98997

najczęściej cytowanych i omawianych definicji władzy w socjologii i nie tylko, stosując ją do analizy komunikacji masowej trzeba wprowadzić jedno istotne ograniczenie: w przypadku komunikacji masowej rzadko mamy do czynienia (poza systemami totalitarnymi) z przymusem symbolicznym, a tym bardziej z przymusem fizycznym.

Władza komunikacyjna

Władza komunikacyjna różni się od innych rodzajów władzy, gdyż polega na wykorzystaniu czynników niematerialnych - zaufania, racjonalności, szacunku, emocji, różnych etosów oraz profesjonalnych kodeksów zawodowych. Jedną z najważniejszych cech jest zaufanie - ten symetryczny rodzaj relacji między ludźmi jest podstawową zasadą interakcyjną działania ludzkiego świata. Na wzajemnym zaufaniu opierają się nie tylko codzienne reakcje interakcyjne zachodzące między ludźmi, ale także relacje zachodzące miedzy instytucjonalną władza i społeczeństwem. Władza instytucjonalna bez zaufania społecznego traci swoją prawomocność - najpierw moralną, potem instytucjonalną (porażka w wyborach).

Zdaniem Sztompki, Giddensa oraz Becka współczesność charakteryzuje się koniecznością zbudowania nowych form zaufania. Kategoria zaufania w czasach globalizacji musi przekroczyć granicę interakcji twarzą w twarz. Ludzie, szczególnie dzięki mediom, powinni budować zaufanie do abstrakcyjnych systemów organizacji, systemów podtrzymywania i regulacji życia zbiorowego (transportowych, komunikacyjnych, energetycznych i finansowych).