330 ARTYKUŁY
zawierają w ogóle opisu bibliograficznego. Retrokonwersja informacji o starych zasobach wydawnictw ciągłych i zwartych wydanych przed 1979 r. wymaga —jak już powiedziano — osobnego podejścia, odmiennego planowania i organizacji. Przede wszystkim wymagać będzie selekcji (o szerszym nawet zakresie niż selekcja katalogu kartkowego), połączonej z wydzieleniem z katalogów wydawnictw ciągłych typowych serii wydawniczych, których poszczególne części samodzielne wydawniczo trzeba będzie — zgodnie z przepisami i potrzebami — opracować jako wydawnictw zwarte. Przekatalogowanie tych zbiorów bezwzględnie wymaga autopsji, tak ze względu na stosowane dawniej w BS metody opisu bibliograficznego i klasyfikacji, jak i układ oraz stan fizyczny kart i klamer.
DOŚWIADCZENIA KONWERSJI AUTOMATYCZNEJ
Przekatalogowania, tj. ręcznego wprowadzania do systemu rekordów bibliograficznych z autopsji czy na podstawie zbiorów tradycyjnych nie uważamy w zasadzie za konwersję — co najwyżej za retrokatalogowanie. Praca ta, niewiele odbiegająca od zwykłych bibliotecznych czynności manualnych, nie stwarza okazji do stawiania i rozwiązywania interesujących problemów, nie jest także specjalnie pożądanym — choć często jedynym — sposobem zautomatyzowania katalogów bibliotecznych.
Konwersja to w naszym rozumieniu automatyczne przejmowanie rekordów bibliograficznych z innych systemów lub zbiorów na nośnikach elektronicznych. W przypadku BS jest nią — jak już powiedziano — przejmowanie z CD-ROM Biblioteki Narodowej, wybranych (zgodnie z zawartością kartkowego katalogu BS za 1. 1990-1992) rekordów Przewodnika Bibliograficznego.
Zaznaczone — w trakcie porównywania stosownej części katalogu BS z zawartością CD-ROM — rekordy są eksportowane z systemu MAK jako zbiór tekstowy, następnie na zewnątrz (tj. pod kontrolą DOS) konwertowane do postaci wymaganej przez katalog automatyczny BS, po czym importowane przez ALEPH. Konwersji podlega w tym wypadku fizyczna postać zbioru, dobór elementów i danych (stopień szczegółowości opisu), system oznaczania elementów i danych opisu (format) oraz zestaw znaków (z Mazowii na ISO Latin 2).
W momencie zakończenia importu przejęte rekordy mają numery systemowe ALEPH oraz są obecne we wszystkich zbiorach wyszukiwawczych typu „acces” (kartotekach) tego systemu, ale nie w zbiorach słów (words), które w systemie ALEPH nie powstają Online, ale są tworzone w trybie wsadowym. Są w pełni dostępne w wyszukiwaniu typu scan (przeglądanie kartotek) i możliwe do obejrzenia we wszystkich formach wyświetlania i wydruku, które przewidziano dla OPAC BS. Nie mają zaś jeszcze — co oczywiste — danych bibliotecznych (sygnatur, statusu wypożyczeń itp.) ani deskryptorów Biblioteki Sejmowej. Programem konwersji dopisane są natomiast specyficzne dla systemu ALEPH i potrzeb BS dane szybkiego wyszukiwania w postaci kodów,