81536

•    odsunięcie na dalszy plan łaciny i retoryki

•    odrzucenie pustej erudycji

•    wprowadzenie zajęć manualnych i fizycznych

•    postawę clirześcijańską

•    duchowy rozwój ucznia

Działalność oświatowa Konarskiego»»:

j- założenie Collegium Nobilium dla młodzieży szlacheckiej.

-    istota nowoczesnej pedagogiki Stanisława Konarskiego:

-    ukształtowanie postawy obywatelskiej.

-    wprowadzenie do nauczania:

-    nauk ścisłych,

-    metod empirycznych.

-    zerwanie z forsowaniem tematów zajęć odległych od potrzeb współczesności.

-    ułożenie programu, którego efekty widoczne będą w dojrzałym życiu wychowanków.

-    wprowadzenie do nauki:

-    języków obcych.

-języka polskiego sięgającego do wzorów Jana Kochanowskiego oraz Łukasza Górnickiego,

-    historii.

-    geografii,

-    matematyki.

-    fizyki.

-    ekonomii.

-    łączenia teorii z praktyką.

-    poglądowości w nauczaniu.

-    unikania bezmyślnego, pamięciowego opanowywania określonego materiału.

-    od nauczyciela żądał:

-    kształtowania nowoczesnego obywatela.

-    umiejętności dydaktycznych.

-    właściwej postaw)' moralnej.

Reforma Stanisława Konarskiego :

-    unowocześniła szkół)’ prowadzone przez jezuitów'.

-    wychowała przyszłe, patriotyczne pokolenie Polaków.

Przedstawicielem fazy stanisławowskiej oświecenia polskiego był:

Stanisław August Poniatowski (właściwie Stanisław Antoni Poniatowski) herbu Ciołek (ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. 12 lutego 1798 w Petersburgu) - ostatni władca Rzeczypospolitej Obojga Narodów, król Polski i wielki książę litewski w latach 1764-1795. jako Stanisław II August: przedtem stolnik wielki litewski od 1755. starosta przemyski od 1753. Od 1777 należał do masonerii.

Szkoła Rycerska była inicjatywą króla. Założono ją w I765r. i zwano także Korpusem Kadetów Jej komendantem został bliski współpracownik Augusta książę Adam Kazimierz Czartoryski. Szkoła przygotowywała do służby wojskowej, dawała gruntowną i wszechstronną wiedzę oraz kształtowała postawy patriotyczne i moralne. Dowodem przykładania wagi do tych spraw był zbiór zasad postępowania, nazywany