BADANIE SYSTEMU KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO W POLSCE
Ja myślę, że warto by było popracować troszeczkę nad wizerunkiem tego egzaminu, sprzedając go do pracodawców (...) jak uczeń przychodzi do pracodawcy i mówi, że on jest technikiem urządzeń sanitarnych, to pracodawca mówi, to mi kiedyś świadectwo przyniesiesz, pokaż mi przez 2 dni, co ty umiesz, to uczeń staje, robi, a później zapomina
0 świadectwie." (Łódź)
d. Klasyfikacja zawodów szkolnych
Eksperci biorący udział w badaniu panelowym wskazywali na niejednolite nazewnictwo zawodów nauczanych w szkołach, zawodów rzemieślniczych, a także nazw używanych przez pracodawców. Często niezrozumiała nomenklatura niektórych zawodów (nie jest jasne na czym polega dany zawód, nie ma spójności między programami nauczania danego zawodu, a wymaganymi kompetencjami) sprawia, iż młodzież nie potrafi dokonać właściwego wyboru ścieżki zawodowej.
„Chcą się uczyć piekarza, a potem rezygnują, bo nie wiedzą, że pracuje się w nocy', „Ta nazwa rzeźnik-wędiiniarz odstrasza po prostu, jak u nas dziewczyny szły z promocją tego zawodu to był po prostu jeden wielki śmiech.Katowice.
„Zrobiono zawód: technik elektroenergetyk transportu szynowego. Dzwonili do mnie z kolei
1 pytają: panie, co to jest? Tak, ni pies, ni wydra, o co to chodzi? A, to pewnie maszynista będzid." (Olsztyn)
Te mało zrozumiałe nazwy zawodów stosowane są przez szkoły w materiałach promujących je. W efekcie trudno jest zbudować spójny wizerunek danej szkoły. Skutkiem psychologicznym jest brak w przyszłości identyfikacji (uczniów i kadry) ze szkołami, anonimowość szkół - brak płaszczyzny do wyróżnienia się, zbudowania przewagi konkurencyjnej, nawiązania relacji z uczniami lub pracodawcami.
^ j^WLUDZK.
MINISTERSTWO
EDUKACJI
NARODOWEJ
19
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego