99156

Początki państwa Polskiego

Najpóźniej spośród Słowian na widownię Europy feudalnej wysunęły się plemiona polskie. Zalicza się do nich Polan w dolinie Warty, Kujawian nad Gopłem, pięć plemion śląskich (Dziadoszanie, Bobrzanie, Slęzanie, Opolajiie, Gołęszyce) w dorzeczu górnej i środkowej Odry, Wiślan nad górną i częściowo środkową Wisłą oraz Luboszan po obu stronach Odry na południe od ujścia Warty. Istniały dwa ośrodki wokół których zaczęło skupiać się życie polityczno-państwowe. Jednym był kraj Wiślan, gdzie w ciągu IXw. Powstało państwo kilkopleinienny podbite przez Morawian. Drugim kraj Polan, którego aktywność również przypada na IXw. Po rozszerzenie swych wpływów na dorzecze Warty, udało się do połowy Xw. władcą polańskim podporządkować sobie obszar pomiędzy środkową Odrą a Wisłą. Dzieło zjednoczenia plemion polskich zakończył Mieszko, wywodzący się z polanskiej dynastii Piastów. W walce o podporządkowanie sobie biegu dolnej Odry natknął się na plemię Luciów. Po porażce w latach 963-964. Zawarcie małżeństwa z czeską księżniczką Dobrawą w 965r. Małżeństwo oddaliło prawdopodobnie zamysł sojuszu Luciów z Czechami i skłoniło tych drugich do zawarcia sojuszu z Polską. W okresie walk z Lucicami Mieszko zetknął się margrabiami saskimi oraz wyszedł w zależność trybutarną z Niemcami. Zapewne kontakty z Czechami i późniejsze z Niemcami przyspieszyło przekształcenie się władztwa piastowskiego w monarchię typu wczesnofeudalnego. Koniecznym krokiem do przemian była chrystianizacja kraju. Krok ten został poczyniony przez Mieszka w 966r. Sojusz z Czechami pozwolił mu rozgromić Luciców i opanować dolny bieg Odry. Zaniepokojeni poczynaniami Mieszka murgrabie sascy próbowali silą nakłonić go do opuszczeiua dopiero co zajętych ziem. Próba ta zakończyła się jednak dotkliwą porażką. Sprawa ta zakończyła się przed sądem cesarskim, który potępił poczynania Mieszka, powodując tym samym jego przejście do szeregów opozycji antyottońskiej Tym należy sobie tłumaczyć poparcie kandydatury Henryka Bawarskiego do korony niemieckiej po śmierci Ottona. Na dłuższą metę solidarność polsko-czeska okazała sie nietrwała i załamała się wobez zmienionej sytuacji politycznej na Polabiu. Powstanie tamtejszych Słowian w 983r. doprowazdilo do ich wyzwolenie spod jarzma niemieckiego, w^rzmoglo zagrożenie Polski ze strony Luciców i spowodowało zbliżenie się jej do Niemiec. W parę lat później ta sama przyczyna doprowadziła do zerwania sojuszu polsko-czeskiego. W 990r. doszło do wojny Polski wspomaganej posiłkami z Niemiec i Czechów wspomaganych przez Luciców. Kampania przyniosła pełny sukces Mieszkowi, który opanował Śląsk. Nowe nabytki stanowiły końcow^ry etap skupienia ziem polskich w rękach dynastii piastowskiej. Aby uregulować położenie prawne państwa Mieszko złożył je w ofierze św. Piotrowi. Krótkie streszczenie aktu tej darowizny zachowało się w regestach papieskich z końca XIw. Dokument od pierwszych jego słów uzyskał nazwę Dagome iudex.

Dzięki temu zabiegowi granice Państwa Polskiego miały zapewiiioną przynajmniej teoretycznie nienaruszalność. W zamian Mieszko musiał płacić daninę roczną na rzecz Rzymu.