75007

75007



Aspekty zasady bezpośredniości prawa wyborczego.

Walka o wprowadzenie tej zasady, zabraniającej podejmowania decyzji o obsadzeniu stanowiska wybieralnego przez kogoś innego poza wyborca, związana była z dążeniem do upowszechnienia prawa wyborczego.

W krajach demokratycznych bezpośredniość wyborów implikuje wskazywanie przez samego wyborcę popieranego przez niego kandydata lub listy. Przy wyborach z zastosowaniem list mogą być:

1)    Listy zamknięte, tzn. takie, na których kolejność kandydatów jest wiążąca dla wyborcy

(uniemożliwia wyborcy wskazanie konkretnej osoby lub konkretnych osób cieszących się jego poparciem; przyjmuje się, że wyborca aprobując listę popiera wszystkich umieszczonych na niej kandydatów: w tym wypadku jednak to podmioty zgłaszające listę i decydujące o kolejności kandydatów na niej przesądzają o otrzymaniu mandatu)

2)    Listy otwarte, gdzie on sam dokonuje preferencji personalnych (zwiększa demokratyzm

wyborów dając wyborcy prawo połączenia preferencji programowych z personalnymi i decydowania o tym. kto z popieranej przez niego listy ma realizować aprobowany przez niego program. Wyborca może wskazać „swojego" kandydata, albo stawiając przy jego nazwisku znak (np. „X"), albo skreślając kandydatów, których nie aprobuje.)

Możliwe jest też glosowanie kumulatywne (wyborcy daje się do dyspozycji tyle głosów, ile mandatów jest do obsadzenia w okręgu). Może on wtedy udzielić poparcia tylu kandydatom ile ma głosów, bądź skumulować swoje głosy i oddać je np. na jednego kandydata.

W niektórych krajach stosuje się jeszcze inne rozwiązanie:

Tzw. system głosów przenoszonych (wyborca sam ustala wtedy preferowaną przez siebie kolejność kandydatów na liście). Przy podziale mandatów otrzymują je kolejno d kandydaci, którzy na największej liczbie list uzyskali najlepsze miejsca.

Tzw. system pióropusza (lub inaczej - system zmieszania)* tutaj wyborca nie musi udzielić poparcia kandydatom z jednej listy, ale może dać wyraz swoim preferencjom w stosunku do kandydatów na różnych listach ustalając w ten sposób własną listę. Mandaty uzyskują ci kandydaci, którzy otrzymali najwięcej głosów na poszczególnych listach.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
157 (2) II. Podstawowe zasady prawa wyborczego D. Zasada tajności głosowania 151.    
roz3a 32 Część Pierwsza - Wprowadzenie do prawa cywilnego Niezależnie od tej, czysto formalnej, klas
I. ROZWÓJ PRAWA WYBORCZEGO W XIX I XX W. -    walka o rozszerzenie praw wyborczych i
1. Podstawowe zasady prawa wyborczego. Podstawowe zasady prawa wyborczego są to zasady, ukształtowan
b)    Ogólne zasady prawa wyborczego c)    Szczegółowe postanowienia
155 (2) Wt-: ■ml 155 II. Podstawowe zasady prawa wyborczego eh województw wybierano po dwóch senator
159 (2) II. Podstawowe zasady prawa wyborczego 159 na przykład po 25 proc. głosów, to partia A nie u
161 (2) 161 II. Podstawom zasady prawa wyborczego • :e 6-dniowyni okresem dostosowawczym. Nu tym tl
9 Rozdział II. Zasady prawa pracy Ustawodawca wprowadza w art. 183b § 2-4 KP ogólne wyjątki od zasad
IMG065 65 Przytoczona zależność (6.1) nosi w literaturze tradycyjna nazwę prawa Ohma. Po wprowadzeni

więcej podobnych podstron