Przedstawiono wyniki badań na grupie przedsiębiorstw (małej w stosunku do całej populacji) w zakresie modelu kulturowego, które potwierdziły wieloletnie obserwacje autora w przedsiębiorstwach, że kształtuje się pomiędzy modelem hierarchicznym a rynkowym. Modele te wpływają w sposób ograniczony na innowacyjność zachowań pracowniczych. Znaczenie proinnowacyjnego podejścia ma istotne znaczenie ze względu na problem związany z nowoczesnymi metodami eksploatacji majątku trwałego.
W monografii przedstawiona została analiza koncepcji zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji „nowej fali”. Starałem się syntetycznie przedstawić różne koncepcje, tak by w dalszych rozważaniach nad zarządzaniem majątkiem trwałym nie posługiwać się pojęciami, które mogłyby być różnie interpretowane przez czytającego.
Zwrócona została uwaga na szczególne znaczenie podejścia systemowego do zarządzania przedsiębiorstwem, a także powiązania procesów zarządzania poszczególnymi podsystemami. Praktyka potwierdza, że zarządzanie podsystemem „środki trwałe” musi być spójne z zarządzaniem przedsiębiorstwem jako całością.
Na podstawie badań własnych oraz analizy literatury wnioskuję, że wzrost wartości przedsiębiorstwa zależy między innymi od reprodukcji środków trwałych i szeroko rozumianej eksploatacji środków trwałych oraz ich finansowania. Szczególne znaczenie procesy te mają w sektorach wysokich technologii, gdzie udział wartości środków trwałych w aktywach wzrasta wraz z upowszechnianiem się gospodarki opartej na wiedzy a w kosztach wzrasta udział amortyzacji.
W analizie zwróciłem uwagę na to, że działania w obszarze eksploatacji i odnowy środków trwałych stanowią podprocesy procesu wytwarzania i nie przynoszą one nowej wartości dodanej. Natomiast efektywność tych podprocesów ma wpływ na wyniki przedsiębiorstwa poprzez wpływ na wysokość kosztów pośrednich.
W wyniku analizy stwierdziłem, że przedsiębiorstwa w swojej strategii mogą optymalizować dobór zasad amortyzacji majątku trwałego, uwzględniając: strategię firmy oraz charakterystykę okresów użytkowania środków trwałych.
W wyniku analizy zmian zachodzących po zmianach w systemie gospodarczym, zauważyłem, że zaistniał brak korelacji pomiędzy wartością środków trwałych a ich produktywnością, co wynika z braku możliwości szybkiego dostosowywania wielkości i struktury zasobów środków trwałych do aktualnych i szybciej zmieniających się potrzeb
9