99461

Aczkolwiek z Niemcami też nie było różowo - w Rosji uważano, ze poparł AW ich kosztem, (spory personalne ->Bismarck o impas w przyjaźni oskarża Gorczakowa, oburzony A2 ->Bismarcka). Ograniczenie stosunków gospodarczych - restrykcje w imporcie mięska (bo dżuma) i zboże (w ramacłi chronienia własnych interesów). Obie strony pomawiają się o dążenia do wojny.

Kanclerz dążył do porozumienia z AW- sugerując, że uchroni to Niemcy przed formowaniem się koalicji państw dążących do odwetu, więc Aw, Danii i Francji.

Dwuprzymierze - traktat sojuszniczy Austro-Węgjer z Niemcami 7 \ 1879r. W

Wigthm

-ma charakter obronny - na wypadek agresji rosyjskiej przyjdą sohk w sukurs pełnymi silami wojskowymi i nie zawrą pokoju inaczej niż wspólnie i w porozumieniu.

Natomiast y- razis ato.kg prz« państw łrgęęfc. drHgi sygnatariusz miał pwstaę ę?

najmniej obojętny, (jeśli Rosja sformuje koalicję z państwem trzecim - artykuł I).

Traktat miał być Klim 5 lat * mnżlmaacii podłożenia.

(Cesarz Wilhelm informuje Aleksandra II o zawartym przymierzu (zgodnie też z treścią porozumienia, które zezwalało na ten krok). Bismarck nie tracił jednak nadziei na podtrzymanie sojuszu 3 cesarzy, uważał, że jedynym wyjściem dla izolowanej Rosji jest współpraca z AW i Niem. Dlatego dążył do osłabienia pozycji Rosji względem Niemiec, co osiągnął przez Dwuprzymierze. Wysuwa później->Rosja: propozycję rozmów, do których przyłączają się później Austrowęgrzy ;d, co komplikuje od razu sytuację,znów ze względu na sprawę bałkańską - w efekcie ustalono w niej status quo i

18 czerwca 188 lr. podpisano układ trójstronny Niemiec, Austro-Węgier i Rosji w Berlinie. Mówił o neutralności wzajemnej w przypadku wojny któregoś z sygnatariuszy z obcym mocarstwem(Dla Niemiec w razie wojny z Francją), unikaniu sporów na Bałkanach i respektowania tamtejszej pozycji AW(korzystnej dla AW po kongresie berlińskim), zamknięciu cieśnin czarnomorskich (gdyby sułtan otworzył cieśniny dla floty brytyjskiej -Rosja mogła liczyć na pomoc)

27 marca 1884r. przedłużenie układu o kolejne 3 lata.

18 czerwcal887r. traktat reasekuracyjny - między Niemcami a Rosją - życzliwa, wzajemna neutralność na wypadek wojny któregoś z tych dwóch państw z innym mocarstwem.

Jednakże układ 3stronny okazał się za słaby na nowe realia, jako że Niemcy zaczęły wyraźnie solidaryzować się z AW w sprawie bałkańskiej, zbliżenie to wynikało również z współpracy gospodarczej, bliskości językowej, ekspansji kapitału niemieckiego na Bałkanach.) Dwuprzymierze rozpoczęło proces tworzenia nowych bloków polityczno-militarnych:

1882r. Rozszerzenie Dwuprzymierzą przez zawarcie traktatu z Włochami (starały się zrekompensować niedostatki gospodarki przez umocnienie swojej pozycji m-nar, zwłaszcza w basenie Morza Śródziemnego, gdzie musiały rywalizować z Francją.

Wiedeń - 20 V 1882r. Trójprzymierze.

W preambule mowa o pragnieniu gwarancji pokoju, zabezpieczeniu porządku społecznego i politycznego. Art. 1 - nie podejmowanie zobowiązań, które byłyby zwrócone przeciwko któremuś z sygnatariuszy. Art 2 zapewnia Włochom pomoc z obu stron w razie agresji Francji. Wiochy -> Niemcom w razie niesprowokowanej agresji Francji. Art. 3 mówi o sytuacji, gdy któreś z państw pozostaje w stanie wojny z 2 lub więcej mocarstwami niebędącymi sygnatariuszami ów paktu - casus foederis ma zastosowanie do wszystkich umawiających się stron. Jeśli tylko z 1 - pozostali życzliwie neutralni. Na żądanie Włoch dodano sformułowanie, że nie jest ów traktat wymierzony w W'B. Zawarty na 51at, bez wzmianek o przedłużaniu, choć w praktyce przedłużany 4razy.

Uzupełnieniem miał być układ Niemiec i AW z Rumunią (obawiała się bardziej Rosji niż nie lubiła AW, zagrażała jej również Bułgaria) 30 X 1883r.