99157

Zapadły także decyzje odnośnie utworzenia arcybiskupstwa w Gnieźnie biskupstw w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu

Stosunki polsko-niemieckie pogorszyły się na początku XI wieku, kiedy na tronie cesarskim zasiadł Henryk II, iuezbyt Polskom przychylny. W 1002 r. rozpoczął się konflikt pomiędzy tymi dwoma państwami. Bolesław zdołał zająć Milsko, Miśnię i Lużyce. Przez szesnaście lat, do 1018 r. trwał konflikt. W tym roku w Budziszynie został podpisany pokój. Kolejna wyprawa, tym razem na Kijów, także zakończyła się sukcesem. Do państwa Clirobrego zostały przyłączone Grody Czerwieńskie.

W 1025 r. Bolesław I Chrobry koronował się na króla. Tytułem nie cieszył się zbyt długo, bo wkrótce po koronacji zmarł Jego rządy były kontynuacją polityki, którą zapoczątkował jego ojciec. Wzrosła pozycja Polski na arenie międzynarodowej, państwo zostało powiększone terytorialnie i wzmocnione przez reformy wewnętrzne.

W 1025 r. na tron wstąpił Mieszko II (1025 - 1034) Od razu przeprowadził swoją koronację, czym wzbudził niechęć do siebie cesarstwa Stosunki pomiędzy tymi dwoma państwami w okresie rządów' Mieszka II były stale napięte i groziły wybuchem konfliktu. W 1028 r Mieszko II zorganizował wprawę na Saksomę, która zakończyła się niepowodzeniem. Trzy lata później tym razem cesarz ruemiecki zwTÓcil się przeciwko Polsce. Mieszko tracił kolejne ziemie. Dodatkowo zaatakowali także książęta ruscy. Król polski ratował się ucieczką na terytorium Czech. W kraju rządy objął książę Bezprym. Za jego panowania Polska jeszcze bardziej pogrąża się w chaosie. Wrócił jednak Mieszko II wspar ty pomocą ze strony niemieckiego cesarza Podjął próbę zjednoczenia kraju. Sytuacja sprzyjała, bowiem konkurenci do korony Otton - zmar ł a drugi z ruch Dytryk zginął w niejasnych okolicznościach. Mieszko II zmarł w 1034 r.

Władzę po rum przejął Kazimierz Odnowiciel (1034 - 1058). Początki jego panow ania nie należały do najłatwiejszych, ponieważ w Polsce w'alki pomiędzy sobą toczyli książęta, nie chcący dopuścić do objęcia tronu przez Kazimierza. Musiał więc szukać pomocy za granreą. Otrzymał ją od cesarza Hemyka III. Po powrocie do Polski zawarł dodatkowa sojusz z Rusią w 1040 r. i przystąpił do jednoczenia kraju. Pokonał cześnika Maslawa (Mieclaw^ra) i przyłączył Mazowsze. Odzyskał także Śląsk. Zmarł w 1058 r. Dzięki polityce jednoczenia kraju zasłużył sobie na przydomek Odnowiciel.

Kolejny wiadca Bolesław' II Śmiały (Szczodry) zasiadł na tronie w 1058 r. Za jego rządów' państwo polskie zostało odbudowane ekonomicznie, skar biec rue świecił pustkami.

W XI wieku wybuchł konflikt pomiędzy papiestwem w osobie Grzegorza VII i cesarzem Henrykiem IV. W jego wyniku cala Eur opa podzieliła się na dw'a obozy: zwolenników papieża i jego polityki (obóz gregoriański) i przeciwników (antygregoriański). Bolesław II poparł papieża Grzegorza VIII. Podobnie jak to uczyniły Węgry. W obozie przeciwnym znalazły się Niemcy i Czechy. W 1076 r. dzięki tak prowadzonej polityce Bolesław' II został iriejako nagr odzony przez papieża, bowiem w tym rokit został koronowany na króla Polski.

W następnym roku zorganizował nieudaną wyprawę na Kijów'. Po powiodę do kraju popadł w konflikt z krakowskim biskupem Stanisławem. Zakończył się on tragicznie zarówno dla biskupa, który został zamordowany i dla samego kr óla, który musiał w 1079 r. uciekać z kraju. Zmar ł na emigr acji. Do Polski powiodła tylko jego żona wraz z synem. Nie objął on jednak tronu, bo został otruty.