93839

syiabiczności. W przytoczonym wierszu można zauważyć tworzący się typ wersu, ze względu na początkową przewagę ośmiozgłoskowców, który nadaje pewien motyw rytmiczny. Może on występować z innymi, bądź powtarzać się co kilka wersów i przez to tworzyć wstawki izosylabiczne. Sylabiczne wiersze nieregularne mają na celu zaskoczyć odbiorcę. Formanty przeplatają się, realizowane są na różne sposoby. Mogą się zdarzyć wstawki równosylabiczne. W przykładzie, po dwóch ośmiozgłoskowcach, zamiast kolejnego pojawia się pięciozgłoskowiec. Nieregulamość polega zatem na pojawianiu się wersów, które nie mają równej liczby głosek. Zmienność w rozmiarach wersów zależy od stylistycznego nacechowanie tekstu, decydują o tym czynniki ekspresywne.

Formy czasu i przestrzeni w powieści.

Czas rozpatrywać można jako aspekt konstrukcji i jako aspekt zawartości fabularnej. Czasem można nazwać okres wewnętrznych, wpisanych w utwór czynności komunikacyjnych. Odcinek czasowy, w którym mieszczą się:

•    czynności nadawcze autora wewnętrznego i narratora

•    czynności odbiorcy - zarówno projektowanego, jak i przedstawionego ( nieokreślony jest w samym tekście)

Czas to także okres zawartości fabularnej to odcinek czasowy, w którym mieszczą się zdarzenia. Okres rozszerzonego schematu fabularnego z kolei, to odcinek, który pokazuje zdarzenia wcześniejsze i późniejsze.

Obok czasu narracji występuje zawsze czas wydarzeń, o którym się opowiada.

Przestrzeń w dziele literackim to jeden z podstawowych elementów strukturalnych. Przestrzeń to podłoże i tło akcji. Bachtin użył terminu chronotop - czasoprzestrzeń. Jest to wzajemne powiązanie stosunków czasowych i przestrzennych przyswojonych artystycznie w literaturze. Intertekstualność - sfera powiązań i odniesień międzytekstowych, w której uczestniczy dane