego rozpoznania sądowi I instancji — ustawa terminów stosowania tego środka nie przewiduje

Przypomnieć wypadnie, że okres tymczasowego aresztowania liczy się od dnia zatrzymania Relatywność omawianych terminów pogłębia fakt, że sąd apelacyjny może w warunkach przewidzianych w art 263 § 4 przedłużać tymczasowe aresztowanie nawet kilkakrotnie. Z drugiej strony, ustawodawca ze względów praktycznych me mógł wprowadzić terminów ostatecznych, niepodlegających w żadnych okolicznościach przedłużeniu, bowiem prowadziłoby to w pewnych, niezależnych nawet od organów procesowych sytuacjach, do koniecznego uchylania aresztowań wobec najgroźniejszych nawet przestępców i paraliżowało wymiar sprawiedliwości, sprawców zaś przestępstw zachęcało do celowego przewlekania postępowań

Na postanowienie sądu apelacyjnego wydane na podstawie art 263 § 4 przysługuje zażalenie do sądu apelacyjnego orzekającego w składzie trzech sędziów (art 263 § 5). Jeżeli zachodzi potrzeba stosowania tymczasowego aresztowania po wydaniu pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji, każdorazowe jego przedłużenie może następować na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy (art. 263 § 7).