382 Z ŻYCIA SBP
zarówno dzieci i młodzieży, jak i dorosłych. Ograniczenia, o których mowa, okazują się jeszcze bardziej dotkliwe, gdy zważy się, że dotyczą w większości placówek nie posiadających środków na zakup nowości lub nabywających je zaledwie w ilościach śladowych. Groźne jest zwłaszcza to, że 10% bibliotek wiejskich nie dokonuje żadnych zakupów nowych książek (w skali kraju takich placówek jest ok. 600). Większość bibliotek wiejskich, a szczególnie filii, nie prenumeruje czasopism. Jedynie nieliczne dysponują pojedynczymi tytułami.
W latach 1991-1995 księgozbiory bibliotek wiejskich zmniejszyły się o 1 610 tys. wol., co oznacza, iż zakupy nowości spadły o 36% i statystycznie stanowią dziś 1/3 wskaźnika ustalonego przed laty przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.
Na sytuację i działalność bibliotek publicznych znaczący wpływ miała niewątpliwie ogólna sytuacja ekonomiczna państwa. Poważną rolę odgrywały w tym zakresie reformy ustrojowe oraz regulacje prawne dotyczące funkcjonowania bibliotek publicznych. W nowych warunkach biblioteki te stały się instytucjami finansowanymi i zarządzanymi przez lokalne władze samorządowe. Zmienił się zasadniczo ich status prawny.
Z badań ankietowych wynika, że obowiązujące przepisy prawne dotyczące bibliotek nie wszędzie i nie w całości są przestrzegane przez władze lokalne. Nie stanowią też wystarczającego zabezpieczenia dla bibliotek, zwłaszcza na wsi, gdzie najczęściej ma miejsce naruszanie przepisów. Jak dowodzą badania, co trzecia biblioteka wojewódzka stwierdza, iż władze gmin likwidują placówki biblioteczne i łączą je z innymi instytucjami, nie oglądając się na regulacje ustawowe.
W wyniku reform ustrojowych i zmiany sytuacji prawnej bibliotek, nastąpiła destrukcja ukształtowanego po wojnie modelu sieci bibliotecznej. W rezultacie doszło do osłabienia więzi funkcjonalnych i współpracy z innymi bibliotekami, szczególnie zaś z wojewódzkimi bibliotekami publicznymi.
Wprawdzie trudno jednoznacznie stwierdzić, czy obserwowana w skali całego kraju degradacja kultury na wsi jest efektem osłabienia działalności umiejscowionych tu placówek kulturalno-oświatowych, w tym i bibliotek. Wydaje się jednak nie budzić żadnych wątpliwości istnienie związku pomiędzy tymi zjawiskami. Idą one w parze z osłabieniem ekonomicznym wsi oraz niepokojącym spadkiem liczby studentów i uczniów szkół średnich pochodzenia chłopskiego.
W tym kontekście dobra praca bibliotek wiejskich nabiera szczególnego znaczenia. Takie oczekiwania są uzasadnione. Można bowiem przywołać liczne przykłady kulturotwórczej i oświatowej działalności bibliotek, które prowadzone przez wykwalifikowanych bibliotekarzy, dysponując odpowiednimi środkami, rozwijają działalność informacyjną w zakresie praw i powinności obywatelskich, biznesu, ustawicznego kształcenia oraz spraw lokalnych. Jak wynika z doświadczeń, placówki te zyskują na znaczeniu, prowadząc bogatą działalność oświatowo-kulturalną, zdobywając uznanie społeczności lokalnych i poparcie władz samorządowych.
Zakładając nieodwracalność zmian ustrojowych i podporządkowanie bibliotek samorządom lokalnym, znając zarazem ułomności i zalety nowych rozstrzygnięć — trzeba tworzyć mechanizmy wspierania bibliotekarstwa wiejskiego, korzystać z dobrych wzorów i popularyzować je. W warunkach demokracji i gospodarki rynkowej niezbędne jest jednakże przeciwdziałanie procesom, w wyniku których bogate samorządy stają się jeszcze bogatsze, a biedne coraz biedniejsze. W efekcie prowadzi to do ogromnego zróżnicowania w finansowaniu bibliotek na terenie wsi. Z tych m.in. powodów materialny status bibliotek wiejskich nie może być wyłącznie rezultatem działań żywiołowych bądź subiektywnych. Czynnikiem stabilizującym i normującym winny być tu w większej niż dotychczas mierze instytucje państwowe i jego administracja.
W szczególności niezbędne jest: