3784496415

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI CUKRU METODĄ SCBOORJLA

W metodzie Schoorla zawartość cukrów jest określona w oparciu o ich właściwości redukujące. Cu²” zostaje zredukowana do Cu' a nadmiar soli miedziowej oznacza się pośrednio z reakcji wydzielania z jodku potasowego wolnego jonu, który odmiareczkowuje się tiosiarczanem sodowym. W próbie właściwej zawierającej cukier część miedzi zostaje zredukowana. W próbie odniesienia miareczkuje się jod wydzielony przez całkowitą ilość soli miedziowej dodanej jako odczynnik Fehlinga.

Z różnicy ilości zużytego tiosiarczanu sodowego w próbie odniesienia i próbie właściwej oblicza się zawartość cukrów.

2 CuSO* + 4KJ —> Cu₃J₃ + 2 K₂S0< + h h +^a₂S₂0₃ 2NaJ + Na₃S₄0₆

Odczynniki

r-r Fehlinga 1 (69,3g CuS0₄ x 5 H₃0 w lOOOcm³ H₃0 dest.)

r-r Fehlinga II (346g winianu sodowo-potasowego, 1 OOg NaOH w 1 OOOcm³ H₃0 dest.)

25% r-r H₂S0₄ (150cm³ stęż. H₃S0₄ rozc. 750cm³ H₂0 dest)

10% r-r KJ (lOOg KJ rozp. W 900cm³ HjO dest.)

0,ln r-r Na₂S₂03 (1 fiksanala rozp. W 1 dm³H₂0 deast.)

1% r-r skrobi

Wykonanie oznaczenia

■    Do probówki z 10 cm³ przesączu (powyżej 20b ferm.) lub próby nie sączonej (powyżej 20h) dodajemy 0,75cm³ stężHCI w celu przeprowadzenia cukrów złożonych w proste. Przykrywamy lejkiem i wstawiamy do wrzącej łaźni wodnej na ok. 1-1,5h.

■    lcm³ hydrolizatu odmierzamy do kolby stożkowej i dodajemy po lOcm³ r-ru Fehlinga 1 i Fehlinga D i 29cm³ H₂0. Ogrzewamy do wrzenia (na siatce azbestowej) i utrzymujemy w tym stanie przez 2 min.

■    Po oziębieniu dodajemy 10 cm³ 25% H₂S0₄ i 30cm³10% roztw. KJ. Wydzielony jod odmiareczkowujemy 0,ln roztw. Na₃S₃03 w obecności skrobi, którą należy dodać pod koniec miareczkowania .

■    Próbę kontrolną stanowi analogicznie wykonana próba nie zawierająca (oprócz odczynników) próby badanej tylko 1 cm" H₃0

■    Mając różnicę ilości cm³ Na₃S₂03 jaką zużyto przy próbie kontrolnej i próbie badanej, w wykresu odczytujemy zawartość procentową glukozy