3784503776

ZAŁĄCZNIK 2 Strona 13 z 42

protezy, niewystarczająco długo, aby ochronić pacjenta przed infekcjami bakteryjnymi [Galdbart JO i wsp., 1996; Basak P i wsp., 2008].

Wprowadzenie syntetycznych protez naczyniowych z substancją przeciwbakteryjną związaną w sposób trwały, wydaje się skuteczniejszym sposobem ochrony pacjenta przed zakażeniem. Problemem tym zainteresowała mnie Pani prof. Grażyna Ginalska (Katedra i Zakład Biochemii i Biotechnologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie) zajmująca się modyfikacją biomateriałów im plantacyjnych. Zespół pod kierunkiem Pani profesor opracował sposób wiązania antybiotyków zawierających I-rzędowe grupy aminowe ze stałymi matrycami pokrytymi białkiem, Patent Polski nr 201383 [Ginalska G i wsp. 2003]. Badania związane z modyfikacją implantów naczyniowych uzyskały finansowanie z MNiSW 3 T09B 05229: „Kowalencyjna immobilizacja antybiotyków w celu uzyskania antybakteryjności protez naczyniowych” (kierownik projektu prof. Grażyna Ginalska). Będąc jednym z wykonawców wymienionego projektu zajmowałam się ilościową oceną wiązania antybiotyków aminoglikozydowych, gentamycyny i amikacyny, na powierzchni żelatynowanych protez naczyniowych (Tricogel^R i Uni-Graft®) wykonanych z poli(terefitalanu etylenu) (PET), jak również oceną ich uwalniania. Zadania realizowałam przy zastosowaniu wysokosprawnej chromatografii cieczowej, metody zaczerpniętej z Farmakopei Brytyjskiej (vol. I. HMSO, 695-697, 1999), dostosowując ją do profilu oznaczeń. Ze względu    na słabe właściwości absorpcyjne antybiotyków

aminoglikozydowych konieczna była ich przedkolumnowa derywatyzacja do pochodnych tioizoindolowych charakteryzujących się znaczną absorbancją i fluorescencją, z użyciem o-ftalaldehydu i kwasu merkaptooctowego w środowisku zasadowym, jako odczynników derywatyzujących. W przypadku amikacyny, opracowałam optymalne warunki derywatyzacji oceniając stosunek molowy reagentów, temperaturę i czas reakcji derywatyzacji oraz trwałość derywatu w czasie. Metoda HPLC umożliwiła dokładne monitorowanie wiązania amikacyny i poszczególnych składników mieszaniny gentamycyn (gentamycyny Cl, Cl a, C2 i C2a) z biomateriałem z zastosowaniem techniki pośredniej. Na podstawie różnicy stężeń analizowanych antybiotyków oznaczonych w roztworach przygotowanych do immobilizacji i otrzymanych po procesie immobilizacji określiłam ilości leków pozostające na protezie. Metoda posłużyła również do identyfikacji amikacyny i gentamycyn w płynach poimmobilizacyjnych poprzez porównanie ze wzorcami, celem oceny wpływu zastosowanych warunków immobilizacji na trwałość antybiotyków. Zaobserwowałam, że wraz ze wzrostem stężenia antybiotyków wzrasta ilość antybiotyku związana z biomateriałem, maleje zaś wydajność immobilizacji. Na