wysokiego zasiłku, a przy tym traktują prace w segmentach niższych jako podrzędną i związaną z marginalizacją społeczną.
9. Aktywnym czynnikiem zatrudnienia w segmentach niższych są pracodawcy (lub ich agenci) natrafiający na barierę wewnętrznej podaży pracy. Inicjują oni napływ imigrantów za pomocą mniej lub bardziej formalnego werbunku często wykorzystując do tego instytucje państwa. Pośrednicy werbujący do pracy za granica ograniczają ryzyko, na jakie naraża się migrujący pracownik, ponieważ gwarantują mu: możliwość odbycia migracji wraz z osobami pochodzącymi z tego samego otoczenia, zakwaterowanie i uzyskanie określonego poziomu wynagrodzenia, a niekiedy nawet możliwość otrzymania wsparcia w kraju docelowym np. zasiłek lub pożyczka na zagospodarowanie się.
10. Proces migracyjny sprzyja tworzeniu się migracyjnego kapitału społecznego w postaci sieci powiązań interpersonalnych, które przyczyniają się do redukcji ekonomicznych i pozaekonom. kosztów migracji. Z tego powodu po pewnym czasie werbunek pracowników okazuje się zbędny, ponieważ taniej i szybciej działają sieci powiązań interpersonalnych. Następuje dalszy napływ pracowników z zagranicy w postaci tzw. łańcucha migracyjnego, który sam się napędza.
Główne kierunki migracji zarobkowych:
1. Ameryka Północna (USA oraz Kanada)
2. Europejski Obszar Gospodarczy + Szwajcaria
3. Arabskie kraje Zatoki Perskiej
4. Azja Południowowschodnia oraz Australia
Skutki migracji dla krajów pochodzenia (emigracji)
Skutki makroekonomiczne:
- zmniejszenie zasobów pracy na krajowym rynku =* spadek bezrobocia => spadek wydatków budżetowych na zasiłki, możliwy wzrost płac pracowników, którzy pozostali w kraju
- w przyparftu emigracji pracowników wysokowykwalifikowanych, utrata kapitału ludzkiego ograniczenie możliwości rozwoju ekonomicznego, uszczuplenie bazy podatkowej kraju.
- dochody przekazywane do kraju pochodzenia przez imigrantów => możliwy wzrost konsumpcji i/lub wzrost inwestycji, zmiany cywilizacyjne, także aprecjacja waluty krajowej (ze wszystkimi pozytywnymi i negatywnymi skutkami).
- przy znaczącej i skoncentrowanej emigracji możliwy jest wzrost popytu na eksport kraju pochodzenia, zwłaszcza w kategorii dóbr konsumpcyjnych.
- w przypadku reemigracji możliwy wzrost kapitału ludzkiego
Skutki migracji dla krajów przyjmujących (imigracji)
1. Skutki makroekonomiczne:
- wzrost zasobów pracy wzrost całkowitego dochodu pod pewnymi warunkami =* wzrost dochodu per capita. zwiększone wydatki państwa na edukację, opiekę zdrowotną, medyczną i pomoc socjalną (zwłaszcza w przypadku osób słabo wykształconych i niezamożnych), a także zwiększone koszty adaptacji imigrantów z różnych kultur do życia w jednym społeczeństwie. W/w wydatki są w różnym stopniu rekompensowane przez wpływy z opodatkowania imigrantów.
- wpływ na dynamikę demograficzną przeciwdziałanie spadkowi liczby ludności w krajach rozwiniętych.
2. Skutki lokalne:
- proces koncentracji przestrzennej imigrantów w największych miastach w państwach docelowych =* wielokulturowy charakter tych miast
proces koncentracji przestrzennej imigrantów w określonych miejscach wielkich miast => wydzielenie się dzielnic etnicznych.
- tworzenie przez imigrantów etnicznych enklaw gospodarczych. Tworzą je grupy migrantów skoncentrowane przestrzennie, które organizują miejsca pracy dla członków własnej grupy etnicznej, a z czasem także dla pozostałych członków społeczności lokalnej.
- tworzenie przez imigrantów etnicznych nisz gospodarczych, polegających na zmonopolizowaniu określonego typu produkcji lub usług przez daną grupę etniczną
Rolą diaspor w biznesie międzynarodowym:
Współczesne diaspory zmieniają sposób prowadzenia biznesu międzynarodowego ponieważ:
1. Są znaczeni większe niż w przeszłości (ok. 215 min migrantów w pierwszym pokoleniu w 2010 r.)
2. W dobie Internetu migranci pozostają w kontakcie z miejscami swojego pochodzenia.
RłgiPJIY-0?.?ialg.ltJ£ŁhYJy.ftźn.ęjłlg.fezn.ę$yj
przyśpieszają przepływ informacji przez granice