Teoria neoklasyczna (obfitości zasobów) - 2x2x2 (dwa kraje, dwa dobra, dwa czynniki produkcji) - mówi o tym, że źródłem przewag komparatywnych i związanych z nimi kierunków specjalizacji są różnice w wyposażeniu poszczególnych krajów w zasoby czynników produkcji.
- Kraje są różnie wyposażone w czynniki produkcji, przy czym nie jest istotna bezwzględna wielkość tych zasobów, lecz wzajemne proporcje, w jakich występują w poszczególnych krajach. Jeżeli relacja kapitału do pracy jest większa w kraju A niż w kraju B, to powiemy, że A jest względnie obficie wyposażony w kapitał, a B w pracę.
- Do produkcji towarów wykorzystuje się różne proporcje nakładów kapitału i pracy. Jeżeli relacja nakładów kapitału do nakładów pracy jest większa w przypadku dobra pierwszego niż drugiego, to powiemy, że dobro pierwsze jest względnie kapitałochłonne, a dobro drugie względnie pracochłonne.
Teoria H-0 - dany kraj będzie eksportował te towary, do wytworzenia których zużywa się relatywnie dużo czynnika produkcji względnie obfitego w tym kraju, a będzie importował towary, których produkcja wymaga relatywnie dużo czynnika produkcji względnie rzadkiego w tym kraju (występuje wymiana międzygałęziowa).
ęgnpwę skutki spęęjaliiaęji j wymiany mjęęłżyngrpóowgi;
Twierdzenie Heckschera - Ohlina - Samuelsona - wymiana międzynarodowa w warunkach wolnego handlu prowadzi do wyrównania się relacji cen czynników produkcji między krajami. Twierdzenie to oznacza, że czynnik względnie tani w danym kraju będzie drożał, a czynnik względnie drogi będzie taniał.
Pochodowe skutki specjalizacji i wymiany międzynarodowej:
Jeśli w rezultacie handlu międzynarodowego zmienia się struktura cen czynników produkcji, to może to mieć wpływ na redystrybucję dochodów w poszczególnych krajach. Problemu tego dotyczy twierdzenie Stolpera - Samuelsona, zgodnie z którym zmiany cen czynników produkcji prowadzą do wzrostu realnych dochodów właścicieli czynnika obfitego oraz spadku realnych dochodów właścidełi czynnika produkcji wdanym kraju rzadkiego.
Handel typu.H^Q.fna znaczęnię_z^iz^zajy_d^^.hpj?ypjdka^
handel między krajami o różnym poziomie rozwoju, różnie wyposażonych w zasoby wytwórcze - handel między niektórymi krajami wysokorozwiniętymi, które mają specjalizację handlową ukształtowaną przez dostęp do specyficznych zasobów, np. Nowa Zelandia - eksporter produktów żywnościowych