255. OCHRONA POSIADANIA.
Początkowo ochrona posiadania opierała się niemal wyłącznie na samopomocy i obronie koniecznej. Spowodowane było to nie przystosowaniem prawa do rozstrzygania spraw o posiadanie rzeczy. Sprawy według procesu legisakcyjnego czy teź formułkowego trwały długo i niejednokrotnie doprowadzały do nieodwracalnych strat na rzeczy. W związku z powyższym prawo rzymskie wprowadziło odrębną ochronę samego tylko posiadania zwaną ochroną posesoryjną a opartą na interdyktach pretorskich. Podobną funkcję sprawowała ochrona perytor^na lecz dotyczyła ona prawa własności. Ochrona na podstawie interdyktów cechowała się szybkością i sprawnością orzekania Pretor niemal natychmiast określał osobę która ma prawo posiadać rzecz a sprawcę naruszenia porządku prawnego karał finansowo.