początkowo aprobował ideę rewolucji burżuazyjno-demokratycznej popartej przez ruch socjaldemokratyczny, której rezultatem powinna być dyktatura proletariatu i chłopstwa (sojusz z chłopstwem Lenin uznawał za etap przejściowy)
- za drugie źródło poparcia i wzmocnienia dążeń rewolucyjnych uważał Lenin ogłoszenie programu w sprawie zniesienia ucisku narodowościowego (jednakże nie aprobował wszystkich żądań narodów uciskanych przez carat do samostanowienia)
trzeci element wysunięty przez Lenina to postulat wykorzystania I wojny światowej i dążeń do jej zakończenia w celu przeprowadzenia rewolucji, głosił, że wojna to skutek imperialistycznej polityki, a zatem obowiązkiem mchu robotniczego powumo być zwalczanie wojny, jednak nie hasłami pacyfistycznymi, ale wznieceniem wojny domowej i rewolucji (Lenin propagował koncepcję „wojny jako kontynuatorki polityki innymi środkami", bronił również wszelkich przejawów zbrojnej ekspansji ruchu robotniczego na inne kraje - rewolucja światowa)
d) Lenin o dyktaturze proletariatu, państwie i prawie:
zagadnieniami dotyczącymi państwa i prawa Lenin zajął się w okresie kryzysu politycznego, przewidywał wiodącą rolę partu bolszewickiej
analizował niemal wszystkie wypowiedzi Marksa i Engelsa dotyczące państwa i prawu Lenin obstawał przy ujmowaniu państwra wyłącznie jako instytucji klasy panującej:
1) państwo jest produktem i przejawem nieprzejednanego charakteru przeciwieństw' klasowych
2) państwo jest to specjalna organizacja siły, organizacja przemocy w celu dławienia jakiejś klasy (każde państwo jest dyktatura, bez względu na formę sprawowarua władzy
logiczną konsekwencją było stwierdzenie, że komunizm musi oznaczać - skoro jest on zniesieniem przeciwieństw klasowych - także zniesienie państwra (Lenin przewidywał, że w społeczeństwie nie będzie odrębnych organów władzy, nie będzie także prawa, gdyż przestrzeganie elementarnych norm zostanie wymuszone przez spontaniczny przymus społeczny) nowością w poglądach Lenina było rozwinięcie idei dyktatury proletariatu (miała ona stanowić okres przejściowy między kapitalizmem a komunizmem):
1) twierdził, że dyktatura proletariatu nie może się posłużyć starą formą państwu nie może być pogodzona z parlamentaryzmem, z zasadą podziału władz, z powszechnym prawem wyborczym i z równością wobec prawa
2) domagał się szczegóbiej roli dla rad delegatów, zmiany armii na siłę zbrojną ludu
3) akcentował z jednej strony konieczność zburzenia startej, biurokratycznej machiny, z drugiej podkreślał, że kontrola i ewidencja to filary' państwa proletariatu
4) uważał, że dyktatura proletariatu jest zarazem „prawdziwą” demokracją, gdyż jest władzą większości sprawowaną przeciw mniejszościom wyzyskiwaczy (krytykował koncepcje demokracji burżuazyjno-liboralnej)
5) dyktatura proletariatu, wg niego, powinna istnieć tak długo, jak długo istnieje kapitalizm
6) nie ukrywał, że dyktatura proletariatu w praktyce oznaczać będzie dyktaturę partii komunistycznej
e) spadkobiercy leninizniu:
I) Józef Wissarionowicz Dźugaszwlli - Stalin: (1879-1953)
• poglądy Stalina:
zaciekły' wióg Trockiego, dążył do pełnego przejęcia władzy w partii bolszewickiej (1928 r ). Stalin sarn niewiele wniósł własnych idei do spuścizny leninowskiej
system stworzony przez Stalina - stalinizm - to przede wszystkim totalitarny system rządzenia, wr którym państwo i rządząca partia zmierzała do kontrolowania nie tylko gospodarki, nie tylko zewnętrznych aspektów życia, ale usiłowała wprowadzić także kontrolę nad całym życiem umysłowym, od sztuki po naukę i filozofię
ideową nowrością było ogłoszenie przez Stalma tezy o „możliwości zbudowania socjalizmu w jednym kraju" - koncepcja ta służyła głównie do rozgrywek politycznych toczonych rra szczytach władzy
opowiadał się za dyktaturą partu i za prawem państwa do stosowania pracy przymusowej w celu przyspieszenia industrializacji
Stalin wysuwał jeszcze jedną tezę. a mianowicie głosił, że w miarę postępów w budowie socjalizmu, następuje zaostrzenie walki klasowej (ta koncepcja umożliwiła mu na ideologiczne uzasadnienie brutalnych czystek partyjnych)