80367

nia po ustawę z 1997 r. o świadku koronnym. Dlatego osobę taką słusznie określa się w literaturze mianem swoistego świadka koronnego.

9.    Zawiadomienie może być zarówno złożone ustnie do protokołu, jak i na piśmie Można je złożyć w każdym organie ścigania karnoskarbowego, nawet niewłaściwym w danym przypadku. Sposób doręczenia czy przedłożenia organowi zawiadomienia pisemnego jest obojętny, dlatego wskazuje się, że może ono być przedłożone także przez pełnomocnika (nie może jednak, rzecz jasna, mieć charakteru anonimu na siebie).

10. Przepis art. 16 § 5 KKS wyznacza sprawcy czasowe granice skorzystania z czynnego żalu. Zgodnie z mm zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia skarbowego.

1 l.Musi to być wiadomość „wyraźnie udokumentowana”, wiąże to określenie z pojęciem dokumentu, nie wyjaśnia natomiast, czy chodzi wyłącznie o dokumenty procesowe, czy także o dokumenty z czynności operacyjno-rozpoznawczych.

12. Ciężar udowodnienia posiadania wiadomości, jako przesłanki powodującej bezskuteczność zawiadomienia ciąży na organie ścigania

13. Według art. 16 § 5 pkt 2 KKS zawiadomienie jest także bezskuteczne, jeżeli zostało złożone po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego łub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta me dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony.

14. Dalszy warunek czynnego żalu ma już charakter fiskalny i jest wyrazem jego funkcji egzekucyjnej. Zgodnie z art. 16 § 2 KKS skuteczna denuncjacja wyłącza karalność tylko wtedy, gdy w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ postępowania przygotowawczego sprawca uiści w całości wymagalną należność publicznoprawną uszczuploną popełnionym czynem zabronionym.

15. Jeżeli czyn me polega na uszczupleniu tej należności, natomiast obligatoryjny jest przepadek przedmiotów, sprawca powinien złożyć te przedmioty, a w razie niemożności ich złożenia - uiścić ich równowartość pieniężna. Nie nakłada się obowiązku uiszczenia równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów, których wytwarzanie, posiadanie, obrót, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione. Obowiązek uiszczenia równowartości pieniężnej przedmiotów.

16. Zamiast złożenia samych przedmiotów nakłada się na sprawcę także wówczas, gdyby przedmioty mogły ulec szybkiemu zniszczeniu lub zepsuciu albo ich przechowywanie byłoby nadmiernie trudne, niewspółmiernie kosztowne albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości przedmiotów.