■Jest to niemożliwe, ponieważ nie możemy wyjść poza nasze ciało i stanąć obok.
Twierdzenie to prowadzi do wniosku, iż nic ma prawdy obiektywnej. Jeśli istnieje prawda, to jest ona zrelatywizowana z jakimś podmiotem, każdy postrzega świat inaczej i każdy ten świat jest prawdziwy. Zdaniem sofistów nigdy nie dowiemy się, jaki naprawdę jest świat.
Sofiści mówią: istnieje prawda powszechnie obowiązująca, która powstała umownie w wyniku konwencji (umówienia się podmiotów co do pewnych kwestii). Dowodem na to twierdzenie jest to, że nauki się rozwijają, sposób widzenia świata się zmienia, co pociąga za sobą zmianę konwencji.
Jak zatem radzić sobie z klasyfikacją prawdy9 Jedynym kryterium jest kryterium użyteczności-^ Ta praw da jest bardziej sensowna i bardziej warta zabiegu, która jest bardziej użyteczna i daje lepsze rezultaty.
Pitagoras z Abdery „miarą wszystkich rzeczy jest człowiek” to podmiot decyduje o tym, jaki jest świat, w każdej sprawie odpowiedź jest trafna, to zależy od człowieka, który ją daje (relatywizm).
Sofiści sadzili, iż źródłem poznania są zmysły (sensualizm). Skutkiem tego twierdzenia jest to, że jeśli nie jesteśmy w stanie dotrzeć do prawdy o świecie, to jedynym narzędziem może być język. To język, retoryka jest narzędziem do przekazywania własnych poglądów.
Stanowisko sofistów prowadzi do przekonania, że każdy ma i musi mieć swój system wartości. Każdy decyduje i hierarchii tych wartości i sposobie rozumienia tych wartości.
Sofiści skierowali badania na człowieka, jego czynności i wytwory. Sofiści zyskali ogromną popularność, posiadali umiejętności, dzięki którym zajmowali wysokie stanowiska. Narzędzie, jakim się posługiwali mogło dawać różne rezultaty (pozytywne lub negatywne) w zależności od sposobu użycia