78378

Prof. Janusz świerkocki

Teorie Handlu Międzynarodowego

Wykład IX-Teoria neoklasyczna

Teoria neoklasyczna określana bywa mianem teorii obfitych zasobów lub teorii Heckschera-Ohlina (THO).

Dotychczas poruszaliśmy się w świecie rządzonym założeniami, że przewagi względne wynikają z tego, że jedne kraje (jeden kraj) są Gest) bardziej wydajne (-y) technologicznie od innych (od drugiego). Zatem trzonem poprzednio rozpatrywanej teorii przewag względnych były względne różnice w efektywności technologicznej pracy.

Jednak co stanie się w chwili, gdy mniej efektywny technologicznie kraj przejmie bardziej efektywną technologię? Co będzie, gdy kraje zaczną się charakteryzować podobną technologią? Jak model HMN będzie wyglądał, kiedy włączymy do analizy więcej niż jeden czynnik produkcji? Jakie skutki będzie rodziła sytuacja, w której jeden z krajów będzie miał względnie więcej jednego z czynników produkcji?

Odpowiedzi na powyższe pytania udziela teoria neoklasyczna (THO). Zmienia ona założenia dotychczas rozpatrywanych teorii klasycznych pod tym względem, że w analizie bierze pod uwagę dwa czynniki produkcji (np. pracę i kapitał, choć możliwe są również inne kombinacje) i jednocześnie zakłada, że technologie produkcji są jednakowe we wszystkich krajach. W związku z tym model konstruowany przez tę teorię określany jest często modelem 2X2X2 - dwa kraje, dwa dobra, dwa czynniki produkcji.

Najistotniejsze jest tutaj uchylenie klasycznego założenia o statycznych różnicach w technologii produkcji. Zatem to nie one indukują wymianę międzynarodową. HMN odbywa się na gruncie tej teorii z powodu względnych różnic w wyposażeniu poszczególnych państw w czynniki produkcji.

W związku z powyższym w analizach nie rozpatruje się, czy dany kraj ma bezwzględnie więcej zasobów czynników produkcji, ale czy ma ich względnie więcej. Np., jeżeli przyjrzeć się USA oraz RP, to nie ulega wątpliwości, że to Stany mają bezwzględną przewagę w wielkości zasobów czynników produkcji.